hoi hoi. ben 6 weken geleden bevallen van een gezonden dochter, en we willen nu al voor een 2de gaan. kan dit kwaad? ik heb verder nergens lichamelijk last van wil graag dat me dochtertje als ze 3 of 4 is iemand heeft om mee te spelen, hoe denken jullie hier over.. liefs parel1988
Ik ben zelf nog niet bevallen, maar ik heb het zelfde idee inchaAllah. Ik ken ook meerdere vriendinnen die vrij snel een kleine erbij hebben gekregen. Lichamelijk is het wel goed mogelijk (zie ook vk-hoekje op dit forum). Het is wel even doorzetten (ivm beperkingen tijdens de zwangerschap en dan toch een kleine). Ook is het begin iets zwaarder, maar ik vind het persoonlijk zeker de moeite waard. Ik ken zelf iemand die nu de derde krijgt en de oudste is 2,5 en de jongste iets meer dan een jaar oud. Het is zwaar, maar wel te doen. En idd haar kindjes kunnen fijn samen spelen. Al met al, moet je doen waar jij je goed bij voelt.
Het kan zeker. Het is je eigen keuze. Het is wel zwaar, want als het snel lukt heb je straks 2 babies. Let wel op dat je veel dubbel nodig hebt: maxi-cosi, ledikantje, commode, evt een box. Ik heb mijn kindjes ook dicht op elkaar, maar dan met ongeveer 2 jaar ertussen. Ook nu is het zwaar, dus of je nu een jaar ertussen of 2 jaar ertussen hebt, het is zwaar. Mijn 2 oudsten spelen heel veel samen, het is echt een duo!
ja klopt is ook zo.. en 2 kinderen zou inderdaad zwaar zijn heb het nu al soms met haar zwaar als ze niet wilt slapen maar ja zoals wij zeggen (vertrouw op god en dan komt alles goed) ben benieuwd hoe snel ik nu weer zwanger word hahah
Heb je dan niet het gevoel dat je niet genoeg kan genieten van de eerste? Ik bedoel, dat je dan de eerste niet de aandacht geeft die hij/zij eigenlijk wel nodig heeft? Denk aan tijd, gezondheid ivm zwangerschap, etc etc..
zou een hondje ook niet leuk zijn? Tja, als je een speelkameraadje wilt... grapje hoor maar volgens mij kan het best maar is het wel een aanslag op je lijf en zoals hier al geschreven is, je hebt veel dubbel nodig. Ook moet je eraan denken dat je je kindjes natuurlijk nooit zoveel aandacht kan geven als dat je nu aan je kleintje doet. Oja, dicht op elkaar zitten is geen garantie dat ze samen zullen spelen hoor!
Als je denkt dat je het kunt moet je het gewoon doen hoor!Zelf moest ik er niet aan denken en zit er dadelijk 3 jaar verschil tussen!Maar het is wel zo hoe eerder op elkaar hoe sneller je van de luiers af bent , om het zo maar te zeggen!Wij zijn van die braken nachten af maar beginnen weer helemaal opnieuw.Nu zit je dr nog in.Ze zeggen wel dat het zwaar zal worden, maar dat heb je al tijd denk ik wel als je meerdere kinderen wilt!Ook als er 3 jaar tussen zit.De ene zit op de creche en de andere moet net in de tussen tijd gevoed worden!Tis maar hoe je zelf bent denk ik....dus als je het echt wilt gewoon doen!
ik vind dat wel heel goed hoor mash Allah als je dat kan! ik ben zelf tzwanger geworden van de tweede toen mijn meid 7 maanden was, wij waren ook al begonnen toen ze 4 maanden oud was. ik moet zeggen ik ehb de zwangerschap niet als zwaar ervaren en heb Djoewairiyyah gewoon volop aand8 kunnen geven en nu nog steeds. ik ben wel bang voor na de bevalling, als mijn man weer aan het werk is, en ik een 1jarige moet zien te entertainen :hihi: en een baby tevreden moet zien te houden. maar goed, daar was ik bij me eerste ook bang voor, en alles ging van zelf!
Ik ben op het moment zwanger van de 2e, mijn eerste is in november 2 geworden. Deze zwangerschap is vele malen zwaarder als de eerste, toen kon ik ondanks mijn erg grote buik nog erg veel tot het einde. Nu he ik erg veel last van me rug en dergelijke. Ben blij dat hij toch al wat ouder is en veel dingen ook zelf kan, ik moet er niet aan denken dat hij bv niet eens zelf zijn bedje in kan komen, of op de eetstoel kan zitten, dan was ik nu denk ik echt gebroken geweest. Als je denkt dat je het kunt, moet je het doen, maar houd er wel rekening mee dat je 2e zwangerschap heel anders kan zijn als de eerste.
ik ben nu zwanger van mijn 2de. mijn eerste zal ongeveer 14 maanden zijn als z'n broertje geboren wordt. wij hebben er bewust voor gekozen om ze dicht op elkaar te laten komen, vanwege mijn slechte lichamelijke gezondheid. mijn zoontje heeft nu niet zoveel aan mij als wanneer ik helemaal fit zou zijn, maar juist nu krijgt hij dat zo min mogelijk mee. als hij ouder zou zijn zou het dat veel meer beseffen. mijn lichamelijk herstel zal echt een flinke tijd in beslag nemen en ipv dat zijn mama dan lichamelijk weer een wrak is als hij een jaar of 3 a 4 is, is z'n mama dan juist weer zo fit mogelijk. en wat betreft de aandacht, hij zal deze toch een keer moeten delen met z'n broer, alhoewel ik denk dat je beide meer dan genoeg aandacht kunt geven hoor.
Net 6 weken geleden bevallen? En nu al voor de 2e willen gaan?! En dat alleen maar zodat je dochter met 3 of 4 jaar iemand heeft om mee te spelen? Je bent amper hersteld van je bevalling, zou je niet eerst even de tijd nemen om een band op te bouwen met je dochter? Tjah, eigen keuze natuurlijk. Ik zou er persoonlijk niet aan moeten denken! Ik hoop dat je je realiseert wat voor impact een kindje heeft op je leven en je gezin en je de juiste keuze maakt. Ik vind het heel mooi dat je zegt vertrouw op God en alles komt goed, maar God heeft je toch ook een verstand meegegeven zodat je kan nadenken over de keuzes die je maakt in je leven.
Allemachtig (als we toch God hierbij halen)! Wat een reactie. Waar is dit nou voor nodig? Dat jij het niet ziet zitten zegt niets over haar uiteraard. Sommigen kunnen eenmaal meer aan dan anderen. On topic: ik kan je keuze enigszins begrijpen. Het heeft veel voordelen, sneller van de luiers af, leuk voor je eerste kindje. Maar uiteraard zal het best zwaar worden. Er zijn genoeg mensen die het doen en als je denkt dat je lichaam het aan kan zie ik niet in waarom je het niet zou moet doen. Veel succes
Pardon, zij vraagt wat wij hiervan denken en ik zeg wat ik ervan denk. Vraag en antwoord lijkt mij? Is MIJN mening en dit is een forum waar ik mijn mening vrij kan uiten. Overigens zegt zij dat over god en ik reageer erop. Jij hoeft niet voor advocaat te spelen.
Jah Allah & God en Jaweh en Wodan enzo. Maar als jij denkt dat je het aankan, wat maakt het dan uit wat anderen ervan vinden? Het heeft zijn voor- en nadelen en elke situatie is uniek. Als jullie er klaar voor zijn en het zien zitten, ga je er toch voor? Er is een heel groot topic over bij de clubs, met allemaal mensen die na vier, vijf of zes maanden weer zwanger zijn. Mooi toch? Succes @ Ozgul, gefeli met je zwangerschap!
een kind van 4 kan ook prima met een kind van 3 spelen, dus je kan ook een jaar wachten. Je lichaam is nog niet eens hersteld en zelfs je baarmoedermond is nog open en je moet weer in je hele cyclus komen, geef je lichaam wat tijd om te rusten.
volgens mij is de vraag hoe wij hierover denken, dan mag je dus je mening geven, klaar. Plus dat ik die reactie gewoon normaal vind.
Ik vind deze reactie niet een normaal antwoord op haar vraag! Je suggereert hiermee dat ze haar verstand niet goed gebruikt. Misschien vindt jij het normale weg om te communiceren, ik niet in ieder geval.
Idd, dat heb je erg goed gezien! Ik vind idd niet dat ze haar verstand goed gebruikt als ze gelijk na 6 weken al voor de 2e wil gaan. Maar nogmaals; dat is MIJN mening en ik geef hiermee antwoord op HAAR vraag, want zij vraagt wat wij ervan vinden. Dus, volgens mij doe ik niet iets wat niet mag? Ppff dat ik mijn mening moet gaan lopen verdedigen tegenover iemand waar het niet eens over gaat!
Ik zou zeggen google eens even op baarmoederverzakkingen, incontinentie e.d. er zijn wel degelijk gevaren aan TE snel zwanger worden. Ze zeggen niet voor niets 9 maanden ontzwangeren hoor, je lichaam heeft dit nodig! Okay de ene misschien 6-7 maanden (met hele makkelijke zwangerschap en bevalling) en de ander wel een jaar maar die 9 maanden zou ik wel aanhouden hoor. Ik ben ook wel voor het snel weer zwanger worden maar houd wel mijn lichaam in acht en ben pas na 9 maanden begonnen en dan schelen ze straks echt niet veel hoor. In principe weet je nog geeneens wat het moederschap inhoud met 6 weken, gun jezelf EN JE KINDJE de tijd om elkaar te leren kennen en echt van haar te genieten (dus zonder dat je moe bent, of hormonaal van het zwanger zijn) echt gewoon 1 op 1 tijd dit verdiend je kindje, straks als je kindje wat groter is en al zelf kan lopen enzo kan je diezelfde aandacht ook weer meer aan nummer 2 geven.. En wat betreft spelen, mijn vriendin heeft er 3 , en de twee die het dichts op elkaar zitten qua leeftijd rammen elkaar de kop in en de oudste en de jongste spelen juist lief met elkaar *dus betekend helemaal niets* Ik vind dat je het verplicht bent aan je kindje om het een gezonde mama te geven die haar gezondheid op nummer 1 hebt staan, dat is een goed rolmodel. Geniet gewoon heel veen van je kindje en wacht dan minimaal 6 maanden, soms kan geduld iets moois geven deze tijd kan je NOOOOOOIT meer overdoen, is maar 1 keer geniet daar dus even een paar maandjes van zonder je meteen weer op een nieuw iets te storten.. (even een beetje rust in je lijf doet soms wonderen)