yup.. en toen was ik zwanger niet helemaal de bedoeling geweest (ben pas 18) en kan nu ook nog niet zeggen dat ik er echt blij mee ben vanwege de hele situatie eromheen. maar ik denk dat ik er uiteindelijk toch wel heel erg blij mee ga worden ik ben blij dat er forums als deze zijn want hier kan ik het tenminste aan iemand vertellen, dat kan ik in mijn prive (om het zo te zeggen) dus niet. van wat ik al heb gelezen op dit forum steunen jullie elkaar ontzettend en kan niet wachten tot ik er helemaal bij hoor haha groetjes!
Gefeliciteerd. Heb je een "vaste vriend"? Woon je nog thuis, studeer je nog? Ik ben erg nieuwsgierig. Ik hoop dat je er over een tijdje blij mee zal zijn.
lieve sammiej, je bent nog lekker jong en je situatie is misschien niet helemaal zoals je het had gewild maar geloof me, uiteindelijk zal de vreugde alle andere gevoelens overwinnen al is dat nu nog moeilijk omdat je nog niet direct realiseerd dat je zwanger bent maar dat komt wel, ik heb genoeg jonge meisjes op het forum zien veranderen van wanhopig tot gelukkige zwangeren en zelfs al tot troste moeders, dus dat gaat jou ook lukken. kus Fatma ps, GEFELICITEERD!
Ehm vaste vriend.. Dat was hij wel.. Maar er is heel erg veel gebeurd tussen ons en om ons heen dat we beiden even een leeg hoofd wilden maken, maar toen bleef de menstruatie uit en ja.. Nu zitten we dus wel in een vage situatie. Ik woon nog thuis ja, ouders mogen het beslist nog niet weten want die gooien me eruit, dus nog even stil houden. Ik wilde in september weer met school beginnen, want wilde even tussendoor een jaartje werken, maar dat zal nu ook lastig worden. Maar ik laat me niet tegehouden want weet zeker dat dat wel goed zal komen, sta er niet helemaal alleen voor dus dat moet kunnen. Ik hoop ook dat ik er over een tijdje blij mee zal zijn, en dat zal vast wel lukken want ben stapelgek op kindertjes groetjes~!
heel erg bedankt! ik weet zeker dat ik veel aan jullie kanh ebben al ken ik jullie niet. Daar is dit forum toch ook wel een beetje voor denk ik groetjes!
Nou, toch gefeliciteerd, knap dat je er toch voor kiest, het is misschien niet de gemakkelijkste weg, maar je komt er wel.... als je maar positief bent/blijft, maar dat ben je wel aan je verhaal te lezen! Veel succes met alles! Liefs Niki
hallo sammiej, Ik vind het super knap van je dat je besluit om het kindje te houden terwijl je er alleen voorstaat! Wou dat mijn dochter net zo veel lef als jou had gehad. Wij stonden met zijn allen achter haar,ze kon gewoon alles vertellen en we hadden haar allemaal gesteund als ze het wel had gehouden. Als ze absoluut geen kindje wilde had ze een anticonceptie moeten gebruiken. Dat is mijn mening. En niet zo gemakkelijk denken, dan laat ik een abortus doen. Maar helaas werd ze met de neus op de fijten gedrukt toen bleek dat ze zwanger was en ze het echt niet wilde. Het is haar toch niet meegevallen om een abortus te laten doen. En ik hoop dat ze er in de toekomst geen spijt van zal krijgen. Voor haar was het de beste keus,zegt ze. Ze wil geen kindje zonder vader opvoeden is haar argument.Waar natuurlijk ook wel weer iets in zit. Maar ik vind het echt lef hebben dat jij wel voor je kindje kiest. Terwijl je je ouders nog niet eens kan vertellen dat je zwanger bent. Met jou instelling kom je er wel hoor. Je kindje is op het moment het belangrijkste,de rest komt vanzelf. Ben trots op jezelf! En ook al vind je het nu nog moelijk allemaal,overal is een oplossing voor moet je maar denken. groetjes lenie