borstvoeding geven?

Als ze je in het ziekenhuis helpen bij het aanleggen, vragen ze heel netjes of ze aan je borst mogen komen. Dit doen ze dus niet ongevraagd. Dat is denk ik al fijn om te weten.

En een positieve ervaring met borstvoeding kan ik je ook geven:

Ik had me voorgenomen BV te proberen. Als het goed zou gaan, was dat mooi. Ging het niet of moeizaam, ook prima.
Gelukkig ging het heel erg goed. Mijn kindje hapte gelijk goed aan en het ging allemaal vanzelf.
Nu zijn we een tijd verder en ik vind het voeden nu heel erg fijn. Ik geef mijn kindje het beste wat het kan krijgen aan voeding, maar het is veel meer dan dat. Het geeft genegenheid, warmte, troost. Het is een heerlijk intiem moment. Het is echt heel bijzonder om mee te maken.

Je zou het altijd kunnen proberen. Wie weet gaat het allemaal vanzelf en valt het heel erg mee. Maar als je gevoel niet goed is als je het geprobeerd hebt, is KV ook helemaal prima en heb je het toch geprobeerd. Ik zou me er van te voren niet teveel zorgen over maken. Als je er in stapt met het idee dat beide goede keuzes zijn, ben je misschien wat rustiger.

 

Ik zou je aanraden een goede borstvoedingscursus te volgen, dan weet je waar je op moet letten enzo, ook net na de bevalling.
Verder is goed om te weten dat het in het begin helemaal niet zo fijn en hemels is, maar hard werken en vaak ook pijnlijk. Het wordt steeds beter omdat je kindje en jij (en je productie) steeds beter op elkaar zijn afgestemd.

Ik vind voeden heerlijk, nam me steeds een paar weken verder voeden voor, had nooit gedacht dat ik ging kolven maar toch gedaan, gewoon omdat ik zo geniet van de voedingsmomenten.
Ik heb me wel echt goed ingelezen, op deze pagina, op borsvoeding.com (wel even shiften, staan ook behoorlijk wat dingen op die site waar ik niet achter sta) en een goede cursus.

Succes! Hopelijk mag je zo genieten als wij doen.

 

Ik weet niet waar je gaat bevallen, maar ik ben in Assen bevallen met m'n eigen verloskundige en een verpleegkundige uit het zh. En het is me daar, letterlijk, prima bevallen.
Wat misschien voor jou een tip is, om een bevalplan te maken. Dat vinden de verloskundigen ook erg fijn.
Je moet goed van te voren bedenken wat je wil of juist niet wil.
Wil je hulp met de BV de 1e keer of wil je juist kijken wat je kindje zelf doet? Je kan er dus ook inzetten dat je het niet fijn vind als iemand aan je borsten zit. Dat is helemaal niet raar en dan zullen ze daar echt rekening mee houden.

Maar hier dus nog een succes verhaal. Eva ging zodra ze was geboren gelijk zuigen en zoeken. Ze lag er niet zo goed voor en dus was het erg lastig aanhappen voor haar, maar ik heb ze wel zelf laten zoeken en sabbelen. Binnen 10 min. had ze mijn tepel al in haar mond. Uiteindelijk wel een beetje bij moeten sturen, maar binnen 20 min. lag ze goed aan met een perfecte hap en zoog gelijk krachtig. En zo is het tot nu toe altijd gegaan. Mijn voeding kwam heel goed op gang, mede doordat ik de 1e 3 dagen zo'n beetje alleen maar met Eva aan de borst zat. Ze kreeg minimaal 12 voedingen per dag de 1e paar dagen. En dus ook mede daardoor nauwelijks last van stuwing gehad.
Ook nu heb ik voeding genoeg en groeit Eva als kool. En zo gaan we nog wel een tijdje door.
Het scheelt wel enorm dat Eva m'n 2e kindje is. Als ik het vergelijk met m'n 1e dochter gaat het nu allemaal een stuk makkelijker. Maar uiteindelijk heeft ook Tessa bijna 2 jaar BV gehad.
Ik het begin kan het best even doorbikkelen zijn, maar als je het echt graag wil en met de juiste begeleiding komt het heus goed. Vraag om een kraamhulp die verstand heeft van BV. Mede dankzij de kraamhulp is de BV bij m'n 1e dochter geslaagd. Zonder haar had ik het nooit gered denk ik.

 

Je kunt ook een bevallingsplan maken waarin je zet hoe je het ervaart en wat je bij voorkeur wel of niet wil.

Ik wilde zsm de kleine aan de borst hebben, nog voordat hij onderzocht werd. Dit werd aan me gevraagd, zo van "klopt het dat...?" en toen ik daar ja op zei, werd de kleine in de richting van de borst gelegd. De kleine hapte toen zelf aan.
Ook de kraamverzorger zal je hierbij helpen, zeker als je het vooraf hebt aangegeven bij de kraamzorg.

En misschien iets confronterend, maar je geeft aan dat je borstvoeding wellicht ongemakkelijk zal gaan vinden in het ziekenhuis. Heb je er wel aan gedacht dat je sowieso met je hele ziel en zaligheid daar open en bloot ligt...maar, het goede nieuws is dat niemand er een donder om geeft, ze zien er zoveel op een dag... Probeer het alsjeblieft los te laten die schaamtegevoelens of wat dat dan ook is. Je maakt het voor jezelf zo moeilijk. En dan heb ik het natuurlijk niet alleen over het geven van BV, want dat is een keuze, maar ook over zaken waarover je geen keuze hebt, bv hechtingen na de bevalling...worden regelmatig gecheckt en eventueel ook gedeeltelijk weer verwijderd etc.

Nu over mijn eigen BV pogingen: ondanks een wat moeilijke start (zere tepels, waardoor 2e dag kolf gehuurd om een tepel wat te ontzien voordat hij stuk ging, en nu gewoon helemaal over!) hebben we het samen zo naar de zin. Het is niet makkelijk (vaak voeden, soms nog wat overgevoelige tepels, regeldagen etc) maar je krijgt er idd zoveel voor terug. Die blik van je kindje wanneer hij bij je drinkt...onbeschrijvelijk!

Succes met je keuze! Ik zeg, ga ervoor, je kunt altijd nog stoppen!

 

Nee hoor, je moet helemaal niet kolven. Ik deed het alleen omdat ik wel regelmatig weg was van m'n baby (ging weer werken toen ze 3 mnd oud waren).

Zelf heb ik goede ervaringen met BV! Ben niet in het zkh bevallen, dus hoe dat gaat weet ik niet. De eerste 2 weken ging het met m'n zoon niet bepaald vanzelf; pijn gehad, moeilijk om de productie op gang te krijgen, maar daarna heb ik hem nog een jaar probleemloos kunnen voeden. Bij dochter ging het meteen lekker.
Ik heb me voorbereid door er iets over te lezen (geen hele boeken), een voorlichtingsmiddag bij te wonen en een kraambureau uit te zoeken dat goed was in de begeleiding bij BV. En verder ben ik er vrij relaxed in gegaan: ik wil het proberen en als het lukt, wil ik het wel een maand of 3 doen. Dat is uiteindelijk dus een jaar geworden. Ik vond het meestal heel fijn om te doen.

 

Tip: kijk ook eens in dit topic: http://www.zwangerschapspagina.nl/borstvoeding/364979-nooit-gedacht-maar-vind-bv-geven-fantastisch.html

Wat betreft het aanleggen na de bevalling; ik heb onze zoon na zijn geboorte ook eerst bij mij laten liggen en laten drinken. Nog voor de controles. Twee redenen:
- Sowieso wilde ik mijn kind gewoon nog even dicht bij me hebben, en niet gelijk eruit en bij mamam vandaan. Dat lijkt me ook als je geen borstvoeding gaat geven wel prettig. Verder is het echt prachtig om te zien hoe zo'n klein hummeltje, vers op de wereld, zelf op zoek gaat naar de tepel om te gaan drinken. Het ziet er nog wat onhandig uit, maar toch: ze weten gelijk al precies waar ze moeten zijn. Echt een fantastisch moment vond ik dat!

- Het schijnt dat het de kansen op een succesvolle borstvoedingsperiode vergroot, als een pasgeborebaby gewoon rustig de tijd krijgt om de eerste keer zelf op zoek te gaan en wat te drinken. (Of in ieder geval even te zuigen, ook als er nog niet gelijk iets komt.) Ik meen dat Stefan Kleintjes beweert dat er dan een grotere kans is dat ze een goede drinktechniek ontwikkelen, of zoiets.
Geen idee of dit wetenschappelijk bewezen is, of dat het meer een 'logische' conclusie is op basis van gevoel / ervaring.
Ik kan natuurlijk niet weten wat dit moment voor mijn zoon gedaan heeft. Ik weet wel dat het mij behoorlijk veel vertrouwen gaf. Gewoon een oergevoel; hij weet al hoe het moet, ik kan dit, dit gaat goedkomen.

 

Anoniempje, ik herken precies wat je voelt.
Ik hou ook niet van gefriemel aan mijnborsten. Het was een van de redenen om niet naar bv uit te kijken. Maar vanwege allergie in de familie wil ik het wel doen. Ik heb ook in de mmm gezeten. Daar geef je je letterlijk bloot. Mijn borsten waren het enige lichaamsdeel datik nog als intiem beschouwde en daarom was het idee van aangeraakt worden door diverse personen moeilijk voor mij. Ik heb onder andere dat in mijn bevalplan gezet. Mijn ervaring is dat er in het zh goed rekening met mijn wensen uit het plan is gehouden (tip: spreek af et je partner dat hij daarop let, zeker als er een wisseling van de wacht is). Maar juist bij de bv was de aandacht voor het plan over, toen lag ik immers op de kraamafdeling met weer ander personeel.
Niet iedere verpleegster was even prettig. Sommigen raakten me zomaar aan, soms was het hardhandig (bleek vlakke tepels te hebben) en de adviezen waren tegenstrijdig. Maar ik focusde me op degenen met wie het klikte en liet de rest over me heenkomen. Dat ik een voorlichtingsavond had gevolgd hielp voor mijn zelfvertrouwen om mijn eigen keuzes te maken.
Ook nu nog is het hard werken, maar pijn doet het niet, het is wel vermoeiend. Ik vind het niet onaangenaam. Ik zie wel hoe lang ik het volhoud.

Succes met je keuze!

 

Het positiefste over borstvoeding kun je denk ik niet van mij, maar van mijn kinderen horen. Die zullen je vertellen dat het lekker was en fijn. Die hebben niet meegekregen dat het in het begin echt niet makkelijk was (dat herinneren zij zich niet), zij herinneren zich alleen de fijne momenten.

 

Allereerst denk ik dat het helemaal goed gaat komen met je eventuele wens om BV iig te proberen. Je komt heel nuchter over met de wens om het te proberen, dus ga ervoor!
Hier overigens ook een mmm-vrouwtje...maar maakt het voor mij alleen maar makkelijker, want ik heb het allemaal al eens "gezien".

Geboren worden is voor een kindje heel zwaar en dan is bijkomen belangrijker dan de Apgar score, die ze ook kunnen bepalen als je beebje op je borst ligt. Daarom wilden we ook pas de navelstreng doorknippen wanneer deze uitgeklopt was. Dan krijgt de beeb nog een maximale hoeveelheid bloed mee uit je placenta/navelstreng.
En een beeb is het eerste uur na de geboorte het meest actief door de hormonen van de geboorte. Dan kunnen ze dus zelf aanleggen, gelijk kennismaken en een band opbouwen met paps en mams etc. En direct aanleggen is ook heel goed voor mams...de hormonen die dan vrijkomen, zorgen voor een snelle geboorte van je placenta, snelle krimp van je bm etc.

En natuurlijk is het gewoon bijzonder om je kindje zo dicht bij je te hebben. Moest er niet aan denken dat ze hem gelijk weg zouden halen. Hij heeft zo'n 2 uur bij mij gelegen, ons allebei heerlijk ondergepoept en ik vond het fantastisch!

 

hoi ano,

hier ook een moeder die dacht van mmm moet dat nou allemaal eerst in mijn doos kijken en daarna ook nog naar mijn borsten.
maar het viel mij reuze mee op het moment van de bevalling was ik helemaal niet bewust van mijn schaamte, en tijdens het hechten(ja ingeknipt) lag viktor op mijn buik dus heel het hechten niet echt mee gekergen ja de laatste 3 en als ik reageerde ging viktor huilen dus ik wilde niets laten merken waardoor ik me ging focussen op viktor ipv op depijn.

tevens heeft hij 2 uur lang na de controles van 5 min. ook bij mij aan mijn borst gehangen nou dat was heerlijk hij hapte goed en dronk goed.
normaal zakken baby's iets in geboorte gewicht nou viktor niet die steeg vanaf dag 1 en nu in 7 weken tijd is hij 10 cm gegroeid en 2 kilo aangekomen.
ik vind het heerlijk de voedingen sinds 2 weken kolf ik omdat ik binnenkort weer ga werken, en voor lange afstanden met de auto zodat ik tijdens het rijden de fles kan geven.
viktor is een voldaan, gelukkig mannetje dat goed groeit en goed ontwikkeld.
en daar ging het mij om dat hij het goed had en dat lukt.

 

Ik heb ook heeel lang getwijfeld of ik bv wilde geven. Uiteindelijk vond ik dat ik het moest proberen om te weten hoe het zou zijn. De eerste weken vond ik het zwaar, paar keer op het punt gestaan om te stoppen, maar kon het niet, en toen ging de knop om. Begon lekker te lopen en de kleine deed het steeds beter. Eerst wilde ik 4 weken geven, toen 8 weken, toen wilde ik stoppen als ik ging werken, en nu kolf ik op mijn werk. Kan niet stoppen, het is zo lekker, werkt voor mij echt verslavend. en het is zoo schattig. Kan het echt iedereen aanraden, eventuele volgende zwangerschap zal ik geen moment twijfelen.
Scheelt misschien bij mij ook wel dat ik geen spruw, kloven etc heb gehad. Wel een keer een borstontsteking maar is weer helemaal goed gekomen.

 

Hier ging de borstvoeding bij de eerste eigenlijk helemaal vanzelf, bij de tweede duurde het ietsje langer voor ze goed dronk en de productie op gang kwam maar ik heb hier altijd probleemloos gevoed, nooit pijn gehad, geen kloofjes, spruw, niks. Kolven doe ik nooit (ben wel thuismama). Heb mijn oudste 15 maanden gevoed en de jongste hoop ik ook minimaal een jaar BV te geven. Dus, het kan soms moeizaam gaan, maar dat hoeft helemaal niet zo te zijn.

 

Ik wilde bv gaan geven, maar was er nog helemaal niet mee bezig toen mijn jongetje met 34 weken was geboren. Ik moest meteen gaan kolven (hij lag in de couveuse), maar de eerste keer aanleggen toen hij 3 dagen oud was, was zo bijzonder! en echt geen gefrunnik aan mijn borsten Het heeft mij heel veel moeite gekost om hem drinkend te krijgen bij mij, maar nu drinkt hij nog steeds met veel plezier en dat is zo ontzettend fijn! Ik had het echt niet willen missen!