Hallo dames, Ik zit echt met de handen in het haar en loop zowat op m'n tandvlees hier. Ik ben een alleenstaande moeder. Heb wel contact met de vader van m'n kind en hij komt ook af en toe logeren, maar dat ter zijde. Mijn zoontje is nooit echt een goede slaper geweest. Hij was tot 5 maanden een huilbaby en slapen is altijd wat moeizaam gegaan, ook na zijn huilperiode. Er zijn wel momenten geweest dat het slapen beter ging en zelfs goed. Maar daar is nu helaas een einde aan gekomen. Ik probeerde hem voorheen altijd zo rond 19:00 op bed te leggen, max 19:30. Maar sinds kort is dat steeds later geworden. Her werd 20:00, toen 20:30, daarna 21:00, toen 21:30 en nu soms zelfs pas na 22:00. Hem om 19:00 op bed leggen dat hoef ik niet eens te proberen. Dan weet ik dat ik hem er 100 keer uit ga halen omdat hem laten huilen gewoonweg niet werkt. Troosten n bed gaat ook niet, want dan blijft hij net zo lang huilen tot ik hem oppak. Ik ben nu echt 24/7 met hem bezig. Want ook 's nachts wordt hij meerdere malen wakker. Ik heb verder niemand aan wie ik hem toe kan vertrouwen. Ik leef vrij solidair en heb geen vrienden of familie met wie ik een goede band heb. De enige die me zo nu en dan bijstaat door af en toe met hem te gaan wandelen is mijn moeder. Maar goed. Ik weet niet wat er aan de hand is met mijn zoontje. Verder is hij door de dag vaak jengelig en lijkt hij moe. Maar dat is hij verre van. Hij slaapt nog wel overdag, zo'n 2 uur max. Kan langer zijn als hij de nacht ervoor erg heeft lopen spoken. Hij is overdag wisselvallig. Meestal gaat hij krijsen en rollen over de grond als hij zijn zin niet krijgt, maar dat duurt altijd maar even. Tenzij het gepaard gaat met vermoeidheid. Verder vraagt hij veel aandacht en is hij erg nieuwsgierig in zijn omgeving. Hij maakt ook veel dingen kapot en stopt van alles in zijn mond. Hij heeft nu 8 tanden en twee kiezen. Hij heeft geen oorklachten of iets wat mij is opgemerkt. Hij is overigens nu wel wat ziekjes, omdat ik gisteren met hem naar het zwembad ben geweest voor het eerst. Beetje verkouden maar meer niet. Ik kan zo niet langer doorgaan want ik heb het gevoel dat ik niet meer aan mezelf toe kom. Ik ben hier door erg chagerijnig en heb weinig fut voor wat dan ook. Ik hoop dat ik wat advies kan krijgen en dat dit iets tijdelijks is. PS: Dit is nu ongeveer een maand aan de gang.
Probeer allereerst even zelf tot rust te komen...kan heel goed dat je elkaar een beetje aan zit te steken met frustraties. Mijn dochter zit nu ook een iets van een fase (even oud)...ze slaapt juist veel meer en wordt laaiend als iets dr wakker maakt...driftbuien waar je U tegen zegt en 'nee' is de grote favo... Probeer erbij te blijven dat het slechts een fase is...flexibel zijn en misschien toch je moeder een keertje vragen op te passen zodat jij even kan opladen? Je kan altijd even een keer naar de ha of cb voor advies he
Gewoon de ha bellen. Je verhaal uitleggen. Dan gaan ze hem waarschijnlijk even lichamelijk nakijken. Misschien is er toch iets van een ontsteking aan t broeien.
Ja ik denk dat ik inderdaad maar naar de huisarts ga. Gewoon even kijken of er toch wat mis is. Even off-topic. Hoe doen jullie dat met die baby-tikcer onderaan je bericht? heb er wel al eentje gemaakt maar weet niet hoe ik hem moet plaatsen. Als ik het doe komt er alleen een link te staan waar je op moet klikken, terwijl ik heb bij jullie gewoon al zie staan.