haha ik moet zeggen dat ik het nog niet zat ben ook al heb ik de hele zwangerschap al rug klachten heb instabiele rug en sinds paar weken ook bekken klachten slaap maar 2 a 3 uurtjes pernacht al sinds januari maar zat zijn nee nog niet. dat neemt niet weg dat ik niet erg nieuwschierig ben naar me zoontje wil erg graag hem vast houden en zien hoe hij eruit ziet . maar het is gewoon even beter dat hij blijft zitten ook al loop onze kleine 1 week en aantal dagen voor op alles. vroeg me dus wel af net als chebu hoe je dan de laatste weken door gaat komen als je het nu al zat ben
Was er in het begin al flauw van begrijp me niet verkeerd, vind het super om zwanger te zijn en dat we een kleintje krijgen alleen de zwangerschap zelf vind ik gewoon niks aan Ik zal 1 van de weinigen zijn die mn buik straks NIET mist denk ik Mn moeder had dit ook bij mn zus en mij en die vond de bevalling helemaal geweldig ....maar hopen dat dat dan erfelijk is
ik ga mijn buik en vooral de beperkingen ook niet missen. Ik kan ook niet wachten. Ik heb twee super zwangerschappen gehad, maar door harde buiken en mijn heupen kan ik steeds minder. ik hoef niet lang meer, maar toch als ik bedenk dat ik nog 4 weken kan lopen....
het is waarschijnlijk gewoon de nieuwsgierigheid van hoe onze kleine man er uit ziet en gewoon het kamertje in lopen en hem daar zien liggen! en waarschijnlijk kan vriendlief er dan ook meer mee als nu.... maar hij hoeft maar 1 verkeerde opmerking te maken en ik heb het al helemaal gehad met hem dus elke keer die hormonen ben ik toch echt zat aan het worden hoor! en ja soms vraag ik me ook echt af hoe ik de laatste 14 weken door ga komen!ik weet wel dat het nog moet groeien maar toch dat kleine mannetje vasthouden is toch ook wel meer waard mijn buik zal ik ook echt niet gaan missen hoor als ik straks bevallen ben! ben wel trots dat ik zwanger ben maar hem missen nee echt niet! groetjes
ooow wat zou me dat heerlijk lijken nog maar 4 weken... had jij het niet op een gegeven moment dat de dagen en de weken nog maar heel langzaam gingen? ik vond de eerste weken echt langzaam gaan tot ik voor het eerst naar de verloskundige moest toen vlogen de weken voorbij maar nu gaat het echt weer heel erg langzaam
hihi ja idd,maar nu ik die 4 zie,,gaat het ongeloofelijk snel,,de hele periode is achteraf ook echt snel gegaan...ik probeer er echtnog van te genieten maar door die pijnen lukt dat niet meer zo hellaas
Ik ben het ook zoooo zat! Kan niet meer slapen, rugpijn, buikje zit in de weg, ben snel buiten adem doordat ze zo hoog ligt, verschrikkelijk brandend maagzuur, al 15kg zwaarder (en niet enkel op mn buik!), kan mn sokken amper aandoen, kan me amper scheren down there etc! En vooral; Ik ben zoooooo nieuwsgierig naar ons prinsesje! Ik wil ze knuffelen en bewonderen en gewoon mama worden Ik kijk zelfs super hard uit naar de bevalling!
Ik herken het gedeeltelijk... Ik vind deze zwangerschap juist heerlijk. Heb een tijdje last gehad van ischias maar dat is nu zo goed als voorbij en voel me echt goed elhamdullilah. maar had ik bij mijn eerste echt die 9 maanden nodig om me voor te bereiden kijk ik er nu echt naar uit om deze kleine te zien en van mij mogen deze 10 weken ook wel om vliegen Ben alleen een beetje huiverig hoe het in het begin zal gaan met mijn dochtertje..zij kan soms snachts nog weleens wakker worden en dan moet ik bij haar slapen (papa accepteert ze niet) en weet niet hoe ik dat moet oplossen als ik er een baby bij heb.
Ik maakte een onderscheid tussen zwanger zijn (alle vervelende kwaaltjes) en in verwachting zijn (de baby, het voelen van de baby, dus de leuke dingen).... En natuurlijk zwanger zijn is niet leuk, maar in verwachting zijn wel Bij de eerste ben ik bevallen bij 30.1 week, mijn buik was niet echt groot, de echte "laatste loodjes" heb ik niet gehad. Ik had het gevoel dan ook een stuk gemist te hebben (was ook zo natuurlijk). En mijn dochter heeft 12 weken in het ziekenhuis gelegen. De tweede zwangerschap heb ik wel "af gemaakt". Inclusief alle nare laatste loodjes en een natuurlijke bevalling (bij de eerste ks). En echt het is voorbij voor je er erg in heb, nu is mijn jongste alweer 6maanden! Dus probeer gewoon te genieten van die laatste maanden met de kleine in je buik. Zo intiem! En angst voor de bevalling.. had/heb ik ook, je kan maar 1 ding doen.. laat het over je heen komen, laat het gebeuren!