Hé Ladies, Hoe is met jullie ? Lekker aan het aftellen voor dé testdag. Thanx voor jullie lieven woorden. @Judith, ja de verleiding is echt groot he om al wat eerder te testen. Tegenwoordig zijn de testen zo gevoelig dat het vaak idd al mogelijk is. Aan de andere kant als ie niks aangeeft word je er ook niet vrolijk van pffff...moeilijk verhaal. @Zeehondje, kun je nog een beetje afleiding vinden om de wachtdagen door te komen, haha Hierbij een up-date: Zit op m'n werk, maar er komt niet veel uit m'n handen. Vloei ook nog enzo. Vanochtend het zh gebeld. Een echo maken oid om de zwangerschapsring te zien heeft nu geen zin meer. Een dat vind ik heel erg. De vorige 2 keren was dat voor mij echt een afsluiting om zelf te zien dat er wel iets heeft gezeten maar dat er geen hartje klopte. Nu is het 'gewoon' weg. Dat vind ik heel moeilijk. De afspraak van a.s maandag blijft staan, maar nu om te zien of de baarmoeder schoon is en om te praten hoe nu verder. Hoe tegenstrijdig, hoe moeilijk. Bij mij is het nu alle 3 de keren rond de 6,5-7 weken misgegaan. Eigenlijk vanaf het moment dat er een hartje zou moeten gaan kloppen. De fertiliteitsarts heeft eerder gezegd dat je na 3 MK in aanmerking komt voor een chromosomenonderzoek, maar ook dat er maar in 15% van de gevallen een oorzaak wordt gevonden en dat het onderzoek 3 maanden duurt. Zit nu even in een dip, maar ben in ieder geval blij dat ik wél zwanger kan worden. Da's wel positief, ook omdat ik geen jonkie meer ben. De zon gaat vast weer schijnen, maar nu zit er even een hele dikke wolk voor zeg maar Doeidoei !
Lieve Ilona, wel sneu voor jullie dat je nu eigenlijk te laat bent voor een echo om te zien dat er echt iets heeft gezeten. Aan de andere kant begrijp ik je dat je zegt, 'ik kan in ieder geval zwanger worden'. Ik hoop dat het snel een keer goed mag blijven gaan en dat ze iets voor je kunnen doen om je zwanger te houden. Ik moet progestan gebruiken om het baarmoederslijmvlies dik te maken. Zou dat bij jou misschien ook helpen? Ik heb juist een heel ander gevoel. Misschien heel cru om te zeggen, maar aan de ene kant zou ik misschien juist een miskraam willen krijgen, dan weet ik in ieder dát ik zwanger kan worden. Na bijna twee jaar helemaal niks! Maar aan de andere kant zou ik dat dan ook wel weer heel erg zwaar vinden denk ik. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd toe. Liefs van een wachtende.... (nog 10 dagen, bah)
Ha Zeehondje, Ja, ik zal het a.s. maandag vragen aan de arts of progestan iets voor mij kan doen, thanx voor de tip. Had ook al ergens iets gelezen over aspirine/heparine of het slikken van B12. Nou ja, het ligt natuurlijk maar net aan je persoonlijke situatie. We zullen zien. Voel me fysiek gelukkig alweer iets beter, en mentaal eigenlijk ook wel. Op de een of andere manier lijkt het alsof je na 3 MK's toch iets 'gehard' bent tegen teleurstellingen. Ik begrijp jouw verlangen naar het zwanger zijn Zeehondje, dat had ik ook na bijna 2 jaar iedere maand weer hoopvol afwachten. Je springt dan echt een gat in de lucht ! Maar daardoor was voor mij het dal extra diep toen dat eindigde in een MA. Ik herkende toen ook nog niet wat je moet voelen als het mis gaat. Mannie en ik zaten glunderend en hoopvol naar de 1e echobeelden te kijken, turend naar een kloppend hartje dat er niet bleek te zijn. Was er toen echt helemaal stuk van. Die eerste ervaring was echt afschuwelijk. Maar daardoor werd ook het verlangen naar een nieuwe zwangerschap extra groot, gewoon het gevoel van zwanger zijn. Dat vind ik echt fantastisch. In die zin begrijp ik je heel goed. Nou meis, ik wens je de komende tijd echt veel geluk toe en dat je het gevoel ook zelf echt mag ervaren maar dan wel 9 maanden lang ! @Judith, hoe is het met jou ? Heb je vandaag al stiekem getest ? Of kan je het geduld nog opbrengen tot morgen ? Laat je het ons ook weten. Ben reuze benieuwd hoor Fijne avond girls !
Lieve woorden van je Ilona. Ik wens jou ook heel veel geluk toe en natuurlijk binnenkort ook het zwangerschapsgevoel van 9 maanden! Het moet gewoon goed komen met ons beide. En Judith....