vanaf 17 weken niet meer plat op mn buik, nu nog wel half met een been opgetrokken, ik kan anders gewoon niet in slaap vallen... straks moet ik wel helemaal op mn zij, maar zolang het lukt doe ik het zo...
ik ben met ongeveer 18 weken gestopt met buikslapen.. kleine laat me duidelijk weten dat ze het niet leuk vind als ik op me buiklig.. verder kreeg ik ook zeurderige buikpijn... wel maak ik soms een soort hutje van kussens en leg ik me buik in het midden dan kan ik wel een tijdje op me buik liggen sinds kort een voedingskussen die leg ik rond en ga er dan met me buik middenin liggen werkt prima voor ongeveer een uurtje.. langer hou ik het meestal niet vol kan niet wachten tot ik weer lekker plat op me buik kan slapen hihi
hier nog een buikslaper bij mijn eerste zwangerschap tot de dag van de weeen op me buik geslapen kreeg van iedereen commentaar behalve van me dochter in me buik vooral me schoonmoeder was het er niet mee eens tot dat ik haar vertelde dat de gyneacoloog had gezegt dat het geen kwaad kon was het zo spuugzat en nu slaap ik ook nog steeds op me bij HE-ER-LIJK anders kan ik gewoon niet in slaap komen
Ik slaap ook op mijn buik (met steeds meer moeite). Is gewoon echt mijn favoriete houding! Dus lig nu vaak zo half op mijn buik met opgetrokken been. Voor zo lang als het duurt want ik merk dat het gewoon haast niet meer lukt. Maar ja ik moet toch iets: van zijslapen krijg ik pijn aan mijn heupen (zal wel die bekkenverweking zijn). En van rugslapen krijg ik een heel naar flauwvalgevoel (vena cava-syndroom schijnt dat te zijn). Als het nog erger wordt vrees ik dat ik binnenkort moet overstappen op zittend slapen!
Ach dat moet straks sowieso toch met maagzuur . Bij Eva had ik daar echt heel erg last van en ik sliep toen regelmatig zittend.