Wat enorm zwaar voor je dat je een huilbaby hebt! Ik heb hier ook ervaring mee. Er zijn 2 soorten van 'laten huilen'. Ik liet mijn zoontje 5 min huilen, kwam ik terug, troostte ik hem in z'n bedje en ging ik weer weg. Dit deed ik max. 30 minuten, anders was er wat anders aan de hand. 8 weken is jong, maar je kan ze nu al leren om zelf in slaap te vallen. Maar sluit eerst de medische kant uit, anders vind ik het wel zielig. Veel sterkte ermee, hopelijk neemt het huilen af..
Nog 1 ding: de laten huilen methode heeft ook alleen kans van slagen als jij volledig achter die methode staat; volgens mij sta je dat niet echt en heeft het dus ook geen zin om ermee door te gaan.
Je schrijft dat in de wagen slapen niet lukt, heb je al eens een doek over de kap gedaan? Ik heb de afgelopen weken veel gewandeld met een hydrofiel over de kap heen zodat ze geen prikkels binnen kreeg maar door het geschommel wel in slaap viel.
Nee, de tips hebben niet geholpen. Ik zie alleen dat ze vaak de hik heeft na dat beetje melk omhoog komt. verder heeft ze wat schilder en roodheid bij haar wenkbrauwen. Maar dit zou normaal zijn zowel melk als wat reaktie op de huid.
Ja, ze valt wel in slaap als ik wandel maar zo gauw ik binnen ben is ze wakker, slaap ook vrij licht dan, dus niet echt een geweldig nachtrust.
Kan het zijn dat het nog komt? Ik heb haar wel een paar x weggelegd en toen ging ze niet huilen en gaan slapen. Dus van ene uiterste naar de andere
Als het huilen na een week niet duidelijk afneemt lijkt het mij geen goed idee om op dit moment verder te gaan. Dan zou ik het over 4-8 weken nog eens proberen als ze dan nog zo slecht slaapt. Ze is nog erg jong... Maar waar je ook voor kiest; hou de regelmaat erin; probeer niet elke paar dagen wat anders.
Onze zoon was ook heeeeeel erg vaak aan het huilen. Ook slapen wilde maar niet lukken, na 10 minuten werd hij gillend wakker ALS hij al in slaap viel. Hij kreeg medicatie voor reflux maar ook dat loste het onrust en slaap probleem niet op. Volgens de kinderarts kon het geen koemelkallergie zijn, want dat zat niet in onze familie. Wij waren er zelf van overtuigd dat hij niet zomaar huilde maar dat er echt iets moest zijn, ook al wisten we niet wat. Het huilen is echt om wanhopig van te worden! Je gaat aan jezelf twijfelen en ook hier hebben we het advies gehad van het CB om hem te laten huilen. Wij konden daar niet achter staan, hoe wanhopig we ook waren voor een oplossing. Uiteindelijk hebben we uit wanhoop een bus melkpoeder Pepti gehaald, ondanks dat koemelkallergie het perse niet kon zijn volgens de kinderarts. Onze eigenwijsheid heeft nu een jongetje opgeleverd die veeeeel minder huilt, beter in zijn vel zit en vrolijk is! Ik zeg niet dat dit de oplossing voor jullie probleem is, echt niet, maar volg vooral je eigen gevoel! Alleen maar letterlijk uitvoeren wat een arts zegt brengt zeker niet altijd een oplossing, omdat artsen nog wel eens kort door de bocht willen gaan ondanks alle kennis die ze medisch gezien hebben!
Wat overigens ook goed kan bijdragen is: een week niet op stap met je baby, ook geen bezoek ontvangen etc. Zo prikkelarm mogelijk, alleen jij en je baby. Dan proberen toch de kleine in eigen bedje te laten slapen, en zoals ik al schreef, elke 5 min langsgaan met een max van 30 min. Als dit echt niet helpt, naar de huisarts gaan!
Is ze stil als ze bij jou ligt? En bij papa? Is het alleen in bed? Er is al veel gezegd, maar 8 weken is nog wel erg jong. En je zegt nu dat ze al een paar keer wel is gaan slapen. Ik zou haar lekker bij je nemen, veel wandelen, dragen en bij jou in bed etc,...
Ze is stil als we haar troosten ze valt niet altijd en slaap bij ons blijft soms jengelen behalve als je haar wiegt en loopt maar hou ik niet lang vol
Meid, wat heftig voor je, dat je meisje zo blijft huilen. Ik kan me voorstellen dat je er een beetje wanhopig van wordt. Ik heb je eerdere topics ook gelezen, en je hebt inderdaad flink wat tips gehad. Ik hoor ook dat je al veel dingen hebt geprobeerd o.a. kinderarts, osteopaat, huilmethode. Naar mijn idee, is het niet in orde als een baby'tje van 8 weken zoveel huilt en zo weinig slaapt. En ik denk ook niet dat een "huilmethode" nu al helpt. Ik denk dat jou moedergevoel boekdelen spreekt. Als jij het idee hebt dat ze geen pijn heeft en medisch in orde is, dan moet je toch een bepaalde acceptatie zien te vinden in hoe het er nu aan toe gaat. Je moet het jezelf en je meisje zo makkelijk mogelijk maken zonder te veel stress en verdriet. Als jou gevoel zegt dat er toch iets mis is (waarvan ik denk dat dat zo is) dan zou ik als ik jou was een second opinion bij een andere kinderarts aan vragen. Je kan ook als optie, je meisje 24 uur op laten nemen in het ziekenhuis, dan kunnen ze haar goed observeren. Van daaruit kun je zien of ze in hetzelfde patroon blijft hangen of dat ze ineens wel rust kan vinden (wat je ook vaak ziet). Eventueel kun je ook eisen om pepti of dergelijke voeding te gaan gebruiken om koewitmelkallergie uit te sluiten. Ik zelf, denk toch echt sterk aan verborgenreflux (dat heb ik ook al eerder verteld in je vorige topic). Dikke knuffel voor jou, want het lijkt me onwijs zwaar.
Ik zou toch manieren proberen te vinden waarop je wel kan wiegen of schommelen, bv een schommelstoel? Ik heb heel wat uurtjes in bed door gebracht met een ruggesteun achter me, knieen omhoog voor me, dochter dan tegen mijn dijbenen aan (hoofdje tegen m'n knieen, voetjes tegen m'n buik) en dan wiegen met m'n benen tot ze vast sliep. Boek bij de hand, eten en drinken bij de hand, of voor de tv, zachtjes een film aan... Zorg dat het voor jou ook ontspannen is dus, dan kun je als het troosten effectief blijkt ook even bijkomen. Baby's hebben echt ontzettende behoefte aan nabijheid van mama of papa, ik zou dat echt niet proberen af te leren, jullie zijn de veilige haven voor dat kleintje!
Als ze stil is bij jou/jullie, zou ik haar vooral veel bij je houden en accepteren dat ze dat veel nodig heeft. Maar ik zou ook voor een second opinion gaan als je het toch niet vertrouwd op medisch gebied. Ik hoor in mijn omgeving veel over reflux. Gelukkig hebben wij het niet meegemaakt, maar ik heb wel het idee dat het wordt onderschat bij artsen als ik zie hoeveel moeite ouders moeten doen om gehoord te worden.
Mijn dochter had dus koemelkallergie, en daardoor reflux, maar onze huisarts nam dat bv al helemaal niet serieus; kma bestond niet bij kindjes die borstvoeding kregen. En ik lees vaker dat zowel huisartsen als kinderartsen dat echt onderschatten of uberhaupt niet erkennen (zoals mijn huisarts). Vertrouw dus zeker niet blindelings op een kinderarts die zegt dat er niets aan de hand is, terwijl jouw kindje veel huilt en dus wel aangeeft dat er iets is.
ik zou zeggen, pak je kindje bij je totdat het rustig is. Dat leert hij dat hij je kan vertrouwen en dan komt die rust vaak vanzelf. Laat je hem heel erg huilen dan leert hij dat er niemand is die hem komt troosten. lijkt me niet dat je dat wilt? je baby heeft maanden knus in je buik gezeten, wees niet te streng
Onze meid is nu 11 weken. Ze slaap van af het begin overdag bijna niet. Soms in de ochtend 2 uur en verder helemaal niet meer tot uur of 22:00. Ze wil het liefst recht op zitten en kijken. Snachts slaapt ze wel door. Misschien heeft ze de slaap overdag verder niet nodig, als ze alles goed doet, goed groeit. Wij doen er verder niks aan dat ze niet slaapt, ze huilt verder ook niet veel. Ze wil het liefst kijken wat je doet dus dan zet ik haar in der wipstoel en kijkt ze als ik schoonmaak of was vouw enz.
Mijn zoon mankeerde niets. Hij huilde 6-8 uur per dag, maar mankeerde medisch niets. Aldus diverse personen. Kiss-syndroom, verborgen reflux en koemelkeiwit allergie. Dat had hij. Nee hoor, medisch niets aan de hand :x Een baby huilt niet voor niets, zeker niet als je hem al een week hebt laten huilen. Er is iets aan de hand. Zo niet, lees dit eens; http://www.natuurlijkouderschap.org/de-misleiding-van-het-gecontroleerde-huilen/