Euh...sorry dit vind ik echt geen oplossing... Da's volgens mij om miserie vragen. Tegenwoordig zijn er oplossingen genoeg om, als jullie beslissen om het te houden er echt wel te geraken financieel enzo. Volg je hart meid, jullie komen er wel uit... Winter
Meid, Ik hoop dat je vandaag samen met een vriend een goed gesprek hebt bij het FIOM, zodat alle mogelijkheden duidelijk worden voor jullie. Ook ik vind het positief dat hij mee wilt gaan naar dit gesprek, voor veel mannen is een zwangerschap zo moeilijk te bevatten, dat kindje wordt pas tastbaar als het geboren is. En bij veel mannen wordt het kindje met een jaar pas "interessant" , als je wat meer contact krijgt zeg maar. Ik heb geen idee hoe pittig het zal zijn, studeren en zwanger zijn/kindje hebben, maar wat veel meiden al zeggen, je komt er wel doorheen, al zullen er zware periodes zijn. Vraag het goed na, denk er goed over na, en ik hoop dat je tot een besluit komt waarmee je hart een beetje rust krijgt. Dikke knuf voor jou en je vriend !
Jeetje zeg wat een verhaal! Ik vind dat je gewoon naar je eigen gevoel moet luisteren en niet naar andere, vind het van je vriend wle hel makkelijk om te zeggen laat maar weg halen, hij is hier ook vernatwoordelijk voor! En ja dat met je studie betreft komt heus wel goed hoor, zal alleen even wat langer duren maar er zijn genoeg meiden die moeder zijn en studeren! Soms loopt het leven gewoon anders dan dat je eigenlijk gewilt had.
Wat betreft het studeren en moedertje spelen tegelijkertijd vind ik dat niet echt een argument hoor. Je studeert toch om vervolgens te gaan werken. Qua tijd (en vooral tijdsplanning) is het misschien zelfs gunstiger om een kindje te krijgen terwijl je studeert. Ik had veel meer vrije tijd tijdens mijn studie dan nu tijdens mijn werk. Het enige nadeel van studeren is dat het financieel nog niet zoveel oplevert, maar daar valt wel een mouw aan te passen lijkt me. Ik ben benieuwd hoe je gesprek is gegaan.
Jeetje meid, wat een rotsituatie Ik kan je wel meegeven dat ik er ook achter kwam zwanger te zijn tijdens mijn studie en inderdaad waar een wil is, is een weg. Ik heb de studie af kunnen maken tijdens mijn zwangerschap en alles is goed gekomen. Je wordt ontzettend creatief in dat soort situaties
meid laat nooit een abortus doen als je er zelf niet volledig achterstaat. meiden die het laten weghalen en er wel volledig achterstaan hebben het al zo moeilijk, als je het dan doet als je er niet achterstaat vergeef je het jezelf nooit. je bent geen 16 meer en je bent verantwoordelijk voor je daden daarom vind ik mensen die abortus zien als een voorbehoedsmiddel gewoon absurt het word iedereen gewoon te makkelijk gemaakt. maar JIJ moet de keuze maken en doe het zeker niet voor iemand anders. Groetjes Talia
Hai, wederom weer onzettend veel lieve reacties. Vandaag naar de abortuskliniek geweest, niet zozeer om een afspraak voor abortus te maken maar voor het zien van de echo hoever ik zwanger ben (dit was namelijk niet helemaal duidelijk door vreemde voorgaande menstruatie). Mijn vriend wilde heel graag mee (Gelukkig, ik hoopte al dat deze echo wat hem laat zien dat er écht iets zit hem misschien aan het denken zet..) en het zette hem geloof ik inderdaad aan het denken. We konden morgen pas (wegens mijn studie) terecht bij het FIOM en daar gaan we samen ook heen. Ik ben net 5 weken en 3 dagen +/- zwanger en ze zag het gelukkig meteen! Oke, er was eerlijk gezegd niet meer te zien dan een zwarte vlek maar voor mij was dit heel erg speciaal! Het is nu al mijn favoriete zwarte vlekje . De arts bij de kliniek was uiterst aardig en vriendelijk, en wilde ook nog geen definitieve afspraak maken we moesten volgens haar ook eerst alles op een rijtje zetten, gesprek bij FIOM e.d. want ook zij vond (gelukkig ) dat er teveel twijfel was. (Ik had zelf ook nóóit meteen een afspraak gemaakt, ik was puur nieuwsgierig naar de lengte van mijn zwangerschap..) Maar goed we liepen de kliniek uit en mn vriend zei : "Lieverd, ik wou wel graag die foto die ze maakte van de echo hebben, zullen we dat volgende keer vragen?" Toen had ik zoiets van zie je nou wel! Jij voelt hetzelfde als ik! Maar je bent bang.. Maar nadat ik hem vroeg of hij er nog zo over dacht als eerder zei hij Ja, ik ben er denk ik nog niet aan toe, maar als jij het echt wil houden gaan we er voor! Argh! dacht ik, wat wil je nou Gelukkig zei ie meteen dat we morgen samen naar het FIOM gaan, ik hoop dat we daar meer duidelijkheid krijgen. Weet iemand trouwens of dat kan, een kopie krijgen van deze echo? O.ja waar ik me wel een beetje dubbel over voel is het feit dat de arts zei: "Gelukkig is het nog niets, nog geen kindje het kan alleen iets worden". Toen werd ik vanbinnen wat boos want ik zie dit wel al als MIJN kindje! Dit is toch ook gewoon een klein, klein,klein kindje? Ik merk vandaag wel dat ik mezelf soms steeds sterker voel, ik zit niet in een dip. Ik heb zoiets van; ik heb de keus, ik kan beslissen wat ik wil, baas over eigen lichaam. Maar soms zakt die moed ineens weg, pff..
Laat de moed niet zakken meid Je vriend is met je meegeweest en heeft de kleine nu ook gezien, en hij wil mee naar de FIOM. Laat het nog even bezinken bij hem! En wat die arts zei slaat nergens op, het is al een echt kindje, en over een een dag of 3/4 gaat het hartje kloppen! Heb je geen foto meegekregen van de echo? Normaal krijg je altijd een echo mee is indd mogelijk. En mooi dat je je eigen sterker voel, jij hebt indd de keus, jou beslissing, jou lijf, ondhoud dat meis. En alles komt op z'n pootjes terecht! You go girl jessica
Goed dat jullie erover nadenken. Ik hoop echt dat jullie er samen uitkomen. En wat de arts betreft. Je bent naar een abortuskliniek geweest. Het is voor die arts ook geen pretje om zo veel abortussen mee te maken. Vaak weten ze niet wat ze moeten zeggen. Hij weet ook niet wat er in jou omgaat. Of je het houdt of toch besluit te aborteren. Dus neem hem maar niet kwalijk! Succes met jullie beslissing!
goh wat fijn om te lezen dit, dat je vriend is meegeweest. hij durft er denk ik niet echt voor te kiezen, en het is ook eng, weet je, ik ben nu 40 maar toen ik zwanger was had ik ook allerlei twijfels en vragen, ik denk dat iedereen dat wel heeft, vooral bij de eerste keer, maar het gaat heus goed komen voor jullie, het klinkt al een heel stuk positiever. Laat je vriend inderdaad maar even wennen, hij doet volgens mij behoorljik zijn best en over die arts, ik denk dat het komt dat hij in een abortuskliniek werkt, net als wat Mieltje hierboven al schrijft, ik denk niet eens dat hij echt beseft wat hij gezegd heeft. Maak je er maar niet druk over
He, wat een lieve opmerking van je vriend, dat hij de volgende keer om een foto van de echo wil vragen, super........ laat het lekker bezinken en succes morgen met het gesprek !
Ja, het is ook zo'n lief vlekje hè? Had ik ook hoor! Niks om je voor te schamen. En die arts heeft natuurlijk gewoon een bepaalde denkwijze nodig om in die kliniek te kunnen werken, maar zo'n klein frummeltje heeft alle basis van een mensje en alleen daarom al is het heel logisch om het al als een piepieklein kindje te zien. Zelf hield ik in het begin wat mentale afstand door het als een 'mensje in aanbouw' te zien, maar nóóit zag ik het als iets dat 'niks' was. Het was ons kindje, maar dan nog in de dop. Klaar. Dus ik snap dat die opmerking je stak, maar hou vooral je eigen overtuiging in deze vast, laat je niet van de wijs brengen. Over kopietjes van echo's maken: als je een afdrukje mee hebt gekregen, kun je het bv met de pc inscannen. En dan (bij een winkel of thuis) uitprinten zo vaak je wil!