Hoi allemaal, Graag richt ik een clubje op voor de vrouwen onder ons die kampen met endometriose en ondanks dat toch zwanger zijn (of al moeder) Gewoon, om ervaringen te delen en te kletsen over die nog zo onbekende chronische aandoening. Lieve groetjes
Dan is het wonder eigenlijk twee keer zo groot Mag ik vragen op welke manier dat gegaan is? Ik heb eerst 4x een IUI gedaan, maar daarna even een pauze, omdat het te veel voor me werd. Maar toch spontaan zwanger geraakt!
Bij beide ben ik spontaan zwanger geraakt. Besef me echt waar dat wij van geluk mogen spreken. Zeker omdat de gyne toen aangaf dat de endo in een ver stadium was. Ik ben eraan geopereerd. Toen ze de camera door de navel deed (kijkoperatie) zag ze dat het al ver was en heeft ze er een buikoperatie van gemaakt. En ik zie dat jij ook spontaan zwanger bent geraakt. Echt super!! Heb je ook veel last van de endo?
Voordat ik erachter kwam wel. Buikpijn iedere maand...pfff... toen een kijkoperatoe gehad en later onderdrukt met de pil. Ik heb een verkleving bij de re eierstok dus kans dat een eitje vanuit daar naar baarmoeder gaat is nihil, aldus de gyn. daarom spreek ik ook van een wonder! Alleen jammer dat er niet zoveel mooie namen deze betekenis hebben haha
Hebben ze tijdens de kijkoperatie ook nog iets weggehaald? Ik neem aan dat jouw andere eierstok wel gewoon werkt? ja je kunt er idd veel pijn aan hebben. Ik ben laatst even gestopt met het slikken vd pil omdat ik op de hormonen reageer. Maar dat heb ik geweten haha, stond weer op de kop van de pijn. Maar wil eigenlijk wel iets anders proberen zodat ik niet zoveel op die hormonen reageer. Maarja, wat?
Ze hebben bij de eerste gekeken, de 2e hebben ze wat weggehaald bij de blaas en baarmoeder en een cyste uit de re eierstok. De laatate x hebben ze ook alleen gekeken. Mn beide eierstokken werken naar behoren maar bij de re verdwaald t eitje gewoon. Wat vervelend dat je zon last van de hormonen hebt. Ik moet zeggen na enkele maanden de pil doorgeslikt te hebben (zonder stopweek) bleef ik pijnlijke borsten houden... toen toch maar voor iui gegaan, wat dus uiteindelijk niet echt geholpen heeft haha wat ga je nu doen met de anticonceptie? Over op wat lichters?
O, jij hebt al een aantal x een kijkoperatie gehad. Veel last van gehad na die tijd? ik ben van pil veranderd maar helpt niet echt. Ik weet niet of de mirena wel geschikt is. Volgens mij ben je dan wel ongesteld? En zit ook minder hormonen in heb ik gehoord. Al wat spulletjes gekocht voor de baby?
He Hallo, ik ben moeder en heb endometriose. Onze dochter is inmiddels 6 en spontaan ontstaan. Ik wist destijds niet dat ik endometriose had en ben na de zwangerschap weer aan de pil gegaan waardoor de menstruatie wel heftig maar met pcm te doen waren. In november 2012 gestopt met de pil omdat we graag een tweede kindje wilde, de menstruaties werden steeds heftiger en pijnlijker zodat ik van de vier weken maar een week normaal kon functioneren..... Voor de zomer ben ik toen naar de ha gegaan omdat ik zo lang bruinverlies had en me afvroeg of dat wel normaal was en die zei toen dat ik na de zomer terug mocht komen als ik dan nog niet zwanger was. In september ben ik terug gegaan en meteen verwezen naar de gyn en zij kon tijdens de echo niet echt goed plaatsen welke eierstok waar zat en dacht vocht te zien in de eileider. Na een poosje weer terug om te kijken of dat vocht misschien weg was maar dat was er nog. Toen zei ze dat ze vermoedde dat ik endometriose had en ben ik eens op internet gaan kijken.... Na dat ik bij het lijstje symptomen bijna alles kon aankruisen wist ik genoeg. De gyn stelde een kijkoperatie voor en 7 januari ben ik onder het mes gegaan. In de periode van het eerste bezoek aan de ha en de operatie hebben mijn vriend en ik veel gepraat en gaande weg besloten dat we een beetje hulp om eventueel zwanger te worden oke vonden maar dat we niet voor ivf of meer zouden gaan. Na de operatie bleek ik dus in elke eileider een flinke cyste te hebben die de eileiders en eierstokken helemaal van hun plek gedraaid hadden en doorgankelijkheid nihil was en dat een springend eitje never nooit in zo'n gedraaide eileider terecht zou kunnen komen. Alleen ivf was nog een mogelijkheid maar zelfs daarmee was de kans op een zwangerschap minimaal. Daar ging onze droom voor nog een kindje. Gelukkig hadden we al ruim de tijd gehad om dit te bespreken en hadden we al heel erg rekening gehouden met deze (on) mogelijkheid en waren we qua verwerking al best een heel eind. Nu geeft de duidelijkheid heel veel rust, het weten waar we aan toe zijn, geen hoop meer hoeven hebben en geen klachten meer omdat ik de pil door slik. En natuurlijk het wonder dat onze dochter er is, want de gyn die de operatie heeft gedaan was heel duidelijk" dit is niet is de afgelopen maanden zo ver gekomen, jullie dochter is echt een wonder" We zijn dankbaar voor wat we wel hebben, een fijne relatie,de mooiste en liefste dochter van de wereld en super fijne vrienden en familie. Soms is het niet makkelijk, maar we slaan ons er doorheen.
Ik sluit me hier graag bij aan. Toevallig zag ik dat huggybird hier ook zit, die "ken" ik nog uit een eerder forumbericht wat ik geplaatst had. Ik weet sinds december dat ik endometriose heb, en ben nu spontaan zwanger geraakt en vandaag de 1e echo gehad, met jawel, een kloppend hartje! Wij zijn bijna 2 jaar bezig geweest om zwanger te raken, en in september 2013 naar de huisarts en gyn gegaan. In oktober een eerste echo gehad om follikels te gaan meten en toen kwamen we erachter dat ik een flinke cyste van 8 bij 6 cm had op of aan mijn rechtereierstok. Omdat deze zo groot was kreeg deze voorrang en moesten we de babyplannen even opzij zetten. Op 13 december (morgen dus een half jaar geleden) ben ik geopereerd, een kijkoperatie, en daarbij is de cyste verwijderd maar helaas ook mijn rechter eierstok. Omdat het zo verkleefd was was er geen redden meer aan, en dit had ze van te voren ook gezegd, dat ze dat pas kon zeggen zodra ze binnen kon kijken. Er zaten ook endohaarden op mijn blaas, darmen en de linker eileider was ook flink verkleefd. Dit heeft ze zo ver mogelijk weggehaald maar wel de eileider verder laten zitten. Als je achteraf leest over endometriose, vallen alle puzzelstukjes op z'n plek. Waarom had ik altijd zo'n pijn bij elke menstruatie nadat ik gestopt was met anticonceptie.... Ik had ook sinds oktober zo'n beetje last van mijn rechterzij, rond m'n eierstok (achteraf logisch) en ik kreeg zelfs last van tintelingen in m'n rechterbeen. Maar die cyste was zo groot dat die dus op mijn zenuw drukte. Alles viel op z'n plek. Het bijna flauw vallen tijdens een buikkramp, amper kunnen lopen tijdens menstruatie.... En je daarvoor niet afvragen of het wel normaal is, want wie heeft het daar nou over als je ongesteld bent. Hoeveel pijn het doet... Je denkt dat het zo hoort, omdat je niet anders gewend bent. Na de operatie ben ik 9 weken achtereen aan de pil geweest, want hormonen remmen de groei van de haarden. Na de pilstop weer begonnen met echo's om follikels te meten, die waren telkens goed, maar 2 rondes niks. Tot de laatste ronde dat we bijgehouden werden, daarna zou ik eventueel nog een hsg krijgen, het doorspuiten van mijn eileiders, maar dit bleek niet meer nodig, want in ronde 3 na de operatie en het gebruik van de pil was en ben ik zwanger! Ik vind het nog steeds erg bijzonder, en was erg bang dat het niet goed zou zijn, omdat ik er eigenlijk zonder klachten tot nu toe doorheen ga. Nu ik de echo heb gehad en het echt heb gezien, wordt het nog echter..... Nu over 2 weekjes weer een echo en de intake, en dan zal ik verder alles horen.
@Miranda: sorry, was ff te druk thuis! Ik heb geen idee hoe het zit met de mirena. Nooit gehad en hoe ik gezien heb dat t ingebracht werd, dat ding komt er bij mij niet in haha. Met mijn vorige vriend had ik een complete kinderkamer al binnen. Dat staat nu braaf in een achteraf kamertje te wachten (zijn net verhuisd, dus de babykamer moet nog) Heb al wel wat spulletjes gekocht, voornamelijk rompertjes en spuugdoekjes hihi. @Huggybird, wauw wat krijg ik kippenvel van jou verhaal. Een kindje krijgen is een wonder! Ik weet wel dat de meeste huisartsen zich niet zo heel bewust zijn van endometriose en dat dit meer in de wereld geholpen moet worden. Ook als meiden in mijn omgeving vertellen over erge buikpijn etc. dan leg ik ze ook uit dat ze er wel om moeten denken, en zelfs dat ik ook endo heb. Zo breng ik ze toch iets mee, denk ik dan maar. En wat het belangrijkste is, is dat je er samen met je partner uitkomt! Het is inderdaad niet altijd makkelijk, voor beide niet, dus een stabiele eenheid vormen is cruciaal. Ik lees dat je gaat trouwen, gefeliciteerd! @Gefeliciteerd met je zwangerschap! Die pijn van de endo kan ik mij nog als de dag van gister herinneren. Vre-se-lijk! Het is voor mij ook al weer ongeveer twee jaar geleden toen het is ontdekt. Het nadeel van een zwangerschap (met het bekend zijn met endo) is dat je meer kans hebt op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Eigenlijk is het zelfs prettig om dan meerdere echo's te hebben gehad en wetende dat het goed zit. Heb je het al verteld aan de wereld of wacht je tot die magische 12 weken. Ik heb het zelf verteld bij 10 weken na een goede echo (bewegingen + hartje) Ikzelf probeer al 5 jaar zwanger te worden. Pff... wat een spanning en stress omdat het niet lukte...! Achteraf ben ik 'blij' dat ze endo bij mij gevonden hebben, zo kan ik het toch een beetje een plekje geven. Ik moet eigenlijk wel even zeggen dat het een wonder is dat een zwangerschap, met de bekendheid van endometriose, die spontaan ontstaat, een dubbel wonder is
Ow, wat ik vergeten was te vragen, hebben jullie ook meegedaan aan Moeders voor Moeders? Ik doe hier zelf wel aan mee, ik heb per slot van rekening ook hormonen gespoten (maar achteraf nooit nodig gehad)
@ladyingrid, ik ga het van het weekend aan m'n ouders en zus, schoonouders en maandag en dinsdag waarschijnlijk aan m'n broer en vrienden van ons vertellen. Op het werk hou ik het nog even stil, ik vind het ook wel een leuk geheimpje en ik zit nog op contract. Ik heb al wel gehoord dat ik na 1 juli weer een half jaar verlengd wordt (3e contract dan) maar heb het liever getekend en dat ik het dan pas vertel dan dat ik nog niks op papier heb. Misschien stom maar je weet maar nooit. de echoscopiste zei dat het nu al wel goed eruit zag en dat de kans op een miskraam nu heel klein is. Dus ik ga het lekker vertellen dit weekend. Kan ook echt niet langer meer wachten hoor! Haha! overigens heb ik ook een spiraal gehad, de mirena. Het inbrengen is inderdaad niet geweldig maar ik heb toen nergens last van gehad. Omdat ik al jaren bruin verlies had, ook buiten menstruatie om (achteraf allemaal dat je denkt, ja.... ) ben ik van de ene pil naar de andere gegaan, en toen dat niet hielp (toen was de endo nog niet bekend of naar gekeken) heb ik een spiraal gekregen. Ook heb ik slechte uitslagen van uitstrijkjes gehad, ik begon op 3a, daarna 4. Lisexcisie gehad met uitslag voorstadium baarmoederhalskanker. alle slechte cellen waren toen wel weg en een jaar later nog steeds. Toen kwam het hele cyste verhaal en werd voor m'n operatie nog een uitstrijkje gemaakt met een pap2 uitslag. Toen na de operatie een maand later een colposcopie gehad en biopt genomen maar gelukkig had het zich zelf opgelost. Doordat ik de lisexcisie heb gehad moet ik wel tot de 20 weken bij de gyn lopen en als alles goed is mag ik daarna naar de verloskundige. Dat wil zeggen, als mijn baarmoederhals niet te kort is. Dat zou kunnen leiden tot vroeggeboorte... maar we gaan maar uit van het goede want nu lijkt alles goed te gaan ineens. Haha!
Ik doe trouwens inderdaad mee aan MvM, dat wist ik al vanaf het begin dat ikndat wilde doen. Heb vanaf week 5 al mee mogen doen omdat m'n test zo knalde. Hihi...
Ik heb ook mee gedaan aan mvm, omdat ik het zo bijzonder vond om zwanger te zijn en ik me besefte dat dit niet voor iedere vrouw vanzelfsprekend is. Ik wist toen nog niets van endometriose af laat staan dat ik het zelf had...... Voelde gewoon goed om te doen.