Hallo allemaal, Ik weet echt niet wat ik moet doen! We zijn nu 4 weken en 6 dagen zwanger dus het is vreselijk pril allemaal, we zijn er erg blij mee! We hebben een mopshondje Bulletje van 7,5 jaar die werkelijk lief en oud is, hebben we geen werk aan en kan goed met kinderen samen want we hebben genoeg kleine kinderen in de familie en dat gaat geweldig. Daarnaast hebben we nog een Amerikaanse Stafford Suus van ruim 1 jaar, een echte puppy nog, vreselijk lief en een echte knuffelkont maar ook ontzettend druk! Als er kinderen bij ons komen dan moet ik haar in de bench doen want in haar enthousiasme rent ze iedereen overhoop. Nu maak ik me daar dus best wel druk om, ik heb echt mijn handen vol aan haar, ze blaft op alles en de opvoeding is heel erg zwaar want ze is ontzettend eigenwijs maar zoals gezegd ook heel erg lief en er zit echt totaal geen kwaad in. Nu heb ik er nog geen moeite mee maar ben bang als ik verder in de zwangerschap kom wel en als er een kleine is dan is het niet de bedoeling dat die continu wakker wordt omdat Suus zit te blaffen voor het raam en dat ik haar continu in de bench moet zetten omdat ze ligt te springen en te doen. Ik ben gewoon echt NIET het type om een hond weg te doen omdat er een kindje komt, ik vind dat altijd zo naar overkomen alsof je het een met het ander vervangt en zo ben ik dus zeker niet. Ik wil haar dus ook echt niet weg doen maar maak me gewoon behoorlijk zorgen over hoe dat moet gaan over enkele maanden. Heeft iemand iets dergelijks meegemaakt en misschien tips?
Kan me voorstellen dat je het even niet meer weet dan! Als je eenmaal een dier in huis haalt, wil je hem ook bij je houden dat is logisch. Ik hoop dat jullie er uit gaan komen, misschien word de hond wel wat rustiger na verloop van tijd. En wb visite met kinderen.. dan is de hond gewoon enthousiast, omdat het nieuw is denk ik. Hopelijk komen jullie er uit! knuff
Ja het is ook enthousiasme want ze is vreselijk lief! Als er volwassenen komen is ze ook een kwartiertje druk en daarna gaat ze slapen of spelen met haar speeltjes, maar volwassen zijn wel bestand tegen een hond van bijna 20 kg, een kindje is dat niet dus vandaar dat ik haar uit voorzorg dan altijd in de bench doe. Ik hoop echt dat ze nog rustiger gaat worden want anders wordt het heel erg lastig, ze is ook nog een puppy in principe.
Het zal wel aan mijn manier van lezen liggen maar het komt voor mij over alsof je de hond wel weg zou doen. Voordat je zwanger werd had je wel kunnen bedenken dat het zwaar zou worden met een jonge hond en een baby toch? Misschien de komende maanden extra op cursus gaan (geen idee of je dat al doet?). Hond in de bench omdat hij enthousiast is als er andere mensen komen lijkt me sowieso een hele slechte oplossing. Je zou eventueel een aantal keer iemand met verstand van zaken naar jullie huis kunnen laten komen, om jullie te laten zien hoe je op de juiste manier met de hond om moet gaan? Daar ligt vaak het probleem en niet bij de hond zelf. Verder snap ik je vriend echt niet, een dier is niet zomaar een bankstel wat je kunt kopen en weg doen. Als dit kindje dadelijk druk blijkt gaat hij hem dan ook weg doen als er een 2e komt?
Ik zou even een vereniging benaderen die cursussen geeft. Verder is de hond nog jong, vol energie en enthousiasme.
Duidelijk is dat je het verkeerd leest! Ik vind je berichtje erg negatief overkomen en kan dat niet zo op prijs stellen, heb werkelijk nog nooit dieren weg gedaan! Ik ben vrijwilligster bij verschillende instanties die werken met dieren over de hele wereld e.d. dus dat schat je totaal verkeerd in! Ik heb al jaren honden, altijd netjes cursussen gevolgd en weet precies hoe ik een hond moet opvoeden, de ene hond is de andere niet hè? Suus is nu eenmaal een erg eigenwijze hond en dat is niet altijd even gemakkelijk. Hond in de bench als hij /zij te druk is, is JUIST wat een gedragstherapeute aanraadt! Dat is haar veilige plekje en daar is ze rustig. Je moet niet doen alsof ik totaal geen verstand van honden heb want je kent ons en onze situatie niet dus dat komt totaal niet leuk over. Ik vraag op een normale manier advies en dan hoef ik niet afgebrand te worden!
Ze is nog hartstikke jong, voordat je kindje er is (en gaat kruipen) heb je nog veel tijd om lekker te blijven trainen. En daarna gaat het geleidelijk omdat ze ermee opgroeien. En ook dat moet je gewoon begeleiden, maar dat zijn dingen die je natuurlijk kunt inschatten van te voren. Hier ook twee enthousiaste en soms lompe honden, maar na wat begeleiding weten ze echt wel dat ze rustig moeten doen bij kinderen. Als mijn neefjes er zijn van 3 en 4 dan kunnen ze uit enthousiasme ook opspringen, maar met wat begeleiding kun je ze echt wel leren dat dat niet de bedoeling is. Zou het jammer vinden als de hond daarom weg moet, en zeker nu al. En ja, staffords zijn vrolijke stuiterballen over het algemeen, maar ook die kun je opvoeden
Had een heel antwoord getypt maar met mijn slaperige, oververhitte kop op een verkeerde knop geduwd Ik lees uit je verhaal dat je je hond wil houden en dat je eraan wil werken ook! Het goede nieuws is dat je daar nog 8 maanden de tijd voor hebt! Eerst en vooral, ik ben zeker geen specialist en zie de situatie ook niet zelf, kan me alleen op jouw verhaal baseren. Omdat het om een kind gaat, zou ik dan ook zeker aanraden een goede trainer of hulp in te schakelen die bij jou aan huis kan komen kijken en gerichte tips kan geven. Wat je zelf kan doen i.v.m. dat drukke en enthousiaste is je hond negeren zolang ze druk is, dus rennen, opspringen, tegen je aan vliegen, aandacht opeisen werkt vanaf nu niet meer. Je negeert haar, ze krijgt zolang ze druk is nog geen blik van jou. Dus geen oogcontact, niet tegen praten en al helemaal niet aanraken (dus ook niet om haar op de grond of van je af te duwen). Als ze rustig is, bij voorkeur pas als ze zit of ligt, krijgt ze aandacht en kunnen jullie knuffelen. Ook buiten even druk spelen kan gerust nog, maar genoeg is genoeg en dan moet ze ook weer rustig worden voor ze opnieuw aandacht krijgt. Ook bij het thuiskomen, geen aandacht geven, ze doet dan vast ook druk omdat ze blij is van jullie te zien? Ga daar niet in mee maar wacht tot ze gekalmeerd is en geef haar dan pas aandacht. Het moeilijke hieraan is dat je heel consequent moet zijn en niet alleen jij, maar iedereen die met je hond in contact komt, dus ook je man, ook je bezoek. Even heel streng zijn en duidelijke regels opstellen dus! Het is helemaal niet zielig voor je hond, in tegendeel, dankzij die regels kan ze waarschijnlijk bij jullie blijven! Ik zou persoonlijk ook wat andere regels opstellen als die er nog niet zijn, bijvoorbeeld hond niet op de bank, zo creëer je al een ruimte waar jullie straks rustig met de baby kunnen zitten zonder dat ze zich komt bemoeien. Ook de slaapkamer van de baby zou ik verboden terrein maken. Leer haar dat ze in de deuropening moet blijven wachten. Begin die regels nu toe te passen zodat ze tijd heeft om ze aan te leren en zodat ze de regels niet aan de baby gaat koppelen. Het is een jonge hond en het komt allemaal gewoon goed, ze is duidelijk graag (te graag?) onder de mensen en erg sociaal dus mits een beetje extra regels en opvoeding komt dat helemaal goed. Vergeet zeker niet voldoende aandacht te besteden aan een uitlaatklep voor haar, zowel mentaal als fysiek, ga voldoende met haar wandelen en doe eventueel denkspelletjes met haar. Daarnaast is en blijft rust voor haar belangrijk, dus op tijd en stond even in de bench kan zeker geen kwaad, laat haar nooit uit de bench als ze druk is. Probeer opwinding in huis ook te vermijden, geen drukke spelletjes meer in huis, dat kan buiten! I.v.m. dat blaffen, dat vind ik persoonlijk moeilijk af te leren. Je zou eens moeten kijken waarom ze blaft, onzekerheid? Zeggen dat er iets aan de hand is? Verveling? Waken? Omdat ze teveel ziet?
Hier een labrador van 2 jaar die super enthousiast is. Springt tegen mensen op, likt alles, blaft als de bel gata, blaft als er mensen langs lopen, blaft als er een vogel in de tuin zit. Tja..dat is het beestje gewoon. Ik ben van mening dat de kleine mee gewoon moet leren om erdoorheen te slapen, net als door het geluid van een stofzuiger etc. Kan ze later alleen maar profijt van hebben Gewoon blijven trainen tot je je er in ieder geval niet meer aan irriteert en afwachten wat er gebeurd als de baby er is. Goede kans dat d'r gedrag sowieso verandert
Klopt helemaal haha, het gaat ook steeds beter maar zoals gezegd is het puur enthousiasme want kwaad zit er echt niet in. Heb al eens contact opgenomen met een dierengedragstherapeute waar ik eerder eens mee gewerkt heb met een moeilijk opvoedbare hond, die is helemaal geweldig. Ze zegt ook dat het er waarschijnlijk wel uitgroeit en dat we nog strenger moeten zijn. Consequent zijn we wel want mijn man en ik trekken goed een lijn met wat wel en niet mag. De honden hier zijn alleen een beetje verwend en dat moeten we ook gaan aanpakken. Ze liggen bijvoorbeeld altijd op de bank en dat moeten we nu al gaan afleren voor als de kleine er is. Is alleen vrij lastig nu omdat ik weinig puf heb en mijn man 70 uur per week werkt maar het komt wel goed. Ik vind het gewoon fijn om te horen dat jij ook 2 van die lekkere lompe honden hebt en dat dat ook goed is gekomen haha.
Dat is fijn om te horen! Ja wil haar ook voor geen goud missen, het is echt een schoothondje en heel erg lief.
Komt wel goed. Je hebt nog de tijd en ook als de baby er is dan kruipt ie ook niet meteen natuurlijk. Hond en kind zul je toch altijd moeten begeleiden. Hoe ze hier zijn met eigen kinderen weet ik niet (die hebben we nog niet) maar met mijn neefjes gaat het gewoon heel goed. Ja, soms springt er nog wel eens 1tje op uit blijdschap als ze voor de deur staan, scheelt ook dat mijn neefjes honden gewend zijn. Blijft niet de bedoeling natuurlijk, maar goed. Hoort er een beetje bij. Zolang je de hond ook zijn beweging en uitdaging geeft zal het wel loslopen. Staffords zijn laat volwassen en blijven altijd wel een debiele blije gedrag houden, maar ze worden wel wat rustiger met de tijd. Oh en blaffen is hier nooit een probleem geweest voor de kleintjes die hier geslapen hebben. Die slapen er gewoon doorheen.
Meestal reageren honden anders op baby's. M'n moeder heeft 2 labradors die behoorlijk enthousiast zijn als er iemand binnen komt. Ook tegen je op springen en druk doen. Maar toen m'n neefje nog baby was, liet m'n moeder ze snuffelen en ze waren zo voorzichtig! Ze voelen gewoon aan dat ze rustig en zachtjes moeten doen. Nou koet ik wel zeggen dat m'n moeder fanatiek traint met de honden en ondanks dat ze heel enthousiast zijn kunnen ze super goed gehoorzamen! Misschien een idee om op cursus te gaan zodat jullie iig zelf de hond onder controle hebben en advies kunnen vragen zodra de baby er is. Sluit de hond iig niet buiten, dan creëer je juist jalousie. Ik zou het gewoon even aankijken en als het echt niet gaat zodra de baby er is dan kan je altijd nog besluiten de hond te herplaatsen. Ik ken ook mensen met een Stafford en kleine kinderen, dat gaat ook goed
Ze is nog jong en je hebt nog 8maanden (ruim genomen) om gedrag evt te sturen. Wij hebben een labrador, echt zo gek als een deur en mega enthousiast. We hebben m gehaald toen onze jongste 1jaar was. Samen opgegroeid dus en de kinderen kunnen alles met m doen. Binnen een echte knuffel, buiten een druiloor die niet luistert. Hij kan t wel maar doet t niet. We hebben in overleg met de dierenarts hem ongeveer een half jaar geleden laten castreren. Het heeft lang geduurd maar hij is rustiger. Springt niet meer zo en luistert iets beter. Dit zal in combinatie zijn met t ouder worden (van maart nu 2) Ook wij zijn heel benieuwd hoe hij omgaat met kind nr 3. Want baby's kent hij ei gelijk niet. Een stafford is een energiek beestje maar t gaat wel lukken. Ik.maak me.nu in de zwangerschap ook meer zorgen dan anders en irriteer me mateloos aan de haren die hij verliest, hoe.moet dat straks met kruipende baby, maar komt goed, als die hormonen weg zijn zal t wel weer weg trekken
Haha dat klopt, die zijn pas echt volwassen met 2,5 of 3 jaar dus wat later inderdaad. Het was 1 jaar geleden ook niet de bedoeling een hond in huis te nemen maar ze was toen 12 weken en werd ergens echt heel erg slecht behandeld, helaas ben ik zo'n goedzak die dat niet kan aanzien en heb haar in huis genomen, tja, dan raak je toch verknocht aan zo'n dropje en nu wil ik haar niet meer kwijt haha.
Onze jerry blaft ook veel en is anthousiast maar zodra mijn neefjes of nichtjes komen, of iemand die ziek is etc voeld hij het meteen aan en is de rust zelf en gedraag zijn eigen meteen 380 grade anders ook is hij tegen kinderen rustig. het enigst wat hij wel doe is ons wakker maken als een kindje wakker is. vorige x kwamen onze nichtjes slapen eentje werd wakker en toen stond meneer naast ons bed ons wakker te miepen. onze hond is trouwens een dalmatier dus ook een groot ras. voor de rest heeft jerry nog nooit een banch van binnen gezien en ook nooit gesloopt etc dus geen banch nodig gehad.
Even een vraag, want wat is nu precies je zware dilemma? Toen iemand je aansprak over de hond weg doen, werd duidelijk dat je dat echt niet wil (gelukkig maar ), dus ik zie niet echt een dilemma.. Het zal gaan zoals het zal gaan. Jullie kindje zal leren omgaan met een hond en zal ook door leren door blaffen heen te slapen. Verder heb je nog 8 maanden om jullie hond verder te trainen. Zolang de hond alles uit enthousiasme doet, zal ik me nog niet zo druk maken, als er agressie bij komt kijken wel. Zelf zou ik de hond niet in de bench doen als er jonge kinderen zijn (tenzij de kinderen erg bang zijn), hij moet toch ook leren met kinderen om te gaan en dat leert hij niet als hij telkens naar zijn bench moet. Zolang hij maar een plekje heeft waar hij zich terug kan trekken als hij geen zin heeft in gillende en rond rennende kinderen. Ook een voordeel is dat je baby niet gelijk zal rond rennen en op de hond zal springen. Jullie baby groeit op met honden en zal leren dat de hond het niet fijn vind als hij aan zijn staart trekt en zo zal jullie hond het leren dat jullie kindje het niet fijn vindt als hij omver gesprongen wordt..
Trainen trainen trainen trainen... Je hebt nog genoeg tijd dus om nu al over wegdoen te praten is misschien een beetje voorbarig aangezien je niets zegt over een andere oplossing...zoals trainen? Dus kom op...aan de slag!!
Wij hebben ook een Stafford van 2,5 jaar. Een schat van een hond, maar erg druk. Al moet ik zeggen dat ze echt veel rustiger is geworden het afgelopen jaar. Jullie hond is nog zo jong en dan zijn ze inderdaad nog ontzettend wild. Ik zou als het lukt eerst het komende half jaar idd eventueel nog extra trainen en het aankijken als de baby er is. Als hij/zij nog niet kruipt dan kan de hond jullie kindje ook niet omver lopen. Hier is het ook afwachten of ze ons kindje omver wil gaan lopen in haar enthousiasme. Al moet ik zeggen dat een kind van 4 haar laatst aan de riem wilde vasthouden en ze leek zich er haast aan aan te passen, zo rustig was ze! Dus wat ik hiermee wil zeggen is dat dat hele wilde er nog wel iets afgaat. En dat ik het persoonlijk nog even aan zou kijken. Helaas weet je nooit wat voor een thuis de hond hierna eventueel zou krijgen.
Wat fijn dat jullie zo meedenken! Ik blijf ook hopen dat het vanzelf wel goed gaat komen en de titel klinkt misschien wat dramatisch maar vanochtend was ik erg emotioneel toen ze weer eens stronteigenwijs was en echt niet wilde luisteren buiten pfff. Binnen is het een scheetje en weet ze heel erg goed wat mag en wat niet mag, we krijgen niet veel bezoek maar mijn man heeft 1 petekindje van 2,5 jaar en die is bang voor alles, dus Suus dan los laten lopen is echt geen optie, die is zelfs bang voor onze mopshond en die slaapt werkelijk de hele dag, die mops komt niet eens kijken als er iemand binnen komt! Verder bij bezoek doen we haar ook nooit in de bench en zoals gezegd is ze dan een kwartiertje druk en daarna gaat ze haar eigen gang. Op aanraden van een gedragstherapeute staat de bench ook midden in de woonkamer dus ze wordt nooit uitgesloten! Buiten zijn we nu aan het trainen met verschillende tips die we gekregen hebben van de gedragstherapeute, ik heb al veel honden opgevoed maar nooit zo'n eigenwijze hond gehad dus vandaar dat ik dit dan lastig vindt haha. Mijn andere honden heb ik altijd los kunnen laten lopen en die luisterden werkelijk perfect maar Suus heeft haar eigen willetje, als ze iets ziet dan gaat ze piepen en trekken als een idioot omdat ze er naartoe wil. We zijn sinds een paar dagen met een nieuwe manier van trainen bezig en dat begint wel zijn vruchten af te werpen maar soms dan heeft ze er echt geen zin in zoals vanochtend en dan laat ze dat ook echt merken. We zullen haar ook echt NOOIT weg doen omdat ze druk is, hopelijk veranderd ze inderdaad als er een kleintje is. Trouwens, die bench is hier wel echt nodig want waar ze de eerste weken gezeten heeft (ze is met 6 weken bij de moeder weg gehaald door broodfokkers denk ik en toen 6 weken bij mensen thuis die haar gekocht hadden), lieten ze haar in haar eigen uitwerpselen zitten en daardoor heeft het heel erg lang geduurd voordat ze zindelijk was, ze laat nu nog wel eens haar behoefte lopen dus in de bench is het gemakkelijker om op te ruimen en ze heeft behoorlijk sloopgedrag. Ik heb via, via toen gehoord over Suus en haar situatie en heb toe contact met die mensen gelegd, de keuze gegeven of de dierenpolitie of Suus aan mij meegegeven. Ik kreeg haar direct mee, ze had ernstige Giardia, Kennelhoest en Puppyschurft! We zijn bijna 1 jaar aan het dokteren geweest en eindelijk begint het de goede kant op te gaan dus ik KAN haar ook niet wegdoen gevoelsmatig want ik wil niet dat ze het weer slecht gaat krijgen.