Moet even mijn verhaal kwijt hoor! Mijn vader heeft sinds 2 jaar een nieuwe vriendin, daar woont hij ook mee samen. Zijn vriendin heeft 2 zonen, die wij eigenlijk nooit zien, op verjaardag van mijn pa en zijn vriendin (laten we der even truus noemen!) na dan! Nu is het volgende.... Toen wij heel blij mijn vader het goede nieuws gingen brengen dat zijn eerste kleinkind onderweg was, werd dit eventje een dompertje want zoon 1 van Truus, bleek dus net ervoor geweest te zijn, en die waren 3 weken eerder uitgerekend dan ons... Nou ja, kan gebeuren, maar voelde niet zo heel leuk, want er werd gelijk gesproken van..2 kleinkids! Vervolgens kregen wij 2 maanden later te horen dan zoon 2 ook zwanger was...Nou ja..tuurlijk heel leuk voor hun, en ook dat heb je maar te accepteren en kan je hun ook niet kwalijk nemen! Nu is dat kindje (van zoon 1) gister dus geboren...en jullie raden het nooit.. Het kindje heeft hetzelfde geslacht als de onze en zij hebben als 2e naam dezelfde naam als wij voor ons kindje willen! (kan even niet zeggen welk geslacht want vriendin zit ook hier!) Toen ik dit vanmorgen hoorde was ik echt goed van slag! Ik weet dat het voor hun de 2e naam is, en dat ze die waarschijnlijk nooit gebruiken..maar vind het gewoon niet leuk! En om nu binnen 3 weken een nieuwe naam te gaan verzinnen? We zijn al helemaal gewend aan deze naam, en hadden al zoveel moiete om een naam te verzinnen! En...krijg ik vanmorgen dus foto's via de mail..heeft die kleine ook nog eens hetzelfde pakje aan als ik als geboortepakje heb ingepakt in de vluchtkoffer! Normaal kan me dit helemaal niet schelen, maar dit was echt de druppel en voel me nu flink chips! Zo moest ff mijn verhaal kwijt hoor..wat vinden jullie? Ook gewoon onze naam houden? kus miek
Jeetje meis dat is niet leuk zeg.... Hoe reageerde je vader er dan op dat zijn dochter ( jij dus ) zwanger was..? Ik hoop dat je straks lekker kunt genieten van die kleine.. maar dat zal best wel lukken....
Kan geloven dat je er niet goed van bent, doch zou ik bij je beslissing blijven ivm naam en kleedjes ook, zeg gewoon van we zullen de zelfde keus hebben moet lukken dat het 2 keer gebeurd. je moet je niet gaan aanpassen aan hen.
Voor de naam vind ik het heel lastig, dat is echt een gevoelkwestie. En het is nou eenmaal zo dat als je er niet over praat dat mensen welleens de zelfde beslissingen kunnen maken.. En qua kleertjes, ben bang dat gewoon heel veel mensen de zelfde kleertjes hebben. Vooral in het begin. En ik dank dat jullie misschien weleens dezelfde smaak kunnen hebben, dus wellicht vinden jullie elkaar nog wel echt aardig en leuk ook! Succes met de laatste loodjes. Daphne
Goh dit verhaal hangt echt van toevalligheden aan elkaar zeg. Ik snap dat je baalt. Wat betreft die kleding denk ik: ga lekker shoppen en een superleuk ander pakje kopen voor je kind en dan is dat opgelost. Wat betreft de naam... Ik vind het een hele bevalling en kan me voorstellen dat je niet in 3 weken een andere naam bedenkt. Maar ja, leuk is het niet dat zij dit als tweede naam hebben. Echt een domper. Ik zou gewoon proberen zoveel mogelijk te genieten van jullie zwangerschap, bevalling, kindje en alles wat daarbij hoort (eerste dag met eerste kleding, naam geven en al die andere dingen). Het is tenslotte maar 1 klein deel van je familie/kennissenkring. Nu is het even lastig, maar als jullie eenmaal de knoop hebben doorgehakt en verder gaan is het allemaal relatief gezien onbelangrijk.
Bedankt voor jullie lieve antwoorden! Mijn man zegt zelf ook..wat zien we die mensen nou, en wij houden gewoon die naam klaar uit over! Het is gewoon inderdaad allemaal heel toevallig, wie had dat nou verwacht, weet je wel hoeveel verschillende namen bestaan in de wereld! ook zei die, jij gaat morgen lekker shoppen voor een mooi nieuw geboortepakje! hahahah Mijn vader is heel blij voor ons, en leeft ook echt mee, dus dat is het probleem niet! Het is ook gewoon een gevoelige kwestie denk ik...en klingt misschien heel kinderachtig, maar ik wilde zijn eerste kleinkind geven! Maar hij wordt dus nu al opa genoemd, en niet door zijn eigen echte kids/kleinkids!.... En dan al die andere dingen erbij..tis gewoon ff de druppel... En dan zie ik weer gelijk alles negatief he....dat hun dadelijk het ons kwalijk gaan nemen dat we dezelfde naam hebben....Of dat hun kindje tegen ons kindje gaat zeggen ooit: ja jou papa en mama hebben mijn naam gepikt...hahahahahah Waar je wel niet allemaal over nadenkt he... Vind het ook inene niet meer leuk om straks mijn vader te bellen en te zeggen..jaaa uk is geboren en heet..... Mijn vader ging vanmorgen de naam zelfs helemaal spellen, en ik wilde het liefst schreeuwen..JAAAAAAAA weet hoe je die naam schrijft! Nou morgen weer een dag en ons kindje wordt toch de liefste en mooiste die er is! Welke naam dan ook! kus miek
Mijn paps is ook al "opa" van de kleindochter en kleinzoon van zijn vriendin. Hij is helemaal weg van hun. Maar weet je, het is toch anders als zijn eigen kleine meid mama wordt. Dat is (nog) specialer. Je vader gaat vast van al zijn kleinkinderen evenveel houden, en dat is toch heel belangrijk. En wat betreft de naam. Jouw kind wordt die naam. En dat andere kind wordt waarschijnlijk alleen maar bij zijn eerste naam genoemd. Gewoon lekker zo houden dus, tenzij het echt niet goed meer voelt.
Lekker gaan shoppen en een heel leuk ander eerste pakje gaan kopen. En de naam zou ik zeker gewoon houden, je schrijft zelf al dat je ze alleen ziet op verjaardagen van Opa en zijn vriendin, dat is dus 2x per jaar. Dus is je kindje die andere 363 dagen van het jaar de enigste met zijn/haar naam. Misschien kun je nog iets met de spellingswijze doen. b.v Kylian of Killian, klinkt hetzelfde maar toch ook weer anders. Groetjes Anita
Misschien kan je de naam op een andere manier schrijven, onze zoon heet yens, sommige namen kan je gewoon een letter veranderen en zelde uitspraak hebben.
De naam bestaat maar uit 4 letters en echt..valt niet anders te spellen.. Maar, ben een nachtje verder en weet je..Wij houden lekker deze naam! Ga straks even naar de prenatal een heeeel leuk en lief pakje kopen en we zijn weer helemaal happy...
meis, als je vader jouw kleintje in zn armen heeft zal je zien dat dat voor hem ook echt is. Hij ziet gelijkenissen, herleeft vroeger enz. Daar kan geen stiefkind tegenop.Hoe bij en gelukkig hij ook is! En vanmiddag lekker gaan shoppen. kleertjes kopen is altijd leuk!
Hoi Mieke Ik zou allkes zo doen zoals jullie het wilde naam en pakje. Dat was jullie doel voor jullie kindje en daar moet je niks aan veranderen . Die naam heb je met je gevoel besloten en stond allang vast. Gewoon doen meid.. Groetjes
Voor je vader zijn alle kleinkinderen gelijk, maar toch denk ik dat hij stiekem het trost is op het kindje van zijn eigen 'kleine meid'. (ook al zal hij dat mss nooit toegeven). Alle dochters hebben een speciaal plekje in het hart van hun vader en daar kunnen stiefkinderen niet tegen op! Maar ik begrijp heel goed hoe je je voelt. Ik had ook gehoopt om onze ouders hun eerste kleinkind te schenken, maar nu was mijn schoonzusje ons voor. Baalde eerst wel maar och ieder kleinkind is speciaal. Zij hebben een meisje gekregen en nu is zij op haar beurt bang dat wij een jongen krijgen (en dus een stamhouder) en dat haar vader hem dan gaat voortrekken. Lekker gaan shoppen voor een nieuw leuk pakje en de naam ja daar kan ik je geen raad in geven. Kan me voorstellen dat je daar echt mee zit. Hoop dat jullie er uit komen. liefs Chantal
Tja, wat eerder al is geschreven ben ik het mee eens. Ik snap echt dat je je zo voelt hoor, zou ik ook hebben. Maar ik denk dat de combinatie 'zijn kleine meid krijgt een kind' en de gelijkenissen met vroeger veel meer waard zijn. Tuurlijk zal hij het andere kleindkind ook leuk vinden, maar dit is toch anders. Mijn dochter lijkt sprekend op mijn man en qua karakter op mij. Als je de trotse opa's en oma's dan ziet die op een stoffige zolder die ene foto proberen te zoeken waarin hij/zij sprekend op jou lijkt of als je weer eens leuke anekdotes hoort n.a.v. wat jouw kleintje doet dan is dat speciaal. Daar kan geen ander kind tegenop! Sterker nog: dan wil je soms weleens dat je kindje gewoon je kindje is zonder die genetische band waardoor je steeds al die verhalen moet aanhoren hahaha!
Miekie, ik snap je teleurstelling en dat je baalt van de vervelende toevalligheden. Maar.... Weet je hoeveel dames hier rondzwerven met het brandende verlangen zwanger te raken. Of hoe vaak een zwangerschap ongewild beëindigt. Affin, je snapt dat ik zo heel lang door kan gaan. Het gaat er niet om dat je hier geen verdriet van mag hebben of van mag balen, maar kijk alsjeblieft ook naar hetgeen je WEL hebt. Natúúrlijk houd je de naam vast. Zonde als je afwijkt. Feit IS dat je de naam al lang had. Als dat kindje het nu als eerste naam had... dan was het toch pas ECHT balen geweest!? En datzelfde pakje... overduidelijk, jullie hebben op dat gebied dezelfde smaak. Schept een band. Toch!? Affijn, always look on the bright side of life meid en prijs jezelf gelukkig met hopelijk een goede gezondheid van jezelf, je kindje, je relatie en wat al niet meer! Mariël (nee geen familie van Ratelband.)
Kan me goed voorstellen hoe je je voelt. Toen ik net wist dat ik zwanger was belde mijn zusje mij: "ik word tante!" Ik dacht: huh, hoe weet zij dat nou? Bleek dat haar schoonzusje zwanger was.. En toen baalde ik ook gigantisch want IK wilde mijn zusje graag voor het eerst tante maken. Maar goed, ik heb me er over heen gezet en later verteld dat ik ook zwanger was. Later kreeg haar schoonzusje een miskraam, wat je niemand toewenst natuurlijk. Maar ik zou de naam houden en lekker van je kindje genieten!
Sorrie wil nu geen rel uitlokken of jou voor het hoofd stoten, maar ik begin me aan zulk soort opmerkingen toch lichtelijk te ergeren. Goed er zijn mensen die het erger hebben dan jij, maar moet er steeds als iemand baalt van iets wat minder erg is (naar het gevoel van een ander) steeds aanhoren van ach meid wat jij hebt is nog lang het ergste niet? Even lekker balen hoor, is heel normaal en dat zou ik ook hebben. Zeker namen en zo zijn gevoelige kwesties. De naam zou ik inderdaad lekker houden, verder lekker shoppen voor een nog geweldiger eerste pakje en hopelijk kan je later (als alle hormonen je lijf hebben verlaten) er wel smakelijk om lachen, hoe toevallig kan alles zijn
Allerliefste Miek, Ik begrijp je gevoelens helemaal! En zeker met al die hormonen in je lijf! Ik had hetzelfde toen mijn broer vertelde dat hij vader werd en mij 'inhaalde'. Vergeet niet dat er maar een de ECHTE dochter van je vader is, en dat ben jij! Hij zal bij jouw kindje zoeken naar gelijkenis en al zal hij het misschien niet toegeven, dat is natuurlijk extra bijzonder! Wat betreft de naam: lekker zo houden! Jullie weten al zo lang wat jullie willen en zijn er al helemaal aan gewend. Je neefje/ nichtje gebruikt die naam waarschijnlijk alleen met afstuderen e.d. Baal er maar even flink van, want dat mag en is erg begrijpelijk. Als je daarna maar weer lekker gaat genieten van je laatste loodjes! Heel veel liefs van je vriendinnetje! PS EN? Ben je nog geslaagd voor een nieuw pakje?!
Ben ik weer! Jaaaa jaaa heb een nieuw pakje, een veeeeel mooiere! hahahaha Thx voor jullie lieve reacties, en inderdaad straks als die kleine geboren is is alles lekker onbelangrijk geworden..Maar dat neemt niet weg dat het ff slikken was! Ook wil ik even reageren op de meiden die gelijk beginnen met roepen van: wees blij met wat je heb en dat je zwanger bent..blablabla ... Ook ik wil geen rel, maar ook ik erger me daar behoorlijk aan! Tuurlijk ben ik heel blij met mijn wondertje, maar dat neemt niet weg dat ik nooit mag klagen! En tja ieder zijn eigen ding denk? kus miek