Je komt helemaal niet onzeker over! Maar met 3 koters, kan ik het me helemaal indenken soms (met 1 ook hoor!) Ik kan ook heel onzeker zijn, maar gek genoeg met Simon bijna nooit. Zelfs in het begin niet. Ik ben heel erg overtuigd van mijn (moeder)gevoel en 9 van de 10 keer werkt dit. Al vond ik de krampjes en het huilen daarom wel heel naar en onzeker makend hoor.
Ehm, maak van die paar weken maar maanden hoor! Met een paar weken precies weten hoe en wat, nee, dat had ik ook niet. Alhoewel ik me wel vaak van dingen af heb laten praten omdat anderen dan wat anders zeiden, en ik uiteindelijk toch steeds gelijk bleek te hebben.... dus als je intuitie duidelijke dingen zegt, volg dat dan!
ik had dat ook niet in het begin. maar ben toen gewoon goed gaan luisteren en een beetje gaan herkennen van hoe en wat. zn pijn huil, moe huil, je bent niet leuk huil (haha bij vreemden die dichtbij komen) en gewoon overstuur huilen herken ik wel. maar moet zeggen.. gister om 23.00 was ie ook ineens helemaal van slag in bed en toen huilde hij ineens weer op een manier die ik niet kende dus ja. denk dat je gewoon de situatie moet aanvoelen. als ik het niet weet probeer ik gewoon net zo lang tot ik wel weet wat er is (voor zover dat gaat)
Het is mij met twee kinderen eigenlijk nooit gelukt...ze huilen dan ook niet zo vaak. Hier eigenlijk twee variaties...jammeren en krijsen (tijdens haar dagelijks huilkwartier)