Hmm, ik geloof wel dat er geesten of demonen zijn. Ik geloof niet dat ze goedaardig zijn. Als een mens nl. sterft is er geen ziel die voortleeft, net als een kaars die je uitblaast, dat vlammetje lijdt ook geen eigen leven. Als er dus iets in je huis gebeurd zonder aanwijsbare redenen dan kun je last hebben van demonen of slechte geesten. Maar iedereen moet natuurlijk zelf geloven wat diegene wil. Bij mij thuis is ook wel eens wat vreemds gebeurd maar ik denk dat dat gewoon toeval is. Speelgoed wat ineens aangaat tja, het is ook maar door mensen gemaakt.. Nou ja, groetjes, Nathalie
ik geloof er wel in.. ik denk juist dat je op die momenten dat het gebeurd open staat om bepaalde dingen te ervaren, dat mensen die je dierbaar zijn een momentje hebben om zich hoorbaar te maken, je te laten weten dat ze er wel zijn en dat ze om je denken... is het bij jullie dan ook zo dat je net aan een overleden iemand dacht of totaal niet? Ben ik wel benieuwd naar. Edit: Ik geloof niet dat het kwade geesten zijn, die scheuren het behang van je muur en slaan met de deuren.. die maken je leven een hel. Aan de verhalen van de dames te horen zijn het vriendelijke geesten. Ik denk wel dat wanneer je ' dood' bent dat je ziel aan de aarde blijft kleven. Dat je nog geen afscheid kunt nemen van je dierbaren. De overledene moet het aarde loslaten en andersom.. daar gaat soms een hele tijd overheen.
Ik geloof er ook wel in. Gedeeltelijk althans.. Mijn moeder heeft zoiets weleens meegemaakt.. Toen ik 15 was, heeft mijn moeder een beroerte gehad, en raakte ze rechtszijdig verlamd. Toen ze in het ziekenhuis lag, zag ze het leven niet meer zitten, en ze heeft toen met haar rolstoel het trappenhuis kunnen bereiken. Echter was er net optijd iemand bij, om haar daar weg te halen. Echter kwam die avond, tenminste dat zegt ze, mijn oma, haar moeder, bij haar, mijn oma is al gestorven toen ik 11 ofzo was.. Maar mijn oma, heeft gezegd dat mijn moeder moest gaan vechten, omdat ze nog 2 jonge kinderen had die niet zonder haar konden. Of ze het nu gedroomd heeft, of niet, ik weet het niet maar ben in elk geval erg blij dat zij er op dat moment in geloofde, en dat mijn moeder is gaan knokken..
Nou niet een baby, Maar wel dat ze een tiener dan was en de andere keer een stuk ouder. ouder dan toen ze stierf. ze is op middelbare leeftijd gestorven.