alleen?

Kindje houden en je eigen plan trekken.
Jij ontzegt je kind helemaal niets, je vriend wel.:x

Veel sterkte en wijsheid gewenst en natuurlijk gefeliciteerd!

 

Wat ontzettend rot voor je meid, snap ook niet waarom je vriend het eerst wel wil en nu het zo is ineens niet meer. Maar als jij het wilt houden dan zou ik dat doen en voor jezelf (en jullie kind) kiezen. Een vader die zijn kind eigenlijk niet wil ontzeg je helemaal niks, en je kind daarmee al helemaal niet. Als hij jullie kind niet wil zal hij/zij dat ook aanvoelen, en in de toekomst ondervind je kind daar alleen schade van. Ik denk dat je je kind daarmee een gunst verleent, hoe erg ik het ook vind om dat te zeggen want ik vind ook dat ieder kind een moeder én vader verdient maar een ouder die zijn/haar kind niet wil verdient het ook niet om ouder te zijn.

Wat je zelf al zegt; waar een wil is is een weg. En met een (groot) netwerk om je heen zal dat helemaal goed komen. Ik denk dat je er idd verstandig aan doet om een huisje te zoeken, dan heb je in ieder geval wat achter de hand.

 

Hee meid, wat rot zeg.

Ik kan alleen maar zeggen, wie weet draait hij bij. Ik ben nu 34w zwanger, en mijn vriend is helaas niet bijgedraaid. Maar er zijn veel mannen die, wanneer het écht definitief is dat hij/zij er komt (20w) toch bijdraaien. En mannen die hun kind niet willen, zijn ze echt niet waard. En geloof me, het heeft heel lang gekost tot ik dit inzag, en nog soms is het moeilijk. Want een zwangerschap alleen, gun ik niemand. Maar met al het verdriet erbij ben ik er bijna, bijna mijn meisje in mijn armen. En als hij om omgang komt, en hij heeft totaal geen interesse getoond in de zwangerschap/jou, kan hij daar heel lang voor procederen, kan jaren duren, dus daar jezelf niet druk om maken!

Lieve groetjes, je mag me altijd PM'en.

 

Wat een ******** zeg! Hij heeft al een kind, dus hij weet dondersgoed wat het is om een kid je te hebben.
Een beetje voor hùn kind zorgen maar jullie kindje moet maar weggehaald worden?!

Zoals ik het lees ben je een hele slimme meid die d'r eigen boontjes kan doppen. Ik zou hem doe hem maar 'weg'.

Succes en gefeliciteerd met je zwangerschap meis.
Zwanger zijn is een magisch mooi iets, laat deze 9 maanden je door niemand ontnemen.

 

wat een egoïst zeg om te zeggen doe maar een abortus.
Ik lees dat jij een reële blik op deze situatie hebt.
Hopelijk draait hij bij, maar ik zou voor jezelf kiezen
Een kind allen is niet leuk maar dat lukt jou wel!

 

100% mee eens.

Komt helemaal goed meid. Ga niet zeggen dat het fijn is een alleenstaande moeder te zijn, maar weet wel dat het waard is.

Een abortus moet jou keuze zijn. En ik zeg altijd bij twijfel of omdat een ander dat zeg/ wil; NIET DOEN! Je zal voor de rest van je leven spijt hebben (ik wel tenminste).

 

Als het kind bij jou wel gewild is, zou ik gaan voor alleen opvoeden.
Misschien draait je partner / ex nog bij, maar anders ... dan maar zonder hem.

Sowieso kan hij bijna geen omgang krijgen als hij het kind niet erkent.
En met die erkenning zou ik - zoals hij zich nu gedraagt - toch niet instemmen.
(Hij kan voor omgang en erkenning ook langs de rechtbank, maar dan is hij wel effe bezig. Voor een kind dat hij niet wil zal hij dit niet te gauw doen.)

Moeilijk lijkt me wel dat zijn moeder dus kennelijk wel wil meehelpen met de slaapkamer. Haar eigen zoon wil het kind niet, dus dat gaat nog serieus "clashen".

En nee, het gaat niet simpel zijn. Maar als je echt een behoorlijk netwerk rond je hebt, is er al een begin.

 

Ik vind je echt heel dapper en vind het heel erg voor je dat het zo moet. Aan de andere kant heb je een goede studie dus een goede baan zit er wel in de komende jaren.

Een vriendin van mij heeft net haar studie afgerond en heeft een zoontje van 5. En werkt nu 36 uur per week Het zal zeker niet makkelijk worden maar het zal het zeker waard zijn.

Lekker voor een leven met je kleintje kiezen, hij/ zij heeft ook niet voor deze situatie gekozen maar zo te horen heb je liefde genoeg om te geven en daarnaast zijn er financieel mogelijkheden genoeg en genoeg instanties die iets voor je kunnen betekenen.

Heel veel succes meid.

 

Als hij het kind niet wil en er ook niks mee te maken wil hebben hoef je hem het kind ook niet te laten erkennen en hij heeft geen gezag. Wanneer hij na een paar jaar denkt ik wil een omgangsregeling zal dit zeer waarschijnlijk niet gebeuren omdat hij geen band heeft met het kindje... Verder mocht dit hem wel lukken wordt dit heeeeeel langzaam opgebouwd via een omgangshuis etc. Daar zal ik mij niet druk om maken.

Wel heel positief dat je schoonmoeder zo achter je staat! Jij wilt je kindje houden, ik vind wel waar een een wil is, is een weg. Helemaal omdat je al best een goede basis hebt met je diploma bijna op zak (heb je die nog voor je gaat bevallen?) en het grote vangnet dat je hebt lukt het je echt wel!

Is er eventueel iemand waarbij je tijdelijk zou kunnen inwonen?

 

Gefeliciteerd niets mooier dan zwanger zijn


Wat n ..... Zeg!
Hij was er zelf bij toen hij je zwanger maakte.

Het is voor n "man" zo ongelofelijk makkelijk om te zegen haal maar weg!
Als of ze in hun neus peuteren en iets weg halen wat dwars zit.

Voor de vrouw is dat wel heel anders (ik voelde me gelijk moeder en hield van me kleintje)

En een vader voor een kind zijn is toch echt heel anders dan alleen n zaad donor zijn wat hij nu eigenlijk is
Dus persoonlijk vind ik niet dat je je kleintje een vader ontzeg want die heeft hij/zij toch niet.

Jij komt er wel, hou je rug recht en dikke vinger naar die L.ul

 

Wat een eikel!! :x
Geen wonder dat hij jullie kindje niet wilde, goed dat je voor jezelf en je kindje hebt gekozen en hopelijk lukt het je allemaal!!!

Dikke digitale knuffel!

 

Jemig meid, dat je dit mee moet maken!
Maar je lijkt mij sterk in je schoenen te staan. Jullie gaan het redden met zn 2en, dat weet ik zeker. Heel veel succes!
En hou ons op de hoogte!

 

Alleen, maar o straks heb je iets wat van jou vlees en bloed is, die je kan verzorgen, die je kan koesteren, en die je met een blij gezichtje en een knuffel zal verwelkomen. Een mensje dat het allerliefste bij jou is. Sterkte, een groot verlies als je op deze manier je partner kwijt raakt, maar je hebt nu wel iets heel moois, iemand die wel trouw aan je blijft... Een kindje.

 

Wat een nare situatie! Waarom twijfel je? Wil je liever niet weg bij je vriend en twijfel je of je het kindje wel moet houden
? Of twijfel je of je het kind wel een goede toekomst te bieden hebt zonder vader?

Mijn mening, pleeg vooral geen abortus als jijzelf dat niet wilt. Hou het kindje en bouw op je omgeving, de mensen die je willen helpen.
Als je toch het liefste wilt dat het kindje opgroeit met twee ouders en wat meer kansen kun je adoptie overwegen. Ik ben een kind van NL adoptie en ik heb geweldige ouders, ben hier altijd dankbaar voor geweest.
Volg vooral jouw eigen gevoel. Sterkte!

 

Dubbelop een zak, maar dat legt nu wel uit waarom hij "ineens" van gedachten is veranderd... Heel veel succes met het zoeken van een mooie plekje voor jou en je kleintje. Geniet van je zwangerschap, daarna kom je vast wel iemand tegen die jou en jouw kindje wel waard is.