2doc; pleeg op bio?

Welke zender was dat?

 

Uhm... niet lullig bedoeld hoor, maar ik geloof niet dat je het cryptischer zou kunnen verwoorden, zelfs als je het zou willen . Hoe heet die documentaire dan precies?

 

Volgens mij heet de docu "Het kind heeft geen keus". Heb even op google gekeken.
2doc: Het kind heeft geen keus - Uitzending Gemist

 

Ik heb hem gezien erg moeilijk. Maarja vind dat de biologische vader wel rechten moet hebben.
En ze wisten toen het kindje 6 maanden al dat de vader hem ook graag wou verzorgen. Ik irriteerde me vaak wel aan die pleegmoeder. Ze zegt steeds in belang van het kind maar voor mijn gevoel was het meer haar belang.
Denk dat als je kiest voor pleegouderschap dat je soms je eigen emoties aan de kant moet zetten en echt moet kijken naar het belang van het kind. En in dit geval was dat een goede band met zijn biologische vader opbouwen. En ze heeft dit heel lang proberen tegen te houden.

 

Het is een heel treurig verhaal, van een jongetje dat direct na de geboorte weggehaald werd bij de biologische moeder. Een pleeggezin heeft dat jongetje opgenomen, en ging er vanuit dat zij voor altijd voor het kind zouden mogen zorgen.

Toen het jongetje een half jaar was, kreeg de biologische vader pas te horen dat hij een zoon had. Hij wist dus niets van de zwangerschap. Hij heeft blijkbaar toen direct aangegeven te kunnen en willen zorgen voor zijn eigen zoon, aangezien hij altijd kinderen had willen hebben.

De eerste rechtszaak heeft hij verloren, toen het kind 1/2 jaar was (waarom wordt niet uitgelegd). Nu is het jongetje 2,5 jaar, en zijn de biologische vader en de pleegouders in een langdurige procedure met jeugdzorg en de rechter verwikkelt, wie het kind "mag opvoeden".

Uiteindelijk wordt besloten dat het jongetje bij zijn eigen vader zal gaan wonen.



Vragen die vooral door mijn hoofd gingen waren: waarom is niet in eerste instantie meteen gezocht naar de vader, toen duidelijk was dat de biologische moeder het kind niet zou kunnen opvoeden? Zou die optie wel zorgvuldig zijn bekeken? Pas na een half jaar na de geboorte krijgt de biologische vader een brief van de biologische moeder, waarin ze vertelt dat hij een zoon heeft. Heel bizar.

En het is ook wel heel lastig dat de pleegouders zo lang bezoekjes met zijn biologische vader hebben tegengehouden, en het blijven slapen, want voor het jongetje wordt het steeds moeilijker. Het voelde voor mij bijna als een "probleem scheiding", waar je het kind het liefst een co-ouderschap zou gunnen. Maar dat was alleen al vanwege de afstand (140km) een onmogelijke optie.

Toevoeging: uiteindelijk vond ik dit toch de beste keus. Als de vader goed voor zijn zoon kan zorgen (en dat stond niet ter discussie tijdens de documentaire), dan lijkt het me niet goed om het kind bij een pleeggezin te laten opgroeien.

 

Ik heb het ook gezien.
Die pleegmoeder vond ik echt irritant.
Ik kan mij voorstellen dat het moeilijk is als de kans bestaat dat je pleegkindje dat je al vanaf de eerste dag bij je hebt en 2,5 jaar hebt opgevoed af te moeten staan aan de biologische vader.
Maar die kans zit er in als je pleegouder bent.
Nu komt het volgens mij niet vaak voor dat een kindje herplaatst word en dan na zijn hele leventje daar weg te ''moeten''.
Maar de biologische vader heeft ook rechten en de klik met hem en zijn zoontje was zo goed,hij doet het heel goed als vader en Jeugdzorg zal echt niet zomaar zeggen dat hij naar zijn biologische vader kan en daar zal gaan opgroeien.
Het kindje zal het zeker heel goed gehad hebben bij zijn pleegouders maar bij je eigen ouders,in dit geval de vader,op te groeien is denk ik het beste als die situatie goed en gezond is.
Ze hebben immers niet voor niets zoveel vergaderd,rechtzaken gehad,kijken hoe het logeren bij vader ging etc....
Was wel moeilijk om te zien want ook Jeugdzorg weet nooit 100% zeker of een herplaatsing van een kind goed is om te doen.
Maar ik had er wel een goed gevoel bij toen ik het zo zag.
Komt vast en zeker helemaal goed met dat knulletje!

 

Link?

Uitleg?

Irritant hoor. Misschien ben je je er niet van bewust maar hier kun je toch niet zoveel mee

 

Ja dan moet je even verder lezen Bosi..

 

Ga niet kijken.


Na wat ik gelezen heb van boven staande reacties. Denk ik dat het voor het jongetje uit eindelijk de beste keuze is om op te groeien bij zijn bloedeigenvader.

En als je kiest voor het pleegouderschap doe je dat in het belang van een kind en niet alleen van uit je eigen belangen. Wat ik zo lees boven is het een pleegmoeder die gehecht is geraakt aan haar pleegkind( lijkt mij ook logisch) en van uit een moeder reageert van een kind moet bij mij blijven en vergeet dat het kind dus nog een vader heeft. ( allemaal emoties.)

 

Ik vond het heel erg dat dat jongetje met z'n vader mee moest. De deskundige had ook zoiets gezegd als dat het jongetje veel verdriet zou hebben van het vertrek bij z'n pleegouders, als een soort rouwproces, maar dat als z'n nieuwe verzorger (pappa dus) hem goed zou begeleiden, hij er uiteindelijk niets aan over zou houden. Ik vraag me dan af of je daar zo'n jochie helemaal doorheen moet laten gaan, alleen omdat iemand biologisch de vader is... Het blijft een dilemma...

 

Van wat ik van de andere begreep was dat de pleegmoeder het contact van af 6 maanden eigenlijk structureel tegen heeft proberen te houden. Van af 6 maanden meteen rustig op bouwen had het nu geen probleem geweest.En rustig aan wennen bij vader lijkt mij ook de beste optie maar doen ze het verder met beleid, zal het jongetje er niet veel aan over houden.

 

Ik heb het inmiddels gezien en vond het ook erg heftig. Vanuit het perspectief van de vader snap ik heel goed dat hij z'n kindje graag bij hem wil hebben. Maar ik denk dat als je echt heel sec alleen naar het belang van het jongetje kijkt hij toch het beste af was bij z'n pleegouders. Hier was hij duidelijk heel gelukkig en op z'n gemak, dus als alles zo door was gegaan als het nu ging, dan zou hij vast heel goed opgegroeid zijn. Z'n vader had dan gewoon een omgangsregeling kunnen hebben, zodat hij daar bijvoorbeeld eens per week één of meer dagen mocht slapen ofzo. Maar ja, ik snap ook wel dat dit voor de vader heel wrang zou zijn, want hij heeft nooit iets fout gedaan en zou vast ook een hele lieve vader kunnen zijn. En tja moet je dan echt enkel het belang van het kind wegen of weegt het belang van de vader toch ook mee.

Zo moeilijk dit soort beslissingen, ik ben blij dat ik ze niet hoef te nemen!

 

Ik heb dat niet zo meegekregen, dat de pleegmoeder het contact al in het begin probeerde tegen te houden.

Grappig dat dezelfde docu zulke verschillende reacties kan oproepen. Ik vond juist de biologische vader vooral bezig met z'n eigen gevoel in plaats van het geluk van z'n zoontje.

Ik ben blij dat ik geen werk doe waarbij ik beslissingen in dit soort dilemma's moet nemen.

 

Precies wat Nana zegt.

 

Ik heb 'm net gekeken, en heb er echt nog steeds een brok van in me keel. Hartverscheurend dit. Ik vind dat hij bij zijn pleegouders had moeten blijven. Waar hij van baby af aan woont, waar een moeder aanwezig is, waar hij niet hele dagen naar een creche hoeft etc. Hoef de argumenten niet eens te benoemen. Waarom niet desnoods de weekenden naar zijn biologische vader bijvoorbeeld. Moeilijk hoor..

 

Als pleegouder verleen je in principe tijdelijke zorg. Dat dat soms uitloopt op een plaatsing van jaren en je in die tijd ontzettend gehecht raakt aan een kind kan gebeuren, maar het is de insteek van pleegzorg dat een kindje naar de ouders gaat als het kan. het is geen adoptie!

Ik vind dus dat als de vader het kind wil en kan verzorgen, dit veruit het beste scenario is. Een pleegmoeder die het contact met de biologische ouders probeert tegen te houden is helemaal verkeerd bezig.

 

Ik vind dat in dit soort situaties naar het kind gekeken moet worden. Puur naar het kind. En voor het kind is dit zijn thuis en zijn dit zijn ouders. Ze zeiden in de docu trouwens dat de ouders te horen hadden gekregen dat ze hem in principe tot zijn 18e bij zich zouden hebben.