Dat tot 24 weken is bijv ook met een hazelipje, dat ontdekt is bij de 24 weken, vandaar dat ik dit hier ook gewoon meld. Verder is een niet levens vatbaar kindje heel wat anders idd! En dat is idd geen abortus! Maar daarom schrijf ik dus ook 'niet goed' tussen haakjes, want wat is niet goed? Snap je?
Het was ook niet alleen tegen jou bedoelt hoor, het staat er een beetje lullig zo. Maar ik heb het al meerdere keren voorbij zien komen hier en dat raakt me. Ziekenhuizen werken overigens niet mee aan die verhalen over kindjes weghalen zonder handje of een hazenlipje hoor. Of abortusklinieken dit wle doen, weet ik niet (en ik hoop het van ganser harte niet!).
Sommige reacties hier doen me denken aan die keer op de middelbare school, toen de Bond voor bescherming van het ongeboren kind langskwam bij de godsdienstles. Ik was pas 14 ofzo maar ik heb me daar toen toch al een partij zitten walgen van de misselijke, oversentimentele, dwingende manier waarop zij stonden te verkondigen dat je absoluut geen abortus mocht plegen. Pure bangmakerij met foto's van 'enge instrumenten' en 'kijk eens wat schattig, zo groot zijn de voetjes van een babietjes', op die toer. Alsof je een misdaad beging als je voor abortus koos... Tegen tieners van 14/15 jaar! Ik vind het een misdaad als iemand een kind op de wereld zet waar ze niet voor kan zorgen, niet voor gekozen heeft en misschien absoluut niet van houdt wat tot schreinende gevallen van kindermishandeling leid. Dat is verdorie misdaad en 'geen gevoel in je flikker hebben!' zoals iemand hier schreef over abortus. En op dezelfde school stelde de sexuele voorlichting geen bal voor. Kan er nog pissig om worden. Abortus is legaal en daar hebben de feministes in de jaren zeventig keihard voor moeten knokken. Op het moment dat de staat dat terug draait kies ik definitief voor de Zweedse nationaliteit. Vooralsnog ben ik trots op om Nederlandse te zijn.
Een kindje heeft geen gedachten nee maar heeft wel gevoelens en gevoelsprikkels ook al zit het nog in de baarmoeder. Een kindje van 12 weken dat geaborteerd word, voelt de angst echt wel hoor!
Laat mij een wetenschappelijk onderzoek zien waarin bewezen word dat een foetus van 12 weken angst voelt en ik neem alles terug.
Een "kindje" van 12 weken in de buik voelt geen angst......dat krijg je pas na de geboorte. Voor een jonge baby zijn vreemde enkel maar interessant. Ieder gezicht vind een jonge baby interessant. Want ieder gezicht betekent contact. Het kind begint te lachen en kijken zodra er een gezicht in hun blikveld verschijnt. Maar langzaam aan gaat het kind minder lachen en kijken wanneer het gezicht van een onbekende is. Het kind leert bekende van onbekende te onderscheiden en zoek steeds meer de ouders op. Rond de acht of negen maanden beginnen veel kinderen angst te ontwikkelen voor onbekenden. Het kind wordt eenkennig. Maar niet alle kinderen ontwikkelen deze angst voor onbekenden en niet in iedere situatie is een kind angstig. Een aantal factoren zijn bepalend voor de angst van het kind. Angst op peuterleeftijd Op de peuterleeftijd kunnen kinderen steeds meer en gaan kinderen de wereld steeds meer ontdekken. De wereld blijk dan wel heel erg groot. Dit maakt het kind angstig en het klampt zich vast aan diegene die het meest vertrouwd zijn, de ouders. Het kind krijgt last van verlatingsangst. Vaak is de moeder degene die het grootste deel van de zorg op zich neemt en is hierdoor het meest vertrouwd. Belangrijk is de angst niet te veel te belonen met aandacht, want dit houdt de angst enkel in stand. Het beste is het kind even op te pakken en te troosten, de angst wel serieus te nemen, maar het kind daarna weer op de grond te zetten. Hoe consequenter deze methode toegepast wordt, des te sneller leert het kind de angst te overwinnen. Op peuterleeftijd zien we ook dat kinderen bang worden van dingen waar ze van schrikken en die ze niet begrijpen, zoals plotselinge geluiden, dieren die onvoorspelbaar gedrag vertonen etcetera. Peuter kunnen nog geen goed onderscheid maken tussen fantasie en werkelijkheid. Hierdoor kan hun fantasie soms met hun angst op de loop gaan. Het helpt dan niet om te zeggen dat de angst onzin is, voor het kind is het echt. Ook is het niet goed om dan maar alles waar het kind bang voor is weg te halen. Hiermee leert het kind alleen dat de angst dus terecht was
Het kind weet dat gelukkig niet en de ouders zijn ondanks alles blij dat de artsen het niet toegestaan hebben.
Ik had gezegd dat ik hierniet mee doorgig met deze discussie maar met het totaal eens met dit bericht ie ik heb gekopierd. en wat ik al eerder zei, mensen die zo over de dingen denken, dat het geen gevoel zou hebben en dat soort dingen, en die zo makkelijk over een abortus denken die hebben geen gevoel in hun flikker, maar dan ook echt geen gevoel. Het is en blijft leven als het geen leven was dan zou het toch ook niet groeien dan zou het gewoon in 1 woord dood zijn. En abortus is niet normaal, daar hebben de mensen wel voor gezorgd dat dat zou kunnen om een kind te kunnen aborteren. Een mens was er om kinderen te krijgen, maar niet om weg te laten halen
Dit vind ik dus echt afschuwelijk he dat het tot zolang mag, hier in België mag het geloof ik tot 14 weken zonder reden daarna moet er een geldige medische reden zijn. Ik ben eigenlijk geschokt dat het zolang mag... echt... mijn dochtertje is geboren na 23 weken en een paar dagen en heeft een half uurtje geleefd, ze was zo'n 31cm en woog 590 gram, ze was helemaal compleet, alles er op en er aan... Abortus tot 14 weken tot daaraan toe, maar tot 24 weken, ik ben er echt misselijk van, je kan het toch wel eerder bedenken dan die 24 weken zeker dat je dat kindje niet wil.
Is net zo erg,vooral voor het kind,maar ik kan er gewoon niet bij dat iemand zijn carriere laat voorgaan voor een kind! Abortus mag overigens tot 24 weken maar meestal is 22 wk het uiterste toch.
Zoals ik al eerder zei, ik ben geen tegenstander, maar ook niet echt voor. Sinds ik zelf mijn eerste kindje met 9 weken op de echo zag, kan ik me wel meer voorstellen bij de argumenten van tegenstanders. Want inderdaad, er zat gewoon leven in mijn buik. Er klopte een hartje, ik zag armpjes en beentjes en hij bewoog. Toch is het goed dat de mogelijkheid tot abortus er is, omdat het alternatief voor een kind om op te moeten groeien in de wetenschap dat het ongewenst en ongeliefd is, wellicht vele malen erger is voor een kind. Desalniettemin ben ik wel van mening dat vandaag de dag de meeste abortussen worden gepleegd, omdat men geen voorbehoedsmiddelen heeft gebruikt. Tuurlijk knappen er condooms,worden vrouwen zwanger door de pil heen en zijn vrouwen slachtoffer van seksueel geweld, maar ik denk dat dat toch het topje van de ijsberg is. En als je abortus als een gelegitimeerd anti-conceptiemiddel gaat zien, dat wijs ik wel keihard af. Niet dat ik het dan een goed idee vind dat zo'n vrouw kinderen op de wereld gaat zetten -integendeel- maar iemand zou dan toch aan de bel moeten trekken als een vrouw al zes maal abortus heeft gepleegd. Dat is namelijk niet normaal of zou niet normaal gevonden moeten worden. Anti-conceptie is trouwens net zo goed een verantwoording van de man; bij die zes abortussen zijn ook zes potentiële vaders betrokken geweest. Maar je hoort niemand die hun voor moordenaar of medeplichtige uitmaakt, terwijl als zij de moeite hadden genomen om een rubber om te doen, het niet was gebeurd.
Misschien wel stom van me om het te zeggen, maar met 12 weken zijn de zenuwen al aangelegd, is het dan niet zo dat het kindje dan pijn voelt, want het wordt letterlijk uit elkaar gescheurd.
Ik bedoelde niet zozeer de pijn, maar de baby voelt toch ook aan als jij je hand op je buik legt dat ie dan een spelletje speelt ermee.... Dat soort prikkels bedoelde ik. Ik las laatst dat als een abortus word uitgevoerd, de baby dan uit angst helemaal achterin de baarmoeder gaat liggen? Ik weet niet of het wetenschappelijk is bewezen, maar voor mij is het gevoel puur mn gevoel wat ik volg Ik ga niet oordelen over abortus, want ik zelf ben nog NOOIT in die situatie geweest, en zal mij ook niet gebeuren (qua ongeplande zwangerschap bedoel ik dit). Verkrachting hoop ik ook NOOIT mee te maken! Daar valt helaas niets over te zeggen natuurlijk of je dit zal meemaken of niet.
Ik ben het niet geheel met je eens bamjolan... Ongepland zwanger heb je helaas niet altijd in de hand. Wij gebruikten anticonceptie en waren hier erg voorzichtig mee. Des ondanks toch zwanger geraakt. ( a.u.b. geen reacties van dan ben je toch onvoorzichtig geweest).. Hier kun je ook pas over spreken wanneer je dit daadwerkelijk meemaakt!