Ik heb moeite om kleding en speelgoed te laten liggen. Maar goed ik moet ook geld hebben voor boodschappen, dus laat het nu vaak liggen. Drinken, Lianna drinkt altijd erg veel. En op het kdv zeiden ze dat Yosyp ook erg goed drinkt. Eten kunnen ze trouwens ook erg goed. Lianna heeft sinds ze beneden is (ong. kwart voor negen) al 1 boterham, 1,5 banaan en 3 koekjes op. En dus ook 2 volle bekers drinken. Yosyp ligt na zijn boterham, banaan en drinken alweer 'n half uur op bed. Gisterenavond rond tien uur ging ik nog even op de zolderkamer kijken of de kindjes nog ingestopt moesten worden. Hoor ik boven aan de trap al een raar geluid. Doe ik de deur open en jawel hoor, daar zat meneer voor de deur uitgebreid met een autootje te spelen. En Lianna lag op een speelkleed te slapen. Hebben we ze in bed gelegd en Yosyp ging meteen weer door met spelen. Vannacht rond drie uur begon Lianna wat te huilen en ging ik kijken. Maar toen lag Yosyp helemaal ondergestopt onder de dekens. Kan me haast niet voorstellen dat ie dat zelf gedaan had, maar kan me ook niet voorstellen dat Lianna hem ondergestopt heeft.
@Marleen, wat zielig van dat poesje. @Duster, mocht je je verhaal nog aan iemand kwijt willen dan mag dat hoor.
miep,alieke en chantal, ik kan niet pben? Dus maar even zo. Morgen om 10 uur word de euthenasie uitgevoerd en ik verwacht (hoop) rond 12 uur wel in borne te kunnen zijn. Heb het telefoonnr van marieke en chantal dus zal 1 van julie wel bellen als we er zijn. Tot morgen!!heb er zin in!
@Duster, pb terug!! @Marleen, nou wat zielig weer allemaal! Het is inderdaad een heerlijk gevoel om zo trots te zijn. @Sjorsje, soms zou je willen dat er een camera hangt om terug te kunnen kijken, he @Chantal, ze zeggen inderdaad meisjes trekken naar papa enz. Maar kan hier zeggen dat het ook met vlagen is hoor, dus er is nog hoop Juud!
@All; Meiden, ik vind jullie GEWELDIG! Ik heb het idee dat ik jullie de laatste tijd verwaarloos en (bijna) alleen maar ego-berichten plaats en dan reageren jullie zo lief..... @Lique; Heb je bericht gelezen. Ik reageer later nog wel, moet nu echt iets gaan doen , maar alvast bedankt. Je weet trouwens meer dan dat ik weet. Wij weten het geslacht nl. nog niet
Hoi allemaal... Kom helemaal niet meer toe aan zp maar mis het zo... Kom even binnenvallen en zwaai uitbudig naar jullie!
@Duster, dat meen je niet.. wat een sukkel ben ik toch ook. Dacht ik het goed onthouden te hebben... Nouja, dan weet je dat alvast, haha! En als je het even nodig hebt, lekker ego doen!!!
hey meiden, ik kan het hier op zp moeilijk bijhouden als ik moet werken, er is nu ook heel veel gekletst, dus moeilijk om overal op te reageren. 24 pagina's maar liefst! ik ben gister naar de fysio geweest omdat ik pijn heb in mn bekken en ik heb een lichte vorm van bekkeninstabiliteit. nu moet ik maandag weer terug en heb oefeningen mee gekregen, maar ze zei al dat als het erger wordt ze dat niet kan voorkomen. ik hoor mn manntje, dus ga hem even uit zn bedje halen! liefs rebbel
@Rebbel, ai, dat is wel even heeeel vervelend!! Ik zou zeggen, doe je oefeningen en neem genoeg rust! Ik was er gelukkig na de bevalling gelijk vanaf. Maar heb de laatste maanden dan ook wel heel weinig gedaan...
@lique: ja ik hoop dat het niet erger word.. meiden ik heb een vraagje: mijn broer is zondag jarig en nu wil ik hem iets leuks vanuit milan geven! hij is zijn peetoom en verwend hem altijd heel erg! nu wil ik iets terug doen! het lijkt me leuk als hij iets met hem kan gaan doen, maar ik vind het moeilijk wat! heeft iemand ideetjes? wel een beetje betaalbaar. liefs rebbel
@Rebbel, naar de dierentuin ofzo. Of bedoel je iets compleet anders? En wel vervelend van die BI, bij Yosyp had ik het ook heel erg, maar ben nooit bij de fysio geweest. Na de bevalling was ik het ook meteen kwijt.
Vraag: Gevaarlijk topic voor sommigen... Zoals jullie weten heeft mijn vriend ook nog 2 kids. een meisje van bijna 10 en een jongen van 6. Misschien ook juist een vraag voor de mamas met meerdere en wat oudere kindjes, maar: wat vinden jullie is een goede tijd om naar bed te gaan in het weekend? En hoe laat dan op zondag, dag erna is natuurlijk weer een schooldag. In het begin gingen ze hier om 7 uur naar bed (samen), maar mijn vriend is niet consequent en het liep zo hier en daar wel is uit, waar ik me vreselijk aan ergerde omdat ik zo'n weekend best zwaar vind en ik echt uitkijk naar 7 uur, want dat betekent RUST! Nu is het sweekends over het algemeen 8 uur wat ook wel is uitloopt naar 9 uur en nog steeds gaan ze samen. Ik vind dat 2 kinderen met een dergelijk leeftijdsverschil niet op hetzelfde tijdstip naar bed moeten. Vind het oneerlijk tegenover het kind van (bijna) 10 en het kind van 6 heeft die slaap nog nodig ben ik van mening. Ik vind in het weekend voor de jongste dan 8 uur ook een mooie tijd, de oudste half 9. En op zondag beiden een half uur vroeger. Dus half 8 en 8 uur. Wat vinden jullie? -------------------------------------------------- En waarom zeg ik dat dit een gevaarlijk topic is, dat is omdat men heel verschillend reageert op mijn visie op de kids en hoe ik daarmee omga en hoe ik in hun leven sta. Kreeg in het weekend van mijn vriendinnen ook een heel emotioneel vriendinnetje voor mij, die erg heftig reageerde omdat haar broer nu emotioneel nog steeds gebukt gaat om het feit dat hij 'anders' behandeld werd in hun gezin. Hij heeft niet hun vader. Zij vond, dat ik met mijn opstelling hetzelfde deed met mijn vriends kids. Wat is mijn opstelling? Nou ja die is een beetje zo gegroeid. Vanaf het begin was ik eigenlijk onzichtbaar, nou prima ze moeten wennen. Ze kennen me niet. Ik was er wel, maar drong me niet op, vond dat ze in hun eigen tijd moesten wennen aan me. Alleen mijn vriend wierp zich echt op ze, op de verzorging, vermaak, etc. Ook prima, want hij voelde zich natuurlijk ook daartoe verplicht in het begin omdat het zijn kids waren en hij wilde mij niet meteen daarmee belasten, vond het oneerlijk etc. Echter werden ze steeds meer een drie-eenheid en ik was alleen. Hoewel ze op een gegeven moment wel erkenden dat ik er was en antwoorden en naar me luisterden etc. Was papa degene aan wie ze iets vroegen, of ze iets mochten, als ze honger hadden, als ze iets wilden. Douchen, als ze gevallen waren, etc. Dus ik werd nog steeds wel echt buitengesloten en mijn vriend werkte daar onbewust aan mee door altijd daar te zijn waar zij hem nodig hadden. Inmiddels gaat het wel beter, ook doordat Tygo er is. En ze vragen me ook wel dingen als ze ergens zin in hebben of iets willen doen, maar eigenlijk alleen wanneer papa niet in de buurt is. Nog steeds is de tijd dat ze naar bed gegaan afhankelijk van wanneer papa zin heeft om op te staan om ze van buiten te gaan halen en wanneer papa zin heeft om ze naar boven te sturen etc. Ik ben daardoor mij wel afzijdig gaan opstellen, maar aan die zijkant irriteer ik me mateloos over hoe het hier gaat en helemaal omdat het Tygo niet zo zal vergaan, want ik heb enigszins een andere opvatting over opvoeden. O.a. consequentie (!!!) is daar een belangrijke van. Nu kan ik wel aan de zijkant blijven staan om hem te bekritiseren, maar na het gesprek met mijn vriendin, heb ik erover nagedacht. En ik bedacht me, dat mijn kritiek en ongenoegen soms beter vallen bij hem, als ik mijzelf ook wat meer bemoei met de opvoeding, zelf het iniatief neem dat ze naar boven gaan voor de pyama en dat soort dingen. Dan bekritiseer ik hem niet alleen maar... Ik vind ook bijv. dat de oudste nu wel prima in staat is om alleen de pyama aan te trekken (dat doen ze wel alleen hoor) en te wassen en alleen naar boven te gaan en slapen. Nu worden ze ingestopt, kusjes gegeven, etc. Ik snap ook wel dat mijn vriend dat graag doet aangezien hij ze weinig ziet, maar vind dat het gewone leven ook een keer opgepakt moet worden en niets steeds maar special treatment weet je wel... Volgens mij is Linka hier de enigste die al is gescheiden is of niet? Linka heb jij hier nog een bepaalde kijk op? Weetje wat gewoon zoooo moeillijk is. Zoals mijn vriend en die vriendin van me, verwachten van me, dat ik van ze hou en ze behandel als mijn eigen en van ze geniet en het leuk vind om dingen met ze te doen, maar... Ik ben wie ik ben, zij zijn wie ze zijn, hele verschillende types en mensen. Betekent niet meteen dat je van elkaar kan houden en het leuk vind om dingen met elkaar te doen, kunnen ze niet van mij verwachten en ook niet van hun. Dat kan je niet afdwingen, dat moet groeien, dat moet vanzelf komen en als dat niet komt, wat moet je daar dan aan doen??? Ik heb geen idee... Begrijp me niet verkeerd, ik behandel ze goed, ze krijgen alles van me, koop dingen voor ze, zorg voor ze, betrek ze bij Tygo, praat met ze. Dat wel, het is niet dat ik ze links laat liggen. Maar vind wel dat ze erg veel van ons verwachten. Lang verhaal, sorry!
Chantal, ik heb een broer die 8 jaar ouder is en hij heeft een andere vader dan mijn zus en ik. Toen ik 12 was vertelden mijn ouders dit pas aan ons. Mijn vader heeft nooit een onderscheid gemaakt tussen mij, m'n zus en m'n broer. Mijn broer wel, maar dat is weer een ander verhaal. Mijn broer was 7 toen mijn ouders elkaar leerden kennen en hij accepteerde mijn vader eigenlijk direct als zijn vader. Was ook erg blij dat hij een vader kreeg (die van hem zag hij bijna nooit, omdat die daar geen behoefte aan had). Van het begin af aan is mijn vader zich ook met de opvoeding gaan bemoeien. En dat is eigenlijk altijd zo gegaan. Ik denk dus eigenlijk dat het wel tijd wordt dat jij dat ook gaat doen. Dus als jij het bedtijd vindt, de kinderen roepen en naar bed brengen. En ik vind dat je gelijk hebt met de verschillende slaaptijden. Ik zou er ook 'n half uur tussen laten zitten. En de tijden lijken mij prima. Wat betreft het instoppen, volgens mij deed mijn vader dat ook nog bij ons toen we 10 waren.