Dat van die telefoon is herkenbaar.. Ik was ook aan het bellen en ondertussen mijn spullen aan het pakken om weg te gaan.. En maar denken: waar is mijn telefoon.? Owjah ik was ermee aan het bellen mijn vriend en ik kijken vaak films op de laptop. Die zette we dan op het tafeltje in de woonkamer zodat we lekker op de bank kunnen zitten. Ik vond het geluid wat zacht dus pak de afstandsbediening van de tv om geluid wat harder te zetten. Beetje geiriteerd dat dit niet lukt. Totdat mijn vriend en ik elkaar aankijken en ik het pas doorheb.. Tja de afstandbediening van de tv voor de laptop gebruiken werkt dus niet.
Twee weken terug krijg ik een vriendenverzoek op fb. Achternaam hetzelfde als mijn meisjes naam. En ik dacht 'wie is dat?' Mijn man kijkt me aan zegt 'dat is je stiefmoeder'. Oeps Gisteren wilde ik mijn man laten zien dat het ene pilletje breder is dan de ander. Dus wat doe ik. Ik draai het pilletje om zodat hij de zelfde kant als ik zag, maar de kant die hij zag was precies hetzelfde.
Ook zo iets leuks! Iets in het vriesvak leggen met de autosleutels er naast. En dan maar zoeken om de sleutels!
Haha zit gewoon met bijna de slappe lach hier! Wat leuk om te lezen. Ikzelf heb nog niet echt last van vergeetachtigheid. Wel van die hele kleine dingetjes zoals: thuiskomen na het boodschappen doen, tas uitpakken en de volgende dag denken waar heb ik dat blikje tomatenpuree? Laat ik gewoon de helft in de tas liggen. En vanmorgen doe ik de gekleurde was, en doe wasmiddel voor de witte was erbij.
hahahaha wat een akties het van ons zwangere dames. ik heb ook steeds : ben ik iets aan het vertellen en ineens weet ik niet meer wat ik aan het vertellen was. en zeg ik tegen mijn man of mij n moeder. waar hadden we het ook alweer over?? en dan ook gewoon echt niet meer weten he.. hetzelfde als ik boodschappen ga doen ik weet soms gewoon niet meer wat ik moet hebben.. en auto rijden is ook een ramp geworden. ben heel mijn gevoel kwijt van links en rechts sturen dat is wel iets minder grappig.. want daar heb ik nooit last van gehad. het is namelijk niet zo moeilijk normaal gesproken om links en rechts te weten..
Last hebben van nachtmerries/nightterrors en midden in de nacht gillend en krijsend bovenop mijn vriend springen die zich rot schrikt Of zo vast slapen 's ochtends, dat ik enorm schrik als vriendlief me een afscheidskus komt geven, waardoor hij al meerdere malen net een klap heeft kunnen ontwijken
Ja hier.. Blunder 1: Wij hebben hier een senseo staan waarmee je dus ook cappuchino kan maken. Er zit een bakje aan die je moet vullen met melk. Ik kan je vertellen dat het melkpak er niet onder past (en ik het maar raar vinden dat het niet paste..) ik vond het bakje terug in de koelkast. Blunder 2: Dit was net voordat ik wist dat ik zwanger ben. Ik wilde voor de kerst een mooi jurkje kopen. Die had ik gevonden, 2 zelfs, had de jurken over mijn arm hangen en de hangertjes in mijn hand. Toen zag ik nog een bij passend colbertje en haalde hem van het rek, nee toch niet en wilde het terug hangen. Op dat moment komt de verkoopster en ik gaf haar de hangertjes om af te rekenen en wilde de jurken terug in het rek hangen wat uiteraard niet ging.. jurken dus een mooie landing op de grond. Verkoopster zat me stom aan te kijken en ik flap er nog uit tsja zwangerschapsdementie...
Haha echt leuk om te lezen!! Hier 's nachts wakker worden en dan heel hard huilen en niet weten waarom en vl schrikt zich altijd rot haha en ik ben een ramp met namen!! van de week noemde ik vl Koen terwijl hij Tim heet en wij kennen niet eens een Koen, was even een raar momentje en ik noem mijn zoon Jack, dat is mijn broer en mijn broer Mike dat is mijn zoon haha
Ik probeer regelmatig mijn buik in te houden als er iemand langs wil. Terwijl ik rationeel best weet dat dat geen nut heeft. Van de week zwaaide ik de deur naar de gang open. Bam. Oh ja, daar zat nog een buik
ja dat probleem herken ik ook ik zeg tegenwoordig tegen manlief, parkeer maar op een invalideplaats, anders kom ik nooit meer die auto in of uit (strak geparkeerde auto's naast je)
Mijn stomme actie: Ik werk in de thuiszorg en moest naar een gezinsvervangend tehuis. Ik parkeer netjes voor de deur, midden in het vak. Kijk nog even aan beide kanten of ik genoeg ruimte heb. Prima. Supertrots hoe hij geparkeerd staat. Check nog even of ik hem op slot gedaan heb en wil weg lopen. Daar staat 1 van de clienten een beetje vreemd naar me te kijken Ik draai me om en kom tot de conclusie dat ik vandaag op de fiets was ipv met de auto Heb heeeuul snel mn fiets gepakt en hem netjes in het fietsenrek geparkeerd. In de hoop dat de leiding van het huis deze aktie niet gezien heeft
Actie nr 2: Hondlief moest er s nachts om 3 uur blijkbaar nodig uit. Het was winter, ijskoud en nat. Ik ben zo terug dus doe even een joggingbroek en jas over mn pyama. Achteraf gezien niet zo'n bijster dikke broek en jas. Maar goed, het is maar voor een paar minuten.. Ik voel nog even in mn zak of er sleutels in zitten. Yep. Ik geef de deur een gooi en net op het moment dat hij in het slot valt, besef ik me dat het mn werksleutels zijn die in mn zak zitten. Snoekduik naar de deur. Jammer de bammer. Te laat Tuurlijk geen telefoon bij me. Ben alleen dus hoef ook niet op de bel te gaan drukken... Dus maar naar mn ouders gelopen. Steenkoud, 25 min lopen. Nog een enkele man die er alleen loopt en je in de gaten houd (en ik hem) Gelukkig was moeders beneden op de bank in slaap gevallen. Dus even flink op de ramen gebonkt in de hoop dat z het zou horen (half doof). Had even de stille hoop dat ze me even met de auto naar huis zou brengen... verkeerd gedacht. Deur open, sleutel en deur dicht En terug met de wandeling. Vervolgens daarna nog een paar x een actie met sleutels gehad. Zo kon ik oa s avonds om 23.00 uur nog terug naar mn werk , 30 min verderop, omdat ik een werksleutel in mn zak had
Ik ben de laatste tijd zo vergeetachtig.. Echt vreselijk haha. Ik heb een tijdje geleden mijn oorbellen en ketting op een plek neergelegd zodat ik zeker wist waar ze lagen en ze dus niet kwijt kon raken.. Ik heb geen idee meer waar ze liggen.. Heb het hele huis en de stofzuigerzakken al nagekeken.
Ik heb de meeste problemen met het autorijden. Zo ben ik er onderweg meerdere keren op geattendeerd dat ik zonder verlichting red. Als ik de verlichting wel aan heb, vergeet ik deze weer uit te doen zodra ik uit de auto stap. Ik kwam er laatst na 10 minuten achter waarom mijn auto zo raar deed: de handrem stond er nog op. Gelukkig ben ik nu iets alerter, ik controleerde deze week extra of ik mijn verlichting echt wel uit had. Eenmaal uit de auto keek ik nog vol trots hoe strak hij stond ingeparkeerd. Stond. Mijn autootje reed zelfstandig terug. Ik heb snel een sprintje getrokken (in de sneeuw) en kreeg hem net op tijd tot stilstand. Ik schaamde me dood toen ik terugreed naar mijn plekje.
Ben al een paar keer m'n autosleutels in de auto kwijtgeraakt, dus net de sleutel uit het contact en dan kwijt...
Het ergste wat mij is overkomen is dat ik mijn verlovingsring had afgedaan omdat tie knelde en hem niet meer terug kon vinden,uiteindijk 6 maanden na de bevalling gevonden in eenn ander doosjr gewoon in mn nachtkastje
Aah problemen met de auto komen me erg bekend voor. Ik reed pas ook in het pikkedonker zonder lichten aan weg. Werd er gelukkig op aangesproken En vorige week de auto op de dam gezet, we wilden uitstappen en ik denk nog, waarom rijdt de auto van de buurman nou vooruit, dat kan toch niet? Maar ik had de auto dus niet op de handrem gezet en we reden zelf naar achter. Ging gelukkig net goed. Raar he dat je zulke dingen nooit hebt maar nu wel. Ik vind autorijden nooit een probleem, ook niet in het donker maar merk nu dat ik bang ben dat ik dingen vergeet of mensen over het hoofd zie, vooral in het donker. Rij nog zo min mogelijk. Rijdt ook niet lekker meer. Heb gelukkig al verlof dus dat scheelt
wat een geweldig topic dit !! Vooral heel herkenbaar vergeten dat je zwanger bent en een buik hebt. laatst was me schoonzus op bezoek en ik stond in de hal me jas uit te doen en zei wou naar de hal om wat te pakken uit haar jaszak dus ik doe een stapje opzij en sta in de deuropening met me rug tegen het kozijn zodat ze er door kon dacht ik.. roept vriendlief vanuit de woonkamer.. "het maakt niet uit hoe je staat je buik blokkeerd de hele doorgang!" .. owja even vergeten dat ik een dikke buik heb haha en dingen weg leggen en gewoon niet meer weten waar ik het heb neer gelecht. gister wou ik de gordijnen op de babykamer ophangen en ik had 1 gordijn gevonden maar de 2e weet ik nog steeds niet te vinden.. zo frustrerend!!