Voorzichtig gefeliciteerd Scaros! Het is toch de eerste stap, hopelijk gaat deze zwangerschap jullie een gezond kindje brengen. Wel fijn dat je nu snel ook meer duidelijkheid krijgt, anders weet je helemaal niet waar je aan toe bent. Je heb 2 keer een miskraam gehad toch?
Scaros, gefeliciteerd! Spannende tijden.. Ik vond het gesprek bij de geneticus confronterend maar wel verhelderend. MarijkeJara, wat een vreselijk verdrietig verhaal Ik heb er kippenvel van. Mijn translocatie zit op 15 en 17. Onze geneticus heeft ook gezegd dat de translocaties überhaupt moeilijk met elkaar te vergelijken zijn ook al zijn het dezelfde chromosomen, omdat het ook nog eens te maken heeft met de grootte van de translocatie (en hoeveel genetisch materiaal daar dan in zit). Je kunt hier genoeg positieve verhalen lezen, die 19 weken zijn ronduit K, maar daarna kon ik wel echt zorgeloos van mijn zwangerschap genieten. Daarvoor zei mijn gevoel overigens wel dat het deze keer wel goed zat. Gek hoe dat werkt. Ik denk er overigens ook aan om me aan te melden voor een PGD traject. Op de een of andere manier heb ik ineens geen tot weinig vertrouwen meer in mijn eigen lijf. Ik weet niet waar het vandaan komt, maar het voelt niet goed alsof het nooit meer nog een keer gaat lukken ofzo. Pff Hoe werkt dat eigenlijk? Kan ik gewoon naar mijn gyneacoloog gaan met de vraag om informatie over een PGD traject?
Wat jammer Binks... Wij zijn het pgd traject destijds gestart met de wetenschap dat daar wel een wachttijd voor was. En ik had na 3 miskramen wel twijfels over hoeveel ik nog kon hebben. We hebben toen (2,5 jaar geleden) eerst een gesprek gehad met een gynaecoloog in een academisch ziekenhuis waar we ook het gesprek met de klinisch genetica hadden gehad. De officiële intake moest in Maastricht... Dat was wel even een onderneming dus. Daar kregen we weer een soort gelijk gesprek. Alleen was ons dossier niet goed doorgestuurd en had deze genetica weer een hele andere (nog heftigere) kansberekening gemaakt. Dat was wel even schrikken, want ik wist toen net weer dat ik zwanger was. Daarna gaan ze een test voor jullie specifieke translocatie maken, de rest hangt van de wachttijd af. Ik vond het wel een lastige keuze. Als je redelijk makkelijk zwanger wordt, heb je meer kans als je 'gewoon' zwanger probeert te worden en dan hoopt op een goede zwangerschap. Maar ja, als je via pgd zwanger wordt, weet je wel direct dat het goed zit (qua translocatie dan).
Hoi iedereen. Ik zit weer even bij te lezen. Welkom hier MarijkeJara. Ik heb zelf niet zo heel veel te melden. Vorige maand dacht ik trouwens zeker te weten dat ik zwanger was, maar dat bleek niet het geval. Zenuwslopend vond ik het, voor het eerst in mijn leven een zwangerschapstest doen. Haha! Misschien deze maand geluk? Ik ben benieuwd. Sarcos, zoals Max mooi zegt, voorzichtig gefeliciteerd! Ik hoop dat je de moed er in kunt houden en hoop voor jullie op een gezonde zwangerschap. Hoe is het met jou, Kounneli? Lees je ook nog mee? Ben benieuwd of jullie al weer een nieuwe poging hebben gedaan?
Jahoor! Ik ben er ook nog! Tot nu toe nog geen succes gehad, maar we proberen elke maand gewoon verder. Hoop deze maand meer kans te maken door een keertje extra met de donor af te spreken... We zullen zien...
We zijn geweest. Kans op een gezond kindje is relatief groot maar er is nog steeds een grote kans op miskramen en een kleinere kans op een kindje met het syndroom van Wolf-Hirschhorn (of andere vergelijkbare syndromen).
Hallo dames, Ik volg jullie een beetje, heb zelf inmiddels 3 ma's gehad en onlangs hebben we te horen gekregen dat schoonzusje een chromosoomafwijking heeft. Afgelopen maandag heb ik weer pillen ingenomen om de ma opgang te helpen en hebben we ook bloed gegeven voor chromosoomonderzoek. Hoogst waarschijnlijk komt er bij manlief wel wat uit, maar hoop dat ik niks heb.
Hoi Puk, jeetje heftig hoor. Spannend dat jullie nu chromosoomonderzoek laten doen. Succes en 'welkom' in het topic. Sommige dames zitten hier al wat langer en konden vertellen dat het uiteindelijk bij heel veel toch goed gekomen is. Hopen dat dat voor ons allemaal geldt! Groetjes Saar
Heb jij inmiddels al een kindje in je armen mogen sluiten? Wij moeten nu wachten tot de 3 maand voorbij zijn,duurt veel te lang volgens ons gevoel, maar goed zo kun je ook niet door blijven gaan, want lichamelijk is het zwaar.
@Puk Nee ik ben pas 'begonnen'. Sinds dit eind vorig jaar probeer ik nu zwanger te worden. Tot nu toe nog nog niet zwanger geweest, ben net ongesteld geworden na de 2e ronde. Ondanks dat ik weet dat het heel normaal is dat je misschien pas na een half jaar zwanger bent, word ik al behoorlijk ongeduldig haha. Zeker als ik dan jouw verhaal en die van andere lees, die meerdere miskramen hebben gehad. Dan ben ik wel bang dat mijn geduld behoorlijk op de proef gesteld gaat worden. Ik weet van jongs af aan trouwens dat ik een chromosoomafwijking draag (mijn zus is meervoudig gehandicapt daardoor) en dat ik daardoor een verhoogd risico heb op miskramen en een kindje met de handicap van mijn zus. Ik weet het dus eigenlijk al heel lang en heb me er wel een beetje op voor kunnen bereiden. Het lijkt me voor jou best wel een klap in je gezicht als er straks uit komt dat jij of je man een chromosoomafwijking hebben en dat dat de reden is dat je iedere keer miskramen hebt. En kan me voorstellen dat die 3 maanden wachten vervelend zijn! Aan je onderschrift te zien zijn jullie al bijna een jaar verder. Dan wordt je geduld wel heel erg op de proef gesteld. Heb je over 3 maanden de afspraak met de uitslag of moet je van de arts ook 3 maanden herstellen van de miskraam?
Over drie maand(ongeveer) hebben we de uitslag van de chromosoomtest. 3 maand na de zwangerschap kunnen we ook een onderzoek doen voor een stollingsafwijking. Van de arts hoeven we niet te wachten, maar ze raden het wel aan. Want als je weer zwanger wordt en het gaat weer mis dan moet je nog langer wachten. Ook heftig, dat je zusje meervoudig gehandicapt is. Ik heb een ver familielid die dit heeft.
Oké, na maanden van meelezen heb ik besloten hier ook mijn verhaal te delen. Mijn vriend heeft ook een chromosoomtranslocatie. Hier zijn we achter gekomen toen we na 2 miskramen werden doorverwezen naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek. In die 2 maanden wachten op de uitslag heb ik mijn derde miskraam gehad. Telefonisch kregen we van ons streekziekenhuis de uitslag van het bloedonderzoek. Zij verwezen ons door naar het VU voor verdere uitleg van de translocatie. Toen we die afspraak bij klinische genetica hadden waren we er net weer achter gekomen dat ik zwanger was. Er werd een afspraak gemaakt bij gynaecologie voor uitleg over vlokkentest en vruchtwaterpunctie. Wij kozen voor vlokkentest omdat dit redelijk vroeg in de zwangerschap al kan. De afspraak werd gemaakt en 3 weken later mocht ik komen. Het viel mij alles mee. Ja het doet pijn, want die prik door de baarmoederwand is echt niet prettig. Ik heb de hele tijd naar het echoscherm gekeken om te genieten van ons kleintje. De 2 weken wachten op de uitslag duurde voor mijn gevoel heel erg lang! Maar toen ik gebeld werd viel er een last van mijn schouders, ons kindje was chromosomaal compleet, weliswaar met de translocatie van haar papa. Vanaf toen kon ik eindelijk een beetje beginnen met genieten. In de zomer van 2013 is onze dochter geboren! Afgelopen zomer vlak na haar 1e verjaardag besloten wij dat we een broertje of zusje voor haar wilde. De pil ging de prullenbak weer in dus. Eind november zou ik ongesteld moeten worden, maar dit gebeurde niet. Hm, maar even afwachten. En toen op 4 december besloot ik een test te doen. Hartstikke zwanger! Ik ben dus nu bijna 12 weken zwanger. Aanstaande donderdag heb ik de vlokkentest. Het is allemaal weer heel erg spannend, maar tot nu toe zijn alle echo's bij de verloskundige goed geweest en loopt de kleine goed op schema. Mijn uitgerekende datum is trouwens 6 dagen na de verjaardag van mijn dochter
Welkom hier @mi1983! Leuk dat je je verhaar hier ook doet, ondanks je miskramen dus uiteindelijk een mooie dochter gekregen en nu weer zwanger! Fijn! Hopelijk is de uitslag van de vlokkentest goed, dat worden vast weer spannende weken wachten. Ik hoop voor jullie op een goede uitslag.
Bedankt voor het welkom Saar! Zijn net thuis uit het ziekenhuis en het gaat goed. Het hoefde nu niet via de buik want vaginaal konden ze er beter bij. En vaginaal doet het eigenlijk geen pijn. De eendenbek inbrengen en goed plaatsen was het vervelendst. Vandaag en morgen rustig aan doen en 2 weken wachten nu.
Hier een gezonde dochter geboren 2 wk geleden! Nu drie gezonde kinderen, twee ma's en 1 mk in 4,5 jaar tijd! Ik ben draagster.. Houd moed lieve meiden!