Beste Mirjam of Japke, Ik ben vandaag 6 weken en 1 dag zwanger. Begin dit jaar was ik ook al zwanger, en tijdens die zwangerschap heb ik meerdere echo's gehad. Om eigen gezondheidsredenen liep ik bij de gynaecoloog en hij gaf me bij elk bezoek een echo, leuk extraatje! Op de echo met 11 weken was alles nog in orde, bij 12 weken (nekplooimeting) was het kindje echter overleden. Aan de lengte zag de echoscopiste dat het niet lang voor de echo overleden was, hooguit 1 dag, de lengte kwam namelijk overeen met de zwangerschapsduur van die dag. Het kindje zag er op de echo 'ziek' uit, het had over het hele lichaampje erg veel oedeem onder de huid. Ik ben gecuretteerd. Helaas werd ik daarna steeds zieker, er bleek weefsel achtergebleven te zijn wat voor een baarmoederinfectie had gezorgd. Om niet nogmaals gecuretteerd te hoeven worden kreeg ik cytotec mee naar huis, wat gelukkig gewerkt heeft. Wel heb ik voor mijn gevoel een erg heftige reactie erop gehad. Ik moest het 2 maal inbrengen, 1 keer 's avonds en een keer de ochtend erop. Het begon langzaam te werken binnen een uur na de eerste dosis en heeft vervolgens voor 40 uur krampen (weeën?) gezorgd, waarvan het hoogtepunt na ongeveer 30 uur was, daarbij verloor ik ook de resten weefsel en de bloedproppen (twee zo groot als kippeneieren) De 8 uren voor dat hoogtepunt was de pijn ook al erg heftig, de rest was uiteraard ook niet fijn, maar draaglijk. De pijn kwam elke zoveel minuten en trok na 1 of 1,5 minuut weer eventjes weg. Tijdens het hoogtepunt volgde de ene kramp de volgende op. Ik was hierna helemaal kapot, en ik heb die twee nachten amper geslapen van de pijn. Toen ik bij de arts kwam om te controleren of de boel schoon was (dat was het!) reageerde hij vrij laconiek op mijn verhaal. Ik vroeg of wat ik had meegemaakt weeën waren, maar dat was niet zo zei hij, het waren krampen. Op internet heb ik wat ervaringsverhalen gelezen over cytotec waarin wel degelijk over weeën gesproken wordt, en waarin ik lees dat dat enkele uren aanhoudt. Is 40 uur dan wel goed geweest? Er is nu niks meer aan te doen, maar ik ben er nog wel erg nieuwsgierig naar. Ik ben weer opgeknapt na die ervaring, zowel lichamelijk als geestelijk en na netjes een menstruatie afgewacht te hebben, zijn we weer opnieuw gaan proberen. Na nog 1 extra menstruatie gehad te hebben ben ik nu dus weer opnieuw zwanger. Eergisteren verloor ik opeens oud bloed. Het was in het begin heel slijmerig met bruine slierten, daarna alleen nog maar de bruine slierten. Ik mocht langskomen voor een echo, daarop was een mooie ronde vruchtzak te zien van 11 mm doorsnee en een dooierzakje daarin. Het vruchtje kreeg hij niet in beeld, maar misschien was het te vroeg. Over een week moet ik terugkomen vooor een nieuwe echo, kijken of hij dan iets in beeld krijgt. Hij zei dat het op dit moment nog alle kanten op kan, het kan doorzetten en dan krijg ik een miskraam, of het bloedverlies komt ergens anders van en we zien volgende week gewoon een vruchtje. Nou heb ik tijdens de vorige zwangerschap bij exact dezelfde zwangerschapsduur ook een echo gehad, waarop ook geen vruchtje te zien was (later dus wel), maar toen was de vruchtzak ruim 2,5 cm! Nu maar 1,1 cm. Is dit een reden tot ongerustheid? ik weet zeker dat de zwangerschapsduur klopt, want ik heb ovulatietesten gebruikt voor beide zwangerschappen, waardoor ik weet dat beide echo's op dag 27 na de eisprong plaatsvonden. Daarin zit het verschil dus niet. Het oudbloedverlies is na twee dagen langzaam minder aan het worden en de zeurende buikpijn waarmee het gepaard ging wordt ook minder. Ik heb nooit rood bloed gezien, alleen even een paar stipjes een paar uur na de inwendige echo. Ik krijg hierdoor de hoop dat het misschien allemaal wel meevalt, maar ik durf niet te positief te denken, want dan komt het eventuele slechte nieuws zo hard aan donderdag. Ik ben een paar maanden geleden al compleet overvallen door slecht nieuws en was hier helemaal kapot van. Ik ben sinds gisteren extreem duizelig. Zo erg dat als ik lig (ook met mijn ogen dicht) alles om me heen blijft dansen en als ik loop ik af en toe misstap omdat ik mijn evenwicht dreig te verliezen. Ik doe nu maar zo kalm mogelijk (de buikpijn wordt ook ietsje meer bij activiteit), zit en lig maar lekker veel op de bank. Hoort de duizeligheid bij zwangerschap en is er iets aan te doen, of is het waarschijnlijk iets dat losstaat van de zwangerschap? En dan mijn laatste vraag. Dit heeft niet te maken met het oud bloedverlies, maar door wat er nu weer gaande is, is mijn moeder het internet opgedoken om informatie op te zoeken over oorzaken bij meerdere miskramen en kwam onder andere op informatie over stollingsproblemen. In mijn familie komt veel trombose voor, mijn opa had het in een hele ernstige vorm, zijn zussen in een minder ernstige vorm. Op de informatiesite stond dat dit soort gevallen altijd gemeld moeten worden bij de gynaecoloog in het begin van een zwangerschap, omdat het een reden kan zijn voor een miskraam, omdat er bloedproppen ontstaan in de placenta. Aangezien mijn vorige zwangerschap fout ging bij de 12 weken, voor zover ik weet het moment dat de placenta de boel volledig overneemt, lijkt het me verstandig dit probleem bij de gynaecoloog te bespreken. Ik heb over 5 dagen een afspraak. Is het veilig om tot dan te wachten, of is het, mits er inderdaad sprake is van dit probleem bij mij, zo dringend dat ik maandag bel om meteen langs te gaan? Ik wil natuurlijk niet het risico lopen dat, als het nu nog wel goed blijkt te zitten, het hierdoor alsnog fout kan gaan. Alvast bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal en voor de antwoorden!! Groetjes, Sunshine
hoi Sunshine, Ik zal proberen op al je vragen in te gaan. Om met de laatste te beginnen; je kunt wachten met je vraag over het stollingsprobleem tot je afspraak. Het is wel goed om het te noemen, maar dat hoeft niet acuut. Duizeligheid hoort bij de zwangerschap. Zeker als je van jezelf al een lange bloeddruk hebt. Het heeft ook te maken met een sterk wisselende suikerspiegel in je zwangerschap. Belangrijk: eet voldoende en regelmatig, liever 6 keer een beetje dan 3 keer veel. Drink voldoende vocht. Zorg dat je iets hartigs kunt nemen als je duizelig bent, bijvoorbeeld bouillon. Doe rustig aan, zeker nu met de warmte, daardoor heb je er waarschijnlijk ook extra last van. Kijk vooral uit met opstaan na lang zitten of liggen, dat moet je echt rustig doen. Over de echo, ook al weet je wannner je ovulatie is geweest, je weet nooit precies wannneer de bevruchting heeft plaatsgevonden. Dat kan ook een aantal dagen later zijn, en dan ben je dus korter zwanger. We dachten altijd dat een eicel maar 24 uur leeft, nu is dit vaak wel zo, maar er zijn uitzonderingen, dat ie veel langer leeft en dat de bevruchting (tot zelfs een week) later kan plaatsvinden. Soms kun je het gewoon moeilijk zien op een echo, en dan is het enige wat je kunt doen, een week later nog eens kijken. Ik kan dus niets zeggen over het wel of niet goed gaan van de zwangerschap, ook niet op basis van deze echo-gegevens. Je hebt een goede kans dat het goed gaat, maar we weten allemaal dat een prille zwangerschap ook mis kan gaan. Afwachten dus. Met betrekking tot de cytotec. Ik geloof wel zeker dat je weeën hebt gehad. Artsen zijn vaak geneigd om het te onderschatten. Vrouwen reageren heel divers op cytotec. De een heel heftig en bij de ander werkt het gewoon niet! Ik vind wel dat jij heel heftig hebt gereageerd. Meestal heb je na een inwerktijd van 4 uur, met vaak bijwerkingen als misselijkheid, overgeven, diarree, een uur lang weeën. Soms dus langer. Ik vind wel dat je het weeën kunt noemen, de baarmoedermond moet namelijk echt een stukje ontsluiten om het weefsel en de bloedproppen door te kunnen laten. Het kan zo zijn dat je de weeën echt weg moet zuchten. Omdat cytotec officieël nog niet geregistreerd is voor dit gebruik zijn er ook nog niet heel veel gegevens over bekend. Wel genoeg dat het gebruikt mag worden hoor, er is ook een arts op gerpomoveerd vorig jaar. Maar er zijn ook risico's aan verbonden, zoals lang en heftig weeën met bloedverlies dat te veel is. Gelukkig komt dat sporadisch voor. Voordeel is wel dat het meestal een curettage voorkomt (toch weer een operatie, waar ook risico's aan zijn verbonden). Bovendien maak je het bewust mee, en dat is wel pijnlijk, maar voor je verwerking kan het heel goed zijn. Ik hoop dat je vragen zo beantwoord zijn! Mirjam
Hoi Mirjam, Hardstikke bedankt voor je duidelijke antwoord! Fijn dat ik eindelijk ergens mijn vragen kan stellen, bij de gynaecoloog is hier helaas niet veel ruimte voor. Ik snap dat het afwachten is, op afstand kun je natuurlijk helemaal niet beoordelen hoe iemand er aan toe is. Ik schrok echter heel erg van het verschil in grootte van de vruchtzak, maar als ik je goed begrijp is dat dus niet iets om direkt negatieve conclusies te trekken. Dan tel ik dus maar hoopvol af naar donderdag! Fijn om een bevestiging te krijgen mbt de cytotec. Misschien gek, maar dat was belangrijk voor me! Ik heb echt ruim anderhalve dag pijn gehad, en heb inderdaad tijdens de 8-10 zwaarste uurtjes flink liggen puffen. De pijn trok naar mijn onderrug en benen en ik had af en toe spierkrampen. Ik heb na het verliezen van de bloedproppen ook echt veel bloedverlies gehad, het liep een kwartier lang langs mijn benen in een straaltje. Ik viel er bijna van flauw. Gelukkig was het toen al tijd om naar het ziekenhuis te gaan voor de nacontrole, maar anders was ik naar de SEH gegaan. Gelukkig ging het na dat kwartiertje over in druppelen. Toch zou ik denk ik als het weer mis blijkt en het komt niet vanzelf op gang weer voor de cytotec kiezen, het scheelt een operatie. Zou ik in zo'n geval eventueel 'begeleiding' van een verloskundige mogen vragen? Gewoon voor mijn eigen idee, dat als de pijn of het bloedverlies te erg wordt ik iemand kan bellen? Ik heb eigenlijk voorlopig nog 1 vraagje: Ik wil uiteraard zo gezond mogelijk eten, maar doordat ik weinig beweging heb (vaak afhankelijk van rolstoel), kan ik niet aan de aanbevolen hoeveelheden eten komen, ik groei dan echt dicht. Ik zorg dat elke avondmaaltijd minimaal 200 gr. groente bevat en ik eet minimaal 2 porties fruit per dag. Verder neem ik 2 keer 200 ml mager melkprodukt (bijv optimel) en 3-4 boterhammen met hartig (mager) beleg. Ik probeer het snoepen tot een minimum te beperken, maar eet af en toe best een snoepje, koekje of schaaltje chips. Daarbij ben ik een multivitamine voor zwangeren gaan slikken, om eventuele tekorten aan te vullen. Daarin zit ook voldoende foliumzuur. In mijn familie komt (naast de trombose) ook nog eens veel (ernstige) osteoporose voor, dus ik let altijd goed op voldoende calcium, normaal slik ik hiervoor extra calcium bij. Moet ik dat nu ook nog doen, of is dat nu schadelijk? Ik durf niet zomaar vanalles te gaan slikken. Ik heb berekend dat ik uit mijn voeding en vitaminepreparaat zo'n 750 mg calcium per dag binnenkrijg, dus nog niet de aanbevolen 1000 mg per dag. Ik zag bij de drogist pillen van 250 mg calcium, maar hier zit wel 40 I.E. Vit. D3 bij, en dat zit ook al in de multivitamine (400 I.E.), krijg ik daar zo niet teveel van binnen, als ik die calcium bij zou gaan slikken? Ik kreeg na het bloedverlies na de curettage en cytotec het advies Floradix te gaan gebruiken, moet ik dat nog steeds blijven doen, is dat niet een beetje dubbelop allemaal? Ik probeer ook twee keer per week vis te eten, maar ben hier geen fan van. Eigenlijk lust ik alleen gebakken zalm, en verder de gerookte vissen, zoals zalm, paling, makreel en rauwe haring, maar die zijn allemaal rauw, dus die mogen dan toch niet? Nogmaals bedankt voor het beantwoorden van mijn vragen!! Groetjes, Sunshine
hoi Sunshine, nog over de cytotec. Je kunt denk ik niet echt begeleiding krijgen van een verloskudnige. Ze kan sowieso niet naast je gaan zitten. Bovendien ben je op dat moment onder controle van een arts, die schrijft jou het medicijn voor, en die is dus verantwoordelijk. Als de pijn te erg is kun je ibuprofen en paracetamol nemen, de combinatie helpt vooral heel goed. Bij te veel bloedverlies kan de verloskundige ook niets voor je doen, dan moet je toch naar het ziekenhuis. Je hoeft denk ik geen extra calcium te nemen. Maar overleg dat met je huisarts. Als hij het verstandig vindt ivm osteoporose in de familie, dan is het wel handig. Je moet dan wel kiezen voor een preparaat zonder vitamine, D, dat is een vetoplosbare vitamine, en daar kun je "te "veel van krijgen. Verder vind ik dat je erg gezond eet, en dat is prima zo. Je mag nu wel stoppen met floradix, maar het kan geen kwaad om het langer te gebruiken. Als je je weer aangestrekt voelt mag je ermee stoppen. Mirjam