Ons zoontje gaat naar een KDV. Eigenlijk was daar geen twijfel over. Tot er hier in de straat een gastouder kwam en aangaf nog plek te hebben. Toen ben ik me er in gaan verdiepen en toen heel bewust gekozen voor het KDV. De grootste reden hiervoor is, dat ik eigenlijk niet wil dat één ander persoon mijn kinderen opvoedt. Ik zie de gastouder echt als een opvang, iemand die wij betalen om op ons kind te passen. Maar als een kindje iedere dag (of hoevaak dan ook) naar één en dezelfde persoon gaat, dan wordt die persoon méér in de ogen van mijn kindje, dan ik zou willen. Misschien heel flauw, maar dit is mijn gevoel. Ook niet onbelangrijk: Als die gastouder ziek is of zo, dan is er meestal via het gastouderbureau wel een vervanging. Maar dit is dan een persoon die mijn zoontje niet kent. En die ik ook niet ken. Ik vind dat toch geen fijn idee. Op het KDV hecht mijn zoontje zich niet heel sterk aan één persoon. Hij vind wel alle leidsters leuk, maar één persoon is niet onmisbaar. En ik ken ook bijna alle leidsters. Alleen de nieuwe (of stagiaires) niet, maar er is altijd wel minstens één vertrouwd gezicht.