Hier alles goed, beetje druk de laatste tijd dus even weinig online geweest. Kleinem, leuk idee zo om het kenbaar te maken 😊👍 Verder is er weinig blijven hangen sorry. Paard is inmiddels verkocht en afgelopen zondag opgehaald. En nu as weekend een evenement dus ik kom na t weekend weer meer bij postten en kletsen 😉 Zag ook nieuwe voorbij komen, welkom !
Goedemorgen, Ik ben een echte Brabander, geboren en getogen in een klein dorpje vlakbij Tilburg. Nu woon ik al 5 jaar in een groter dorp tussen Den Bosch en Tilburg in. Het topic is al een tijdje geleden geopend, maar zou het heel leuk vinden om gezellig mee te kletsen. Ik zou mijn eigen daarom in het kort even voorstellen. Is wel zo netjes. Ik ben 30, hebben een dochtertje van bijna 9 maanden oud en een lieve Jack Russel van 7,5 jaar oud. Ik tennis al vanaf dat ik 5 jaar oud was en doe het nog steeds met heel veel plezier. Verder gaan we ieder jaar lekker snowboarden, wat echt mijn ding is. Qua werk, ik werk in de administratie, tijd zonder werk gezeten, geen contractverlenging gekregen tijdens mijn zwangerschap. Werk nu wegens verschillende redenen fulltime en vriendlief 4 dagen. Werk, bedrijf en de functie vervalt super goed, alleen begint het steeds meer te knagen dat ik dl veel moet missen en dat ik merk dat ik steeds minder dingen voor mijn eigen wil gaan ondernemen. Ben dus al op zoek naar iets anders, alleen valt dat niet mee helaas. Ik zal dit topic eens door gaan lezen zodat ik meer te weten kom over jullie. Fijne dag vandaag.
Welkom kleintjuh ! Druk leventje ook dus zo te lezen. En hopelijk snel een andere baan met minder uren (?)
Dankje. Inderdaad een druk leventje, maar ja dat heb ik zelf in de hand. Soms moet je gewoon wat dingen laten. Heb wel besloten dat ik morgen een gesprek aanga op het werk, en mijn gevoelens ga proberen uit te leggen. Anders blijf het maar door mijn hoofd spoken en blijf ik maar piekeren. Wie weet kunnen we een compromis sluiten. Hoe is het met de rest van de dames?
Hoi kleintjuh! Welkom!! Klinkt heel druk je leventje! Goed en knap dat je het bespreekbaar maakt, licht sowieso op en je weet wat je mogelijkheden zijn. Fijne dag allemaal!
Welkom kleintje. Goed dat je het gaat bespreken op het werk. Ik hoop dat ze iets kunnen betekenen voor je. Misschien je uren anders verdelen? Hier gaat het op zich wel goed. Alleen de jongste is al ruim anderhalve maand aan het spoken s nachts. Dat is niet zo fijn. Hopen dat er snel een eind aan komt. Hier ook weer begonnen met werk en de oudste voor het eerst naar de basisschool. Wat doet hij het toch goed. Hij vraagt wel waarom hij nu alwéér naar school moet, maar verder heeft hij het erg naar zijn zin. Hij gaat zonder mopperen naar binnen en gaat dan meteen aan de slag met het werkje dat op zijn tafel ligt. Als ik hem ophaal is hij vrolijk en vertelt hij dat het leuk is geweest.
Wat fijn Janneke dat de oudste het naar zijn zin heeft op school. En snachts een spokend kind,dat is vervelend ! Hopelijk snel over. Kleinem,hoe gaat t met jou? Last van de welbekende kwaaltjes of valt t mee? Kleintjuh,hoe is t gesprek geweest? Afgelopen weekend hebben we drie dagen beurs gehad,onze kleine meid is meegeweest en ze heeft t zo goed gedaan,erg fijn. Ook voor t eerst ergens anders geslapen,vreemd bedje,maar zo goed geslapen ook. Top ! Nu maar eens zoeken naar werk weer.. Blijft toch jammer dat t over is bij m'n laatste werkgever .
Ik schrijf even heel wat minder mee, het is nogal hectisch allemaal hier; over 2 weken begint de grote renovatie en we moeten binnen én buiten nog een hoop voorbereiden. Oudste is volop aan het wennen aan groep 3 en daardoor enorm hyper en opstandig. Jongste voelt dat ook aan en doet zo'n beetje hetzelfde en hij mag volgende week zelf ook beginnen, in het peuterklasje. Nog meer nieuwe dingen dus. En over een week of 8 zal de baby komen, gelukkig is het huis dan helemaal klaar maar het is wel even veel tegelijk zo op het laatste moment. En dan voel ik me zelf nog behoorlijk beroerd door spanning en een baby die mijn maag zowat naar buiten duwt. Dus even teveel aan mijn hoofd om inhoudelijk te reageren hier, sorry
Goedemorgen allemaal, Ik heb geen zin en puf om heel het verhaal weer op nieuw te typen. Hieronder het verhaal wat ik heb gepost in een ander topic. Nadat ik bijna een jaar fulltime thuis heb gezeten omdat ik tijdens mijn zwangerschap geen contractverlenging kreeg, heb ik met alle goeie bedoelingen en onder het mom van wie niet waagt wie niet wint een fulltime baan aangenomen. Ik wist wel dat het zwaar zou worden, maar niet zo zwaar dat ik ook niet meer kan functioneren. Ik zelf kan ook echt niet tegen slaaptekort. Nu is het dus zo dat ik na een week werken, en ja ik ging gewoon op tijd naar bed echt gewoon bekaf was en ik in het weekend bijna niks waard was en echt op moest letten wat ik ondernam. Ik heb heel snel last van piekeren en daardoor wordt het al snel heel druk in mijn hoofd. Dat stapelt zich op met moeheid en mijn exceem wordt ook erger. Krijg snel last van hartkloppingen en paniekaanvallen. Nu is het al weken zo, dat ik iedere nacht wakker wordt van de jeuk. Ik moet zelfs paracetamol of jeuktabletten slikken om weer in slaap te kunnen komen. Daarnaast wordt dl ook sinds 2 weken iedere nacht wakker. Het is nu zelfs zo erg dat ik buitenadem ben als ik met dl op mijn armen naar boven ben gelopen. Mijn eczeem wordt met de dag erger en ik ben soms duizelig van de moeheid. Mijn eigen nog niet ziek gemeld en dit aangekaart op het werk onder het mom van is er een mogelijkheid om een compromis te sluiten, dus bijvoorbeeld een paar minder uurtjes werken per week. Dit was dus geen optie, ik kreeg zelfs te horen dat ik maar prioriteiten moest stellen onder het mom van je werkt fulltime, dus je kan niet alles meer doen. Dat begreep ik, en daar hield ik al rekening mee. Maar om nou alle activiteiten naast je werk te laten schieten vind ik teveel van het goeie. Je leven bestaat niet alleen uit werken. Ook werd er aangegeven dat ik de enigste op de afdeling was die wel een 9 tot 5 mentaliteit had, want de rest nam wel eens werk mee naar huis en doet in het weekend ook nog iets aan het werk. ( zijn 2 mannen van 27 en 31 zonder kinderen en vriendin)Ook moet ik mijn eigen heel hard gaan bewijzen om te laten zien dat ik het verdien om minder uren te mogen komen werken. Zo werd het letterlijk gezegd. Gisteren kwam ik vol goede moed op het werk en wist ik toen ik op het werk kwam niet meer hoe ik überhaupt op het werk was gekomen. Ben gewoon in automatische piloot naar het werk gereden. Zat achter de pc naar het scherm te staren en de cijfers begonnen te draaien. Ben toen zomaar in huilen uitgebarsten. Was kapot, voelde mijn eigen slap en doodongelukkig. Tot 2 keer toe aangegeven dat het echt niet ging, en ik mocht gewoon niet eerder naar huis. Weer een gesprek gehad op het werk, en ik moet dus aanspraak maken op mijn 13e maand om vakantiedagen te kopen om weer op krachten te komen. Maar ik mag maar 1 of 2 hele dagen vrij nemen en daarnaast maar halve dagen. Ondertussen ook de huisarts gebeld op eigen initiatief omdat ik vind dat dit zo niet langer kan. Ik ga daar morgen ochtend heen. Vannacht nauwelijks geslapen door de erge jeuk, en gepieker. Kon vanmorgen niks anders dan huilen dus heb mijn eigen dus nu wel ziek gemeld. Krijg ik gewoon letterlijk te horen, dan rust vandaag goed uit, en dan zien we je morgen gewoon weer nadat je bij de huisarts bent geweest. Ik weet ook gewoon niet wat ik hiermee aan moet. Ik denk ja dat is achteraf gelul natuurlijk dat 40 uur werken gewoon te zwaar is voor mij als persoon. Dit is niet voor mij weg gelegd en word al snel teveel. Ook heb ik jaren geleden toen ik nog geen kind had al bijna tegen een burn put aangezeten. Dit heb ik overigens ook aangegeven op het werk. Ik ben bang als ik nu zo door blijf gaan zonder hulp of oplossingen dat ik hard op een burn out aan het afstevenen ben. Mijn dochter heeft straks ook niks aan een overspannen moeder vind ik. Helaas zit ik niet in een situatie om op te stappen, dus er moet gewoon een oplossingen komen aan beide kanten. Zo nu weten jullie wat er speelt en dat ik nu niet goed weet wat de beste oplossing is. Het voelt nu wederom als falen omdat ik al heel wat verschillende werkgever heb gehad in de laatste jaren.
Mamavanf is druk,denk je om jezelf met de kleine nog in je buik? Kleintjuh,het klinkt mij in de oren als een burn out en ik zou zeggen,heel gauw de ziekte wet in!!! Geen enkel baas is het waard om jezelf zo kapot voor te werken!!! Dat heb ik nu met mijn laatste baas ook wel gemerkt,die hield geen rekening met mijn zwangerschap,totaal niet. Ben dus erg blij dat ik vanaf week 24 al in de ziekte wet zat! Als ze niet naar je willen luisteren,dan maar zo. Je hebt het aangegeven en het is schandalig dat ze er niet naar willen luisteren. Zou ondertussen ook op zoek gaan naar want anders als ik jou was,gewoon weer part ttime. Ik kan ook niEt fulltime werken hoor,dat hou ik ook niet vol. Sterkte en luister naar je lijf ajb. Knuffel!
Jeetje kleintjuh wat heftig zeg! Ik sluit me aan bij de woorden van Lottel. Wat heeft de dokter gezegd? Het lijkt mij ook het beste je nu ziek te melden en ik kan me ook niet voorstellen dat de dokter dit niet tegen je gezegd zal hebben... Let goed op jezelf! Sterkte meid!
Jemig kleintjuh! Wat ontzettend naar! Precies zoals de andere zeggen: geen enkele baan is dit waard! Jijzrlf, je kleintje, je gezin dát is belangrijk. Weg bij die stomme onbegripvolle baas! Pfff! Wat zei de huisarts?
Mamavanf jeetje wat een drukte op het laatste moment! Maar over een paar weken is je huis opgeknapt, zijn je kleintjes gewend en kan jij in alle rust bevallen en met z'n allen genieten van je kraamtijd! Lottel hier gaat alles goed. Ben nog wel veel moe. Mijn buik heeft deze week echt een groeispurt gemaakt. En sinds een paar dagen droom ik heel veel. Verder voel ik me prima, dus mag niet klagen. Wil graag een keertje die kleine voelen..
Precies wat de anderen ook al zeggen Kleintjuh; jij en je gezin zijn véél belangrijker dan wat voor baan dan ook, zéker als je je zo ongelukkig voelt. Pas goed op jezelf en denk vooral écht aan jezelf. Als het niet lukt dan lukt het niet, daar is niets geks of raars aan. Wat pas raar is, is dat ze zo reageren op hoe jij je voelt en dat je blijkbaar maar gewoon moet doorzetten. Met alle gevolgen van dien. Ik hoop dat je een goede oplossing kunt vinden, al dan niet bij dezelfde baas. Sterkte! Ja idd KleineM, nog een week of 7 of 8 volhouden en me door al die drukte en chaos heen slaan maar dat komt wel goed Gelukkig heb ik dan een geweldige man die alles overneemt wat mij niet lukt (als ik niet te eigenwijs ben om het tóch te proberen) en die me, als hij thuis is en het ziet, optijd terugfluit. Maar straks is alles nieuw en schoon en fris en kan ons mannetje geboren worden. En daar kijken we allemaal enorm naar uit Zal niet heel lang meer duren denk ik voor jij je kindje gaat voelen trouwens, hooguit 4 weken.
Bedankt voor jullie reacties. Dokter heeft niet specifiek gezegd dat ik mijn ziek moet melden, maar ben wel oververmoeid en moet even nagaan wat het beste voor mij is en wat de oplossingen zijn. Want ik moest wel uitkijken dat het niet erger werd en uitloopt op een burn out, anders ben ik verder van huis. Heb bloed moeten laten prikken dus dat is even afwachten. Ben vanaf vrijdagavond al bij mijn Ouders in Limburg met de kleine, zodat ik sowieso de nachten door kon slapen. Ik merk wel dat ik gewoon een middagdutje moet doen anders houd ik het niet de hele dag vol. Morgen ga ik toch werken omdat het werk mij niet ziek wil melden, blijkbaar omdat ik zaterdags ( terwijl ik mijn eigen woensdags pas ziek had willen melden ) wel de colorrun had gelopen.. Dit was achteraf ook teveel van het goeie geweest. Maar ik ben gewoon iemand die niet snel zegt, ik kan het niet, het lukt niet.. Ik heb morgen dus ook een gesprek op het werk, ik ben benieuwd wat ze gaan zeggen. Ik heb wel voor mijzelf en mijn gezin besloten dat ik op zoek ga naar een parttime baan. Alleen ben ik bang dat dat niet heel makkelijk en snel gaat. Totdan moet ik toch proberen te gaan werken en mijn best te blijven doen zodat er geen conflict ontstaat. Ben alleen benieuwd hoe het morgen en de rest van de dagen gaat aangezien ik heel het weekend s'middags naar bed ben gegaan en de rest van de dagen weinig tot niks heb uitgevoerd.
Kleinem, fijn dat alles goed gaat !Het zal idd niet lang meer duren eer je de kleine gaat voelen ! Nog even geduld MamavanF, dat herken ik wel ja, dat eigenwijze Hier nog zo 1 haha Probeer wel je rust te pakken hoor ! Kleintjuh, hoe is het gegaan het werken gisteren? En hoe was je gesprek verlopen? Enne nogmaals,geen enkele baas is het waard om je kapot voor te werken dus als ze niet willen luisteren naar je,stoppen ! Hier ook zo'n baas gehad helaas. Puntje bij paaltje heeft hij me nu ontslagen tijdens mn verlof (contract liep af) en kan ik op zoek naar wat anders.. :x Dus achteraf ben ik heel blij dat ik ook op 24 weken in de ziekte wet zat en naar mn lijf en omgeving geluisterd heb en niet naar mijn baas die vond dat ik zware kisten ed zelf makkelijk kon tillen.. Hier zit DL sinds 2 dagen in een sprongetje,veel huilen en slapen ho maar overdag. Snachts gelukkig wel,maar pfff.. Kom echt al 2 dagen nergens aan toe. Lastig hoor! Maar goed,t hoort erbij zeggen ze he ?
Hoe gaat het nu Kleintjuh?? Zorg goed voor jezelf he? En als ze je niet ziek willen melden?? Volgens mij kunnen zij dat niet voor jou besluiten! Ziek is ziek en de werkgever kan niet zeggen: jij bent niet ziek. Laat ze de bedrijfsarts er maar bij halen!! Maar dat moet je even uitzoeken, heb verder geen kennis van dit soort wetgeving, maar kan me écht niet voorstellen dat een bedrijf kan weigeren een werknemer ziek te melden. En anders meteen even je vakbond/ rechtsbijstand of een vertrouwenspersoon bellen!