Mijn draakje wordt over een paar dagen 3 jaar, en ze gedraagt zich sinds een week onmogelijk.... Nu vroeg ik mij af, gezien het oei ik groei boek stopt bij de zoveel maanden, ondergaan die draakjes rond 3 jaar ook een sprong??? Wat doet ze nu (of beter gezegd niet) - Als ik specifiek vraag of ze iets niet wil doen, doet ze het juist - Alsof ik tegen een muur praat soms (krijg geen respons) - Plotseling erg dramatisch reageren op een beetje pijn, of wanneer ze haar zin niet krijgt - Oja... en normaal at ze als een bootwerker, en nu gaat ze lopen mutsen met eten. Echt vreselijk. En dat is echt sinds een week/anderhalve week! Dames... de albekende vraag: Komt het jullie bekend voor? En vertel me aub..... gaat dit weer over??? Hoe gaan jullie er mee om? Dat eten enzo, dat negeer ik. Ik maak er niet zo'n punt van. Maar als ze gewoon weg niet luistert, dan zet ik haar toch ff in de gang..... Draaaaaaaaamaaaaaaaaaaaaa
erg bekend! Dit duurt wel even hoor, met ups en downs. Ze krijgen nu echt hun eigen willetje. maar er komt ook veel voor terug, je merkt nu echt dat ze ouder en wijzer worden.
Kindjes blijven zich ontwikkelen. Dus die "sprongen" blijf je houden.. Al noem ik ze liever fases, want ze kunnen wel even duren Maar zo vlak voor de verjaardag kan het ook nog een stukje spanning&onrust zijn misschien?
Inderdaad de peuterpuberteit . Meestal begint het rond de 2 jaar een beetje, hier bleef het toen uit. Met ruim 3 jaar begon ie hier en nu zijn we er net vanaf (het heeft dus zo'n 7 maanden geduurd), ik vind Eva nu ook echt groot geworden, zo wijs. Praten deed ze al snel heel goed, maar de verbanden en woorden die ze gebruikt zijn al zo wijs. Laatst was Lisa met de vliegenmepper bezig en Eva zei: kijk uit papa, straks mept Lisa jou weg! En zo nog veel meer grappige en wijze uitspraken
ja mijn zoon is precies zo momenteel! en de 3-jarige zoon van een vriendin van mij ook, die is ook 3 jaar! Mijn zoon kan momenteel heel slecht luisteren, als ik nee zeg doet hij het juist wel dus... Overal boos om worden en chagarijnig zijn. en idd tegen een muur aanpraten is heel herkenbaar. Ik zeg uit de gekheid wel eens: hey gordijn zullen we de schoenen aan doen? want Gjalt hoordt mij niet! en ja dat hoordt hij dan wel het eten gaat nog goed tot nu toe, maar ik klopt het af! en zeuren en drammen, hij zal en moet zijn zin krijgen zo niet dan maar een huilpartij opzetten. tussen 2 en 3 jaar vond ik makkelijker dan deze leeftijd, geloof dat mijn zoon inm ook goed in de peuterpuberteit zit nu. Maar hij wordt idd een heel stuk wijzer nu dat wel. Hij kan goed praten in ene, echt wijs aan het worden, zelfstandiger aan het worden, beter verbanden leggen e.d. dus je krijgt er idd veel voor terug.
Ook al een tijd last van, het gaat met ups en downs Soms is ze een paar dagen een ideaal kind. Soms is ze een tijdje echt een draak. Tussendoor gaat t wel Langzaamaan leer ik wel hoe ik dr t beste mee om kan gaan, maar blijft vermoeiend!!
verschrikkelijk inderdaad... ! Ik vind het ook moeilijk worden, dat dingen die ze zegt, nu langzaamaan echt veranderen van 'schattig, bijdehand' in 'brutaal' . En ze kan alles zóver doordrijven! pffff erg vermoeiend. 2 = nee 3 = dat wil ik nie en dat doe ik nie..! natuurlijk maakt ze alles goed als je tegen haar zegt 'mama houdt van jou he Fae?' zegt ze: Ik hou jou ook mama! Terwijl ze me stevig vasthoud hihi - zo bijdehand, maar toch ook weer niet. Wel superlief
dit doet mijn zoon ook: mama is mijn beste vriendin! en 's avonds naar bed brengen: Ik hou ook veel van mama dit maakt dan weer veel goed he haha
Zoo herkenbaar.. Hier gaat het nu net een kleine 2 weken beter. Maar we hebben wel wat aangepast in onze benadering naar de kleine man toe. Het eten was idd een drama, maar ik negeerde het gewoon, en als hij zijn bordje niet leegat, haalde ik het na een 45 gewoon weg, tot grote verontwaardiging van de kleine man, maar het hielp, na een dag of 3 ging hij beter eten. Ik zeg niet dat hij nu fantastisch eet, maar hij weet wel dat als hij niet gaat eten, ik gewoon zijn eten weghaal.. Hard ik weet het, maar het werkt wel. En idd dat gevoel dat je tegen een muur praat. Zo irritant. Voorheen vroegen wij hem nogwel eens iets, en dan herhaalden we dat, bv wil je drinken?? Nu is het zo, we vragen het 1 keer, en reargeert hij niet, dan heeft hij gewoon pech. Nou dat was 2 keer, en sindsdien reageert hij beter.. Hij heeft uiteraard wel drinken gehad hoor, maar dan deden we gewoon net alsof hij niets kreeg. Tot hij het dan kwam vragen, en hij antwoord gaf op onze vraag, en dan krijgt hij het alsnog.. FF laten schrikken zeg maar.. Ja en dat dwarse gedrag, dat chagrijnige, en dat boze en meteen dat brullen enzo als hij zijn zin niet kreeg om niks.. Daar is hier 1 methode voor. NEGEREN!!! Juist als hij gaat huilen of boos gaat doen, negeren we hem gewoon. Dan is het hier zo over.. Het vergt wel wat geduld om het zo aan te pakken, maar hier heeft het effect. Hoe harder wij ertegenin gaan, hoe dwarser de kleine man werd..