Kan ik me heel goed voorstellen meis. Ja dat dragerschap is een lastige, want hoe weet je dat nou? Het is natuurlijk ook gewoon zo dat je je kind niet voor alles kan beschermen. Maar weet je dat ergens flinke risico's aanhangen dan ben mijn inziens verplicht om je kind te beschermen. Gelukkig heeft je zoontje er niets aan over gehouden, toch?
Ik zou gewoon aangeven dat jullie de eerste dag geen bezoek willen ontvangen en jullie als gezin willen genieten van dit nieuwe wonder. Pas de dag erna dat als alles goed gaat er wat bezoek kan komen, maar niet langer dan een uurtje of zo. Omdat jullie de rust goed kunnen gebruiken.
Bij mij kwamen na de bevalling (ks) de beide opa's en oma's langs, die de kleine ook even vastgehouden hebben. Omdat het herstel van de ks bij mij nou niet bepaald vlot verliep hebben we het heel rustig aan gedaan met de kraamvisite: één keer per week één stel (uitgezonderd de opa's en oma's). Die mochten van mij dan ook de baby wel vasthouden. Wat ik wel stom vind, is dat sommige mensen je het kind niet uit zichzelf teruggeven. Een tante van mijn man heeft de kleine meer dan 2 uur vastgehouden! Goed, hij lag lekker te slapen bij haar en merkte er niks van, maar ik vond het maar raar. Alleen al dat ze zo lang bleven... Van de week was het eigenlijk veel erger: mijn schoonouders kwamen op visite om de kleine te zien (want ze gingen 3 weken met vakantie). Toen ik opendeed had ik mijn zoontje op de arm, hij was net zo'n beetje in slaap gesukkeld. Ik gaf hem aan mijn sm (of beter gezegd, ze rukte hem zowat uit mijn armen) en wat doet ze: ze maakt hem wakker! Mijn man zei, laat haar nou even, maar van 'even' bleek geen sprake: ze bleef maar tegen hem praten en proberen hem te activeren. En ik zag dat arme kind steeds vermoeider worden en ik deed NIKS. Ik voel me er nog schuldig over. Toen ze eindelijk weggingen, ben ik de halve avond bezig geweest om m'n lieve kindje te kalmeren. Dat gebeurt me dus niet meer! Gelukkig zag mijn man ook wel dat dit niet goed was, dus volgende keer zal hij me wel steunen (doet hij normaal ook altijd, maar toen dus net even niet helaas).
Oh, dat doe ik dus ook nooit omdat ik dan bang ben dat mensen denken dat ik hun kind niet leuk vind ofzo. Wat grappig om te lezen dat sommige moeders dat juist heel anders zien, weer wat geleerd. Ik weet juist nooit een goede manier om het kindje dan weer terug te geven.
Van die kant heb ik het nooit bekeken Maedra! De meeste mensen die een tijdje met de baby gezeten hebben zeggen zoiets als 'ga je weer even lekker terug naar mama?' Ik heb nooit gedacht dat ze daarmee bedoelden dat ze de kleine zat waren of hem niet leuk vonden
Sorry voor de late reactie terug. Nee hij heeft gelukkig niks eraan overgehouden. De ka was er wel even bang voor want hij heeft een tijdje gehad kreeg hij telkens rillingen en waren ze bang dat het iets in de hersenen waren. Hij heeft wel heeeeeeeel veel te verduren gehad ocharme, 6 weken oud en dan een ruggenprik, met 11 weken urineweginfectie, met 7 maanden weer. En nu al een enorme fobie voor naalden en spuiten ( wat ik ook als kind heb gekregen) Maar het is echt je grote angst. Voor jou nog fftjes dat je gaat bevallen zie ik
De eerste avond ging onze kleine al van arm tot arm. En ik heb hem zelf die avond bijna niet vastgehouden. Terwijl ik de eerste avond geen visite wou, mensen houden zich zo goed aan jouw wensen.:x Ik heb er behoorlijk veel spijt van dit ik dit heb toegelaten. Mocht er ooit een 2de kindje bijkomen dan gaat het compleet anders, dan hou ik hem vast of me vriend en andere mensen moeten maar wachten. Mijn schoonmoeder blijft hem vasthouden totdat ze weggaat.Ik irriteer me hier behoorlijk aan.Het lieftst zeg ik tegen haar da ik me kind terug wil en dat ze eraf moet blijven maar dat staat ook een beetje asociaal.Zelfs als hij in de box ligt te slapen dan moet ze aan hem zitten.Mensen begrijpen niet dat ze hem lekker moeten laten liggen.
Tijdens enkele kraambezoeken bij mijn dochter waren er zelfs mensen (2x meegemaakt) die ongevraagd hun pink aanboden toen ze mijn dochter vasthielden!! Daar walg ik nu nog van:x.....Heb ik toen wel iets van gezegd, zie daar dus nu erg tegenop, de hele tijd bezoek in de gaten houden als ze de baby vasthebben
Dat deed mijn (rokende!!) schoonmoeder ook! Ik was furieus en heb haar vrij duidelijk verzocht haar pink bij zich te houden. Tránen, pff, jammer dan, ik wil het niet hebben.
oh, wa tis dat moeilijk, zeg! Ze respecteren jullie mening en idee dus niet, mag ik dat zo concluderen? Moeilijk. Moeilijk. Ik heb zelf ervaren da tik de eerste weken na de bevalling ook best labiel was, dus voet bij stuk houden was erg lastig. Maa rik heb hem toch meestal bij me gehouden. Wat een idee van die draagdoek! Had ik dat toen maar bedacht... Probeer van te voren toch aan te geven wat jullie ideen erover zijn. Miss kan je al rustig zeggen dat wanneer jullie kleinjte is geboren de eerste dag(en) als gezin willen doorbrengen. Of dat ze een urjte komen en daarna weer met rust laten. Ik realiseer me dat dat makkelijker is gezegd dan gedaan! Succes!