Zoon lief is eigenlijk altijd een goede slaper geweest, op de eerste drie maanden na want toen huilde hij extreem veel. Laatste tijd was het om 07.45uur naar bed, dan direct stil en om 09.00uur pas wakker, heerlijk. Maaaaar meneer is nu 1jaar geworden en zodra we hem in bed leggen is het krijsen alsof hij word aangevallen. Eerste avond ben ik erheen gegaan getroost, geprobeerd erbij te blijven zitten zonder iets te zeggen. Maar dit werk niet bij hem. Uiteindelijk hem laten huilen, 10minuten toen was het stil. Vanmorgen om 07.00uur wederom wakker en huilen. Even erheen speen erin en weer was het huilen. Nu maar 2 minuten en toen weer stil. Snap niet goed waar dit vandaan komt, denk toch verlatingsangst. Zijn er meer mama's die toch gekozen hebben voor even laten huilen in deze fase? En zo ja hielp dit ja of nee en hoelang duurde deze fase?
hier ook een fase gehad dat als we hem s avonds op bed legde hij kei hard begon te huilen maar hier was het na een paar minuten over. verder alles proberen uit te sluiten. tandjes, oorpijn. wij laten ons zoontje zowiezo altijd even huilen, max 15 minuten. soms heeft hij dit nodig om in slaap te vallen en erbij blijven zitten werkt dan dus niet. hier was het met een goede week weer over gelukkig!
ken het probleem, hier ging ze snachts alleen ook aan de haal. na een half jaar aanmodderen heb ik een normaal 1 persoonsbed voor haar gekocht en het probleem was opgelost.
Aurora5, heb je wel eens eerder "gesproken" op een ander forum. Waarom je kindje niet bij je nemen? Je denkt misschien, ik slaap niet, maar het went, en is uiteindelijk het beste voor jullie allemaal, het bevordert de slaap en de hechting. ik zou zeggen, NIET LATEN HUILEN, er is nl. veel wetenschappelijk bewijs voor dat dit schade toebrengt; en bovendien sorteer je voor op slaapproblemen laterop in de peuter/kleuter leeftijd. Bekijk dit forum eens: www. dragen-en-voeden.nl
Hoi, Herkenbaar. Nu net één en gaat weer goed. Hier zijn het periodes. Wij sluiten ook zaken uit en ik laat hem dan ook ff huilen. Valt altijd in slaap. Papa daarin tegen gaat als hij alleen is wel meteen naar boven en zijn gezichtje aaien. Gevolg, bij mij slaapt nu weer zonder te huilen. Is papa alleen dam is het keihard brullen en papa gaat dan weer Wij zijn zoiezo erg nuchter en niet gauw in de stress. Ook niet met huilen, hoort er naar ons idee gewoon bij. Grenzen zoeken. Om discussie te voorkomen we laten hem echt niet hele dagen brullen ofzo. Maar af en tie moet hij ook dingen leren die minder leuk zijn en dat gaat dan gepaard met één traan.
Het zal inderdaad een fase zijn, maar vind het gewoon rot voor het mannetje. Hoopt dat het bij Max 10 min huilen blijft. @merlijn, lief dat je de moeite neemt om te reageren. Wij hebben echter een hele andere kijk op de dingen en ik denk niet dat we het ooit eens zullen worden. Tevens werkt de aanpak van erbij blijven of samen slapen hier echt niet. Dit hebben we wel eens geprobeerd, laat hem namelijk niet voor de lol huilen, maar dan slaapt er niemand en zijn we verder van huis.
Prima dat je een andere kijk hebt hoor aurora5; sowieso staat het je vrij om te doen met andermans, dus ook mijn advies, wat je wilt. Kan je sowieso niets opdringen, maar hoop je eerlijk gezegd, in elk geval te laten zien dat het ook anders kan, en dat niet het "laat maar huilen" iets is dat boven elke wet verheven is of zo. En dat je, mocht je eens verder willen kijken, weet waar je kan/moet zoeken. Hoe lang heb je het geprobeerd om hem op te pakken/samen te slapen/nabijheid te zoeken? Want dat zijn toch de dingen, waar kleine kinderen over het algemeen van kalmeren he. Nou sterkte, ik hoop dat je een manier vindt die zowel voor jou als voor je zoontje werkt.