Omdat ik op dit moment nogal onrustig slaap, werk ik zo veel mogelijk late diensten. Ik heb gemerkt dat ik 's ochtends, wanneer mijn lief naar zijn werk is, nog wel een paar uur kan slapen en dat ik in de loop van de middag iets fitter ben. Ik wilde zojuist ook weer gaan slapen, maar ik hoor nu al dagen achtereen hoe de buurvrouw tegen haar kinderen schreeuwt. Iedere ochtend. Ik hoor de kinderen huilen en zij houdt maar niet op. En daar word ik dan zo ontzettend verdrietig van dat ik niet meer in slaap kom. Ik heb eigenlijk geen contact met deze buren. Ze wonen in een ander trappenhuis en ze spreken amper Nederlands. Ik weet wie ze zijn, maar daar houdt het ook wel zo'n beetje mee op. Ik zie haar ook eigenlijk nooit op straat, en om nou zomaar aan te bellen... Wat moet ik zeggen? "Ik hoor je elke ochtend tegen je kinderen schreeuwen. Kan dat alsjeblieft wat minder?" *zucht* Ik moet vanavond weer werken en ik heb nog lang niet voldoende geslapen, maar ik wil niet terug naar de slaapkamer. Want dan hoor ik haar weer. Weet je, ik snap best dat het opvoeden van twee kleutertjes niet voor iedereen even makkelijk is, maar om nou zo hard tegen die kids tekeer te gaan dat al je buren ervan mee kunnen genieten... Dat dient geen enkel opvoedkundig doel meer. Kon ik Supernanny maar op haar afsturen ofzo. Belle, vraagt zich af of één van jullie hier een creatieve oplossing voor weet.
Slapen, daar kom ik wel uit. Ik kan ook effe op de bank in de woonkamer gaan liggen, de buren aan de andere kant hebben drie volwassen kinderen, die zijn 's morgens altijd heel rustig. Het gaat mij vooral om dat geschreeuw tegen die kleintjes. Ik wil eigenlijk gewoon dat ze daarmee ophoudt. Nogmaals, ik snap best dat opvoeden zwaar is en dat je af en toe je geduld verliest, maar als je iedere ochtend urenlang staat te schreeuwen, dan doe je iets niet helemaal goed.
oh ok! ja poe das moeilijk hoor. ja je kan misschien altijd naar zon anoniem nummer bellen.... ik weet niet wat ik zou doen. heb dat nog nooit aan de hand gehad. nee sorry aan mij heb je niks verder ik wens je sterkte ermee en misschien weet iemand anders wat.
tja moeilijk, ik zou wel aanbellen en gewoon netjes, zeggen dat je werkt... en dat je sochtends wakker wordt, misschien dat er dan toch wat rekening mee gehouden kan worden. ik bedoel als je buurvrouw het niet weet kan ze er ook geen rekening mee houden succes minder leuk dit, maar ja jij hebt ook je rust nodig succes........
Ik heb hiero precies het zelfde alleen dan rond 23 uur! Mijn buren hebben een kindje met down syndroom en springt overal vanaf en bonkt met vanalles tegen muren en deuren aan en zet het dan op een gillen,moeders kunt daar dan nog even harder bovenuit. Het kindje is 7 en ik wil niet gaan zeuren en begrijp dat zo'n kindje opvoeden een hele klus is en ik wil eigenlijk niet bij ze aanbellen en zeggen dat we last van ze hebben (ken die mensen ook alleen maar van gezicht en een kort bezoekje om een paar stoppen voor in de meterkast) Ook hebben ze nog 2 meiden (1 van 18 en 1 van 14 ongeveer) en die puberen er flink op los op de trap en in hun kamer en dat gaat gepaard met veel gegil en geschreeuw. Gelukkig slaapt mijn zoontje overal doorheen maar ik kan vaak gewoon niet slapen door al dat lawaai maar vind het ook weer zo lullig om de woningbouw ofzo erover te gaan bellen 9het zijn trouwens marokaanse mensen hier)
ik zou zowiezo niet als eeerste de woningbouw gaan bellen, maar eerst eventjes naar de buren zelf lopen.. en ik zie eerlijk gezegd niet waarom je erbij moet vermelden dat het marokaanse mensen zijn als je buren lawaai maken, maken ze lawaai, wat voor nationaliteit ze ook hebben
ik denk dat ze ermee bedoelt dat die mensen misschien niet goed nederlands verstaan. daar had de ts het ook over dacht ik...
Klopt. In mijn geval heeft dat al vaker tot misverstanden geleid. Toen ze pas naast ons kwamen wonen, waren ze ontzettend aan het verbouwen. Ook weer zoiets waar ik alle begrip voor heb, maar op een zeker moment waren ze aan het breken in de badkamer, terwijl ik nachtdiensten had. Ik heb toen wel even bij ze aangebeld om mijn situatie uit te leggen en te vragen of ze misschien een paar uurtjes iets anders konden doen, zodat ik kon gaan slapen, maar dat kwam echt totaal niet bij ze aan. De buurman had er ook een handje van om zijn autoradio zo hard te zetten dat wij ervan uit ons bed daverden. Hebben we de beste man ook vriendelijk op aangesproken, maar óf hij verstaat ons niet, óf hij houdt zich van de domme. Pas toen een andere buurvrouw ons bijviel en meneer in zijn eigen taal aansprak, wilde hij luisteren. We wonen trouwens in een koopflat, dus de woningbouw bellen gaat niet. We kunnen hooguit eens overleggen met de vereniging van eigenaren, maar in tegenstelling tot een woningbouwstichting heeft een vve geen sociale nevenfunctie.
Ik heb dat erbij gezet omdat ik weet dat de vader geen nederlands spreek (heel erg gebrekkig en hij mij niet verstaat). De moeder praat wel nederlands maar ook gebrekig en is bijna nooit thuis. Die grotere meiden praten wel goed nederlands maar zullen misschien niet begrijpen waarom ik kom klagen. Het is niet om de nationaliteit maar zou het bij een nederlands gezin net zo moeilijk vinden al zit er nu een kleine taalbariere bij. Ik heb weleens op de muren geklopt omdat 1 van de meiden de muziek echt loeihard aan had staan om 12.00 snachts en toen ze doorhad dat het wel laat was ging de muziek gelijk zachter. Het gebeurt hier echt met vlagen soms zijn ze 2 weken achtereen heel rustig en hoor je ze maar heel af en toe en dan ineens een volle week of 2 iedere dag en avond omdat ze weer eens ruzie hebben met elkaar. voorlopig doe ik er nog niks mee denk ik maar als er een 2de is en die daardoor niet kan slapen dan ga ik bij ze aan de deur of ze moete het in de tussen tijd wel heel erg bond maken. ik vind zelf eigenlijk dat ik over dat kindje met down syndroom niet mag klagen over geluidsoverlast maar de moeder kan het wel anders aanpakken en niet continu gaan lopen gillen al snap ik wel dat het extra zwaar zal zijn om zo'n kindje te moeten opvoeden.
oo ok.. @ Done: ik zou het via hun oudere kinderen even proberen, of ze dat tegen hun moeder/vader willen zeggen @Belle.. dan word het een lastige situatie.. als ze oudere kinderen hadden had je het ook tegen hun kunnen zeggen, maar ik las dat ze kleuters hebben, dat werkt niet echt namelijk..
Misschien kun je eens rustig vragen aan de buuf of het goed gaat met haar. En als ze vraagt waarom je dat wilt weten, kun je zeggen dat je haar hoort schreeuwen. Ik heb hetzelfde gehad met mijn buuf (een meid met temperament dus ik ben heel voorzichtig met haar) Toen zei ze dat haar dochter anders echt niet luistert en dat het wel moest. Ik heb er toen verder niks opgezegd behalve een "begripvolle"Oh vandaar. Maar wonder o wonder, nu hoor ik haar niet zo vaak meer. De hint is dus aan gekomen.
Done: Is je man/vriend weleens aan de deur geweest bij die mensen? (heb je een beetje een stoere vent? dan komt het wat beter over )
De aanpak van Ceylon wil ik nog wel eens proberen, maar zoals gezegd, ik zie de buurvrouw zelden op straat. En ik ga er niet voor aanbellen. In een galerijflat had ik dat misschien gedaan, maar op de één of andere manier voelt het voor mij niet helemaal lekker om ervoor naar een andere portiek te gaan. Dan sta ik bij wijze van spreken al in hun hal. Ik heb liever een gesprek op 'neutraal terrein'. Ik heb net even overlegd met mijn lief (hoera voor msn!) en gezien de eerdere contacten met deze buren leek het hem een goed idee om eens te overleggen met onze wijkagent. Hij kan deze mensen eventueel ook in hun eigen taal aanspreken als het in het Nederlands niet lukt, en misschien kan hij ze de weg wijzen naar bijvoorbeeld een opvoedcursus bij het ouder kind centrum. Ik ben inmiddels duizelig van de slaap, maar over een half uur komt mijn zusje langs om wat spullen af te geven, dus ik ga maar effe een half uur douchen ofzo. Ik hoop dat ik nog twee uurtjes slaap kan pakken als mijn zusje naar haar sollicitatiegesprek is. Dan kom ik misschien niet helemaal slaapwandelend op mijn werk aan vanmiddag.
Nee dat snap ik, zou ik ook niet voor aanbellen hoor. Wij komen elkaar nog wel eens tegen in de voortuin. Maar dat van die wijkagent is ook een goed idee!
hier ook 2 tienermeiden naast me wonen, laatst was ik het wel zat, gingen ze om half 6 al te keer, toen ben ik wel in me slaapkleding naar buiten gegaan en vriendelijk gevraagt, mevrouw mogen uw dochters de volumeknop ook iets lager zetten, wij willen nog slapen. Kreeg toen gelukkig gelijk te horen van, is goed meid,. sorry voor de overlast en die avond kwamen de tienermeiden aan de deur om hun excuses aan te bieden :d Dus wel heel netjes, maarja aan de andere kant we hebben rechts ook een tiener wonen en die horen we nooit, hooguit in de zomer een paar keer.
Als een moeder zo erg schreeuwt tegen haar kinderen kun je toch ook anoniem de kinderbescherming bellen? Dat die eens polshoogte gaan nemen ofzo.... Succes in ieder geval!