Volgens mij is wat je beschrijft allemaal volkomen normaal en heeft het niets met autisme te maken! Bij mn oudste vielen dit soort dingetjes mij ook altijd op en maakte ik me de eerste maandjes ook wel eens zorgen. Was nergens voor nodig- dochter is alles behalve autistisch. Ik denk dat de kans héél groot is dat dit bij jou ook gewoon het geval is.
Ik merk bij m'n autistische vrienden dat hun ontwikkeling vooral in sommige opzichten een beetje is blijven steken. Daar kan je dus eigenlijk weinig over zeggen bij een kind onder de 12. Alleen klassiek autisme is misschien wel eerder op te sporen maar alsnog. We leven in een maatschappij van overdiagnostiseren. Voor elk kind is het gewoon belangrijk dat de omgeving aansluit bij het kind. Elk kind heeft een vraag voor een bepaalde omgeving. Sowieso zou je bij iedereen op stempels uit kunnen komen als je maar lang genoeg zoekt. Mijn vriend is autistisch en ik heb autisme in de familie zitten. Jongens hebben een hoger risico erop. Maar ik ga er niet naar zoeken. Dan maak ik alleen mezelf gek. De meesten moeten toch naar gewoon onderwijs. Speciaal onderwijs is erg uitgedund. Als ze daar op een gegeven moment echt niet zouden kunnen getijen zou ik pas gaan zoeken.
Ik ben eigenlijk van mening dat nu 7 maanden te vroeg is om ermee bezig te zijn. Maar sinds een paar dagen vindt ze het leuk als ze op schoot zit om eerst naar voren te zitten en zich dan naar achter te laten vallen. Een soort van schommelen. Dit doet ze een paar keer. Vriend twijfelt nu dus. Ja ik weet niet. Doen meer babys dit rond 7 maanden?
Ja, heel normaal gedrag. Tip: ga eens inlezen op ontwikkeling van baby's en stop met iets te zoeken achter alles wat je kind doet.
Ben ik eigenlijk met je eens. Ging weer twijfelen door mijn vriend. Had gelezen dat schommelen begin is van kruipen. Ik denk als autisme is dan komt dat vanzelf naar voren over een jaar of 2. Heeft idd geen zin om hier nu zo mee bezig te zijn.
Inderdaad, allemaal normaal gedrag. Ik kan begrijpen dat als het in je familie zit je er extra alert op bent maar zo jong is het nog bijna niet te diagnosticeren. Ik werk zelf met mensen met een ernstig verstandelijke handicap en daarbij autisme hebben. Ik merk dat ik er zelf ook wel meer alert op ben, ook omdat het bij ons ook in de familie zit. Aan de andere kant denk ik; ik kan maar beter zoveel mogelijk van haar genieten! Hier kan DL rustig een uur (of nog langer) spelen met haar duplo of bijv. Tekenen. Ze heeft een bijzonder lange concentratieboog als ik haar vergelijk met leeftijdsgenoten! Met het eten moet haar bord in verbinding staan met haar beker en bestek wat ze op dat moment niet gebruikt. Als ze tekent moeten de stiften naast elkaar liggen (elkaar aanraken) en als ze een stift gebruikt heeft moet de dop erop voordat ze verder kan. Zo zijn er nog wel meer dingen wat me soms aan het twijfelen maakt. Verder is ze heel lekker sociaal tegen iedereen en vrolijk. Ze geniet volop (en ik ook) maar soms toch ook wel wat zorgen hier.