Nog steeds het gevoel dat ik ongie wordt.... ze komen morgen of anders dinsdag. Meestal 1 dag na mijn NOD
huh dat werkt gek dan bij jou hihihi nod is toch de dag na dat je eigenlijk ongi had moeten worden en dan komt het daarna pas bij jou is jou cyclus dan niet gewoon een dag langer
Ik heb mezelf voorgenomen om niet meer teleurgesteld te zijn als ik ongesteld ben geworden. Dat deed ik toen ook en dat deed erg zeer. Nu denk ik gewoon elke keer: Volgende maand weer een kans
Hoi, daar ben ik weer! We hebben een heerlijke week gehad, alleen jammer dat het weer wat minder was. We hebben heel veel van de omgeving gezien en bijna iedere dag wezen zwemmen. Ben wel heel benieuwd wat ik nu weeg hihihi mijn dieet heb ik niet gezien de afgelopen dagen! Ik heb trouwens voor het eerst in 20 jaar of zo een spijkerrokje gekocht! Ik zag hem hangen en was er helemaal weg van! Heb hem nog 3 dagen kunnen weerstaan en daarna toch moeten kopen! Hij is heel donkerblauw, tot ruim over de knie, met een mooie paarse riem erop. Ik had alleen niet iets van laarzen of zo bij me, dus kon ze nog niet aan doen, maar ik denk dat ik hem zondag aan ga trekken, dan gaan we bij mijn ouders langs. En nu nog 2 weken en dan zit ik een lang weekend met mijn moeder en mijn zus in Parijs...... Hoe is het verder met iedereen?
Hier gaat t redelijk. Een relatie-dip is hier aanwezig. Ik geef het nog 1 kans, en anders ga ik het huis uit met Naomi. Ben nu even bij mijn ouders met Naomi, even rust vinden.. Verder erg druk met werken. Werk 9uur!! per dag! t/m 6 mei. Kindje is meer dan 10% afgevallen, dus dat wordt flink doorpakken momenteel. Gelukkig was vanmorgen de groei langzaam te zien!!
He gatsie Loran, ik wens je heel veel sterkte toe... Hier heeft het rode duiveltje ons weer verlaten en mogen we weer aan de klus !!!!
Loran, Loopt het nog steeds niet lekker? Dikke knufffff Hoop dat je werk je een beetje afleiding kan bieden!
hey loran wat jammer nou meis wat bedoel je nou met kindje 10 % afgevallen volg het niet helemaal geloof ik
Als een kindje 10% is afgevallen (in de eerste dagen) is het niet goed. Vaak komen ze in het ziekenhuis tericht met infuus etc. Gelukkig krabbelt het kindje nu langzaam op. Ze geeft duidelijk aan meer voeding te willen, en neemt niet genoeg met wat minder . Tjah, ik weet het even niet meer kuki. Ik heb gezegd dat ik het nog 1 kans geef, en anders ben ik weg. Ik trek het niet meer. Zit al niet lekker in mijn vel, Naomi reageert weer hevig omdat we bij opa en oma zijn (morgenvroeg weer richting 'huis'). Dus ik heb gezegd, werkt het nu niet, gaat het weer de verkeerde kant op, dan ga ik weg. Niet met ruzie ofzo uit elkaar, maar even wat meer afstand, niet het gevoel te hebben dat je iets 'moet'. Nouja, toen ik dit zei, gingen bij hem de kranen open (wat mij al genoeg zegt ), en hij wou wel verder, en wou de therapie doorzetten. Hij wil me niet kwijt als vriendin, geeft enorm veel om me. De dagen dat ik niet 'thuis' was heeft hem dat etra doen realiseren. Maar ik heb nu zelf een standpunt gezet en gemaakt. En ga wel op zoek naar een eigen (gezins)woning als het weer verkeerd dreigt te gaan. Dit mede ter bescherming voor/van Naomi. Het steeds weggaan, en terugkomen (na urenlange, diepe, en open gesprekken) is ook enorm vermoeiend. Dacht dat het me niet zwaar zou valllen, en dat ik het voor me kon houden. Maar ben nu opgelucht dat ik mijn verhaal even kwijt kan.
Sneu vindt ik het voor Naomi. Die vraagt steeds naar 'papa' en ze wil dolgraag naar 'huis'. om in haar eigen bed te slapen. Vandaag was ze zo vervelend, zo hadden mijn ouders haar nog niet eerder gezien. Niet te corrigeren, niet willen slapen. 's Avonds om 23uur wordt ze wakker, en wil ze naast mij in het grote bed liggen. Even 10min. knuffelen en dan weer naar eigen bed. Naomi wel verteld dat we morgenvroeg weer naar 'huis' gaan, als ze wakker wordt. Ik kreeg het idee dat ze daar echt enorm naar verlangt. Al is het maar om 'papa' te zien. Ook toen mijn vriend belde, en ze mijn tel. van me oor nam, zei ze: haaaii? Ze kreeg hey meisje te horen van hem, en ze riep vrolijk: PAPA!! Papa ief!! (papa lief ). En kusjes aan de telefoon geven. Dat was moeilijk om te zien. Waarna ze daarna de tel. terug gaf, op een manier van: nu jas aan en NU naar 'huis'.