Af en toe moet je er gewoon even bij stil staan: hoe bijzonder het eigenlijk is dat er een nieuw leven in je groeit, beweegt, leeft. Een samensmelting van jou en je lief, een nieuw mens, een nieuw persoontje dat nog een heel leven voor zich heeft! En tuurlijk hebben we onze dromen (een dochter of liever een zoon? bruine ogen of blauwe? is het wel gezond? is het wel een slim en knap kindje?) en gaat een zwangerschap gepaard met kwaaltjes en onzekerheden. Maar wees eerlijk: in deze wereld waar we al zoveel keuzes hebben en zaken kunnen controleren, het krijgen van een kindje blijft een klein groot wondertje waar we erg dankbaar voor moeten zijn dat het ons gegunt is! Meiden: geniet van het mooie weer en het nieuwe leven in jullie buik!
Dat heb je heel goed gezegd! Het is ook een wondertje, alle ontwikkelingen in je eigen lichaam die een mensje maken. Het weet precies wat het moet doen, apart toch? Tegenwoordig kunnen ze zoo ontzettend veel, maar ik vind dit toch nog wel het meest bijzondere ! Ik geniet er dus ook elke dag van!
Sluit ik me helemaal bij aan! Ik ga lekker genieten van het mooie weer en het wonder dat inmiddels uit mijn buik is! Toen ik zwanger was, besefte ik al wat een wonder het is, maar nu ze er is helemaal! Een jaar geleden was ze nog maar een paar centimeter en 5 maanden geleden had ik nooit kunnen bedenken hoe het nu zou zijn!
Ik vindt inderdaad ook dat we heel maar dan ook heel erg dankbaar mogen zijn dat het "gelukt" is. Er zijn zoveel die het graag willen maar om de een of andere manier niet lukken. Ik weet niet wat ik dan nog zou moeten.... Ik ben erg gelukkig en kan niet wachten totdat het moment is dat ik mijn kleintje kan aankijken en echt mag geloven dat ik mama ben!
Hey word helemaal blij van dit soort topics! En een gekke maar bijzondere gedachte dat iets dat zo inieminie begint, zo mooi en een echt mens kan worden! Héél bijzonder en ik ben meer dan dankbaar voor dit kleine, grote wonder!
Helemaal leuk dat jullie ook dit gevoel hebben! Af en toe kan ik er een brok van in m'n keel krijgen en schieten de tranen in m'n ogen... aaahh die hormonen..
Zo zag ik gisteren een foto van een mannetje wat net geboren was en waarvan de moeder ongeveer gelijk met me opliep en toen dacht ik opeens: Verrek, zoiets gaafs en bijzonder moois zit er bij mij ook in m'n buik! Stomme gewaarwording.
Helemaal mee eens! Bij ons was de zwangerschap niet "gepland" maar daarintegen zijn we super blij met ons kleine wondertje en beschouwen we het echt al eens cadeautje!
Het is inderdaad een wonder waar je even stil van wordt en dat wij mogen meemaken. Hier ben ik nog elke dag dankbaar voor!
Heb dit wonder al 2 keer mee mogen maken (nouja eigenlijk 3 x maar de laatste ging mis) en nu dus weer...en het blijft toch op de een of andere manier speciaal en wonderbaarlijk. Elke zwangerschap is anders en je weet niet wat er daar binnen voor mensje "gemaakt" wordt. Verrassings ei! Eerst genieten van die dikke buik en het steeds meer communicerent kleintje daar binnen (die van mij begint duidelijk te schoppen als hij papa of zn jongste broer hoort) en straks alles samen ontdekken met dat spik splinter nieuwe kindje. En weer versteld staan van hoe snel zoiets allemaal gaat. Ja, wonderbaarlijk!
OOooo ik kan er zo emo van worden, vooral op de momenten dat ik zit te dag dromen over wat er nog gaat komen. Zucht..... LIEFS nony
Daarjuist nog een emomoment gehad. Zag een vriendin vandaag. Vorige zomer is ze na vier jaar via ICSI bevallen van een prachtige, gezonde dochter. Nu blijkt ze spontaan zwanger te zijn! Ze mag haar kindje eind november verwachten. Als dat niet bijzonder is! En vooral een wonder!
Ik heb deze momenten ook en dan begin ik ineens te smilen van oor tot oor....en voel ik me zooo intens gelukkig Geweldig om een aanstaande mama te zijn