Hallo dames! Ik ben echt nog maar heel pril zwanger, maar er resten mij toch wat zaken waar ik nu al (ja echt NU al) over na aan het denken ben. De borstvoeding bij mijn zoontje was op zijn zachts gezegd geen succes. Ik heb best kleine borsten zeg maar met links echt heel weinig klierweefsel. Deze borst bleef dus zeg maar altijd achter qua voeding, waardoor boobie rechts eigenlijk de klappen kreeg . Daarnaast kampte ik met een flinke angststoornis, waardoor ik al heel snel ben begonnen met afbouwen en de fles bij ben gaan geven. Psychisch was het allemaal net iets te zwaar. Ik wil dus eigenlijk het liefste de fles gelijk gaan geven, maar ik wil toch de baby graag 'iets' meegeven. De colostrum sowieso. Is dat raar? Ik weet uit ervaring dat ze er vanuit het ziekenhuis best lastig over kunnen gaan doen (en dat is ook het enige wat ze goed doen qua borstvoeding), maar volledig voeden durf ik denk ik niet meer aan. Wellicht maak ik me nu 'druk' om niets en ben ik dadelijk zo verzot dat ik alsnog weer een poging waag, al ben ik bang dat ik aan het weinige klierweefsel weinig kan doen . Psychisch gezien is het natuurlijk afwachten.
Wat kan jou het nou boeien wat iemand er van vindt? Langer is beter, maar colostrum alleen is al super goed! Ik hoor het wel vaker hoor, niets is raar. En als je daarna zoiets hebt van:" hee dit gaat eigenlijk best wel ok.." ga je door en anders..niet. Helemaal aan jou!
Er lastig over doen in het ziekenhuis? Jij doet toch gewoon lekker wat jij wilt! Als jij alleen colostrum wilt geven, dan is dat toch gewoon zo. Je zou bijvoorbeeld de eerste dagen kunnen proberen te kolven en dat in het flesje erbij doen?
Daar heb je gelijk in , maar als ik mezelf een beetje ken kan ik na de bevalling nogal 'emotioneel' zijn en dan nogal makkelijk van de leg raken als er een rare opmerking wordt gemaakt. Het liefste zou ik gewoon weer willen proberen om volledig BV te geven, maar na alles wat er is gebeurd is het best lastig beslissen nu. Ik hoop dat ze dat ook begrijpen.
hoi, je kan het gewoon lekker aan kijken joh, bij mijn eerst was de borstvoeding een ramp (tongriempje bleek achteraf te kort dus zoog niet goed aan) ben met het kolven en toch volhoude om bv te geven ver over mijn grens gegaan. bij de tweede de instelling gehouden: we zien wel, maar ik ken mijn grens nu en hou deze ook aan. de eerste keer dan mijn dochter aan zoog voelde ik dirrect een verschil in zuigkracht en heb ik haar bij na 3 maanden borstvoeding gegeven. toen door medische redenen moeten stoppen. bij de drede dezelfde instelling en we zitten nu over de 3 maanden. je weet toch niet op voorhand hoe de dingen lopen, en als je er aan begint kan je steeds weer stoppen als het tegensteekt. je moet dat nu nog niet beslissen
Bij mij is de borstvoeding ook niet goed gegaan. Voor mijn gevoel heb ik de kraamweek alleen maar gekolfd. Ik hoop nog een kindje te krijgen en dan wil ik vooraf een gesprek met de lactatiekundige om een plan te maken hoe ik het op een fijne manier kan proberen. Bijvoorbeeld door vaker aan te leggen of door gedeeltelijk borstvoeding te geven als het niet lukt. Als er iemand meekijkt die jouw visie deelt kan je daardoor gesteund worden. Aan de andere kant is mijn mannetje ontzettend goed gegroeid op kunstvoeding en we zijn ook ontzettend blij op elkaar. Dan maakt het niet uit hoe je de voeding hebt gegeven. Probeer het te relativeren. Wat je ook doet, je doet het met liefde en dat is wat telt.
Alle beetjes helpen, doen wat voor jou goed voelt en daar duidelijk over zijn richting ziekenhuis personeel .
Misschien je gevoelens hierover duidelijk in je bevallingsplan zetten. En verder zou ik als je het toch wilt proberen meteen een lactatiedeskundige laten meekijken als je bent bevallen. En misschien is een goed gesprek hierover met je verloskundige of gynaecoloog ook geen gek idee. En ik vind het helemaal niet raar dat je graag het colostrum mee wilt geven aan je kindje, maar bang bent om helemaal te voeden. Ik zou gewoon je kindje aanleggen en proberen te voeden, een flesje is zo gehaald en gemaakt. Ik denk dat het zware gedeelte vooral de verwachtingen van jezelf zijn, als het niet gaat dan gaat het niet en daar heeft het ziekenhuispersoneel niks mee te maken.
Nee hoor, dat is niet raar! Zet deze wensen op papier, ook zodat jij zelf duidelijk hebt wat je wensen zijn en zodat je dit bv aan je vk kan geven en ook in het zkh. Je kan ook contact zoeken met een lactatiekundige om te bekijken of zij tips kan geven hoe je het het beste aan kan pakken, is het handig om zelf te voeden de eerste dagen en daarna met de fles te starten, of beter al meteen kolven en de fles geven, of ook al direct starten met kv en daarnaast colostrum geven... ik heb hier geen idee van, dus ik zou dit bespreken met een professional.
Kijk gewoon hoe het gaat; voelt het niet goed? Dan niet. Dat hoeft niemand te begrijpen, maar het is wel respectloos als ze er geen begrip voor hebben. Jíj beslist he? Voelt het wel goed, dan probeer je het gewoon nog een dag bijvoorbeeld. Soms kunnen mensen je het idee geven dat je je moet verantwoorden voor een keuze, maar dat hoeft echt niet; jij beslist!
Doe wat jij wilt! En als je van te voren weet dat je na de bevalling niet sterk in de schoenen staat, zorg dan dat papa of je moeder of een vrienden die dagen voor je denken. Geef van te voren aan hoe je het hebben wilt!
Hier sluit ik me bij aan. Geef nu al duidelijk aan bij je partner waar je mee zit en wat voor hulp je nodig hebt. Daarnaast denk ik dat het een goed idee is om het te bespreken met vk/gyn en vergeet de kraamzorg niet. Dat geeft waarschijnlijk nu al rust waardoor het straks makkelijker wordt. En gefeliciteerd met je zwangerschap!