haai!! mn kleine mannetje is 4 maanden oud. Ik zelf ben sinds de bevalling niet meer aan het werk geweest dus ben ook altijd zelf bij mn kleine ventje.. Donderdag waren wij een hele dag weg dus ging er eigenlijk iemand van de familie voor het eerst een hele dag oppassen. we hebben wel eens vaker oppas gehad maar dan maar voor 2 uurtjes ofzo.. nou savonds rond een uur of 7 heb ik even gebeld hoe het ging en of ie al lekker lag te slapen.. hij gaat altijd half 7 op bed! Nou mijn vrienden snapten dit niet dat ik wou weten hoe het met mijn ventje was.. en dat ik veel aan hem moest denken omdat dit eignelijk de eerste keer zonder hem was.. Nou ik zei, hadden jullie dit niet dan dat jullie hem voor het eerst een dagje weg moesten brengen.. nee zeiden ze ze bllen wel als dr wat is... zij hadden hun kindjes in de eerste week al een nacht weg bij opa en oma.. nou dat zou ik dus niet kunnen!! ben ik nu te overbezorgd ofzoo?? want zoals hun dat allemaal zeiden voelde ik me wat een mietje op een of andere manier..
Nee joh! Wat jij voelt is heel normaal. Je kind de eerste week bij iemand laten logeren is juist de afwijking (al vind ik persoonlijk dat iedereen dat lekker voor zich zelf moet weten). Wat jij voelt zal door heeeeeel veel nieuwe mama's herkend worden. Het is harstikke goed dat jij je kindje aan een ander durft toe te vertrouwen en natuurlijk bel je dan even. Heel normaal. Je klinkt in mijn ogen als een lieve, betrokken mama maar overbezorgd? Nee, dat zie ik in jouw verhaal niet terug! oftewel: niets aantrekken van anderen en lekker je eigen ding doen
ik vind je niet overbezorgd hoor, totaal niet, ik zou precies hetzelfde doen. iedereen denkt er anders over maar het is wel een beetje jammer als je vrienden hun gevoel op jou willen projecteren. niks van aantrekken, je gevoel is heel normaal, ik herken het 100%
Lijkt me heel normaal....eerder raar van je vrienden dat ze dit zelf niet hadden / hebben. Mijn dame is nu 13 maanden en ik bel nog steeds als er een oppas is of t goed gaat.
Ik probeerde in het begin, niet te bellen, maar later dacht ik van; waarom zou ik me zitten opvreten, als 1 telefoontje genoeg is om verder te genieten van m'n avond? Dus toen heb ik gebeld en eigenlijk was het die paar andere keren niet nodig, juist omdat ik het normaal vond van mezelf, als ik even zou bellen .
vindt het heel normaal!!! ik vindt het kanp dat sommige al zo vroeg hun kindje wegbrengen, snap ook niet waarom er zullen nog vaker moeilijke nachten komen als ze tandjes krijgen of ziek worden!! Tenminste de meesten geven als reden dat het ze allemaal teveel wordt, hier ook veel gehuild in het begin maar nooit gedacht om haar weg te brengen toen ze nog zo klein was. Snap overigens wel dat je eens af en toe mischien tijd voor jezelf nodig hebt hoor...
Nee joh is hartstikke normaal. Ik weet van mezelf dat ik absoluut geen overbezorgde moeder ben, maar de eerste keer dat ik mijn zoontje voor langere tijd wegbracht heb ik ook een paar keer gebeld hoor.. Nu niet meer, nu heb ik wel zoiets van als er iets is dan bellen ze wel, maar hij is nu dan ook al anderhalf.
Ja, joh, is toch heel normaal! Ik ben ook nog niet een hele dag weggeweest zonder Vera, alleen een paar uurtjes (en dan sms ik meestal ook al ff hoe t gaat ).
Heel normaal hoor. Ik snap je vrienden totaal niet. Geloof ze eigenlijk ook niet. Beetje jammer dat ze zo reageren op jou helemaal normale gedrag. Ik belde overigens ook nooit op. maar dat was niet omdat t me niks deed. Maar omdat ik als ik ze dan prongeluk hoorde ze NOG meer miste en heel mn avond vergalt was. Maar ze waren dan altijd bij oma (mijn moeder) dus wist dat t altijd wel goed zat. Was bijna n 2e mama voor ze (ze kwam nml omdat wij ver weg woonden om de maand n paar dagen logeren toen ze nog klein waren )
Ik vind jouw vrienden eerder een beetje vreemd, ik denk dat bijna iedereen wel aan zijn of haar kindje denkt als je voor het eerst een dag weggaat!
Mijn dochter is elf maanden oud en ik werk drie dagen in de week, mar elke werkdag bel ik ron een uur of elf 's ochtends om even te vragen hoe het met haar gaat. De oppas zijn trouwens mijn ouders, mijn schoonouders en schoonzus. Ik vind jou dus helemaal niet overbezorgd!
Ik vind het ook meer dan normaal. Toevallig zijn wij vorige week ook een dagje weggeweest. Expres om alvast aan het idee te wennen voor als ik weer moet werken straks. En ik moest zelfs huilen toen we in de auto zaten (dus ben ik helemaal een mietje hi hi). Wij waren weg van 9 uur tot 15.30 en heb 2 keer gebeld. Wilde wel elk uur bellen maar moet natuurlijk ook leuk blijven. Dus echt heel normaal jouw gevoelens.
He Paars, Gaat alles weer beter met je mannetje? Nog klachten met spugen enzo? On topic: Ik vind je helemaal niet overbezorgt. Lotte gaat wel 3 dagen per week naar de creche en dan bel ik bijna nooit omdat ze mij direct bellen als er iets aan de hand is maar ik heb haar naast mijn werk zelfs nog nooit ergens anders gebracht en ze is al 7 maanden. Tuttig misschien maar iedereen doet het op zijn of haar manier hoor! En bellen vind ik niet meer dan normaal en zelfs nodig. Dat moet toch voor de oppas ook prettig zijn dat er interesse is. En binnen een week al een nacht wegbrengen, ik moet er niet aan denken! Gr Be
Ik ben dus niet de enigste!! kvond mezelf eigenlijk best wel even onnozel.. ook omdat 1 van de kinderen van hun.. nogal voor op de ontwikkeling ligt.. mn mannetje draait zich sinds 2 weken nou om van buik op rug.. maar nog niet anders om.. ze zeiden zo van nou die van ons kan al bijna lopen.. is 2 weken ouder dan ons ventje.. en van buik op rug draaien kan niet want ze doen doen het altijd eerst andersom.. dus dat ie dat heeft gedaan was vast eenmalig. ( ik weet dat dit domme taal is want hij draait echt steeds van buik op rug..) maar ja als het zo gezegd word voel je je gewoon een waardeloze moeder... @ beatrice.. Leuk om jou hier zo weer tegen te komen!! Hier is alles goed!! ons ventje is hartstikke vrolijk.. en ik ben langzamerhand weer op friso standaard overgestapt en dit gaat hartstikke goed!! Zijn dan toch echt de eerste 3 maanden geweest.. hij spuugt niet meer en heel soms beetje last van krampjes.. maar dat stelt niets voor!! Liefs,
Wat super dat het nu over is! Lekker he, dat die eerste 3 maanden nu voorbij zijn...klinkt stom maar voor mij was het echt een opluchting omdat toen ook de krampjes af gingen nemen. Bij 5 maanden waren ze pas echt helemaal weg. Maar geniet er lekker van! Ennuh, Lotte draaide bij 5 maanden van rug naar buik en van buik naar rug maar van buik naar rug heeft ze maar 3 keer gedaan omdat ze toen met haar hoofd op de grond kwam. Sindsdien doet ze het echt niet meer haha. Je mannetje loopt echt niet achter hoor! Wat een onzin...ze zijn vast jaloers of overmoedig! Echt van die ouders waarbij hun kind helemaal perfect is en alles bijna bij de geboorte al kon. Die is op zijn zesde arts en op zijn zestiende president pffff lekker laten gaan!
Ben ik nou gek of...mn kinderen? Alle 3 mn kinderen hebben nml ook eerst van buik op rug gedraaid. Dat is toch veel makkelijker...bedenk zelf maar als je kan afzetten met je hand of op je rug ligt en zo op de een of andere manier moet omdraaien. En voor lopen of achter lopen is allemaal subjectief. Als jou kindje nu nog niet met motoriek bezig is dan is hij gewoon met iets anders bezig en dan leert hij die motoriek wel nadat hij met dat klaar is. Snap dat soort "vrienden" nooit zo goed hoor. Waarom zo neerbuigent doen over iemand en die iemand helemaal onzeker maken? Ik kan hier wel gaan zeggen dat de meeste achter lopen. Mijn 1e kon nml met 12 maanden al tot 21 tellen en alle kleuren cijfers en letters benoemen. Mn 2e kon met 9 maanden al rennen. SO what!? Mn derde vind communiceren interesanter en zegt al vanalles. En dan zie je ineens precies wat ik met voorgaande bedoel. Ze doen het allemaal op hun eigen tijd. En het geen wat het meest intereseert of wat ze het eerst ontdekken doen ze dus het eerst. Voor mn eerste was dat dingetjes benoemen (en communiceren want hij babbelde ook al erg goed) en mn 2e vond lichaams beweging veel en veel interesanter. Die wilde toen hij 3 was nog niet eens leren hoe zn naam geschreven werd En Wendy...die kruipt nu eindelijk op 1 teen 1 knie en 1 schouder en n handje. Ziet er niet uit maarrrr ze komt vooruit...sort of. Ze babbelt al erg veel woordjes. Maar of ze voor het jaar rond de tafel loopt zoals die andere 2? We zien het vanzelf wel. Zolang ze alles in welke volgorde dan ook, leren. Is er niets aan de hand, toch? En gelukkig heeft jou mannetje een zorgzame mama die wil weten hoe het met hem gaat ondanks dat ze zelf ergens plezier aan het maken is. En dan belt ze even op om dat te weten te komen En de rest lekker late kletsen!