Herkenbaar, helaas. Werk ook met vrouwen (en mannen die roddelen ook erg leuk vinden). Of er wordt van een mug een olifant gemaakt, de boel wordt verdraaid of wat dan ook. Hier een situatie: Er kwam een vraag van de hoofdcassiere of ik extra kon werken in april. Ik zit met 2 kleintjes thuis en moet dus oppas regelen. Prima, ga proberen wat te regelen. Een week later zegt mevrouw tegen een collega, waar ik bij zat, over het feit 'werkende moeders'. Ze vond het belachelijk dat kinderen altijd maar gedumpt worden op de kinderopvang (die van ons gaan 1 dag per week), dat opa en oma maar altijd moeten opdraaien als een ouder moet werken/extra werken. Ik moest nog terug komen op het feit of ik kon werken ja of nee. De dag daarna heb ik de hoofdcassiere gebeld en gezegd dat ik niet extra kan komen werken in april. Reden: "ik ben niet van plan om mijn kinderen te DUMPEN bij opa en oma, omdat ik als ouder extra moet werken. Dit is jouw mening toch ook?". Mijn schoonmoeder kon overigens gewoon komen oppassen hoor en ze doet het met alle plezier. Mijn schoonmoeder had graag gezien dat ik van gedachte veranderde
Dit dus... Jaren heb ik me schuldig gevoeld omdat ik "nee" zei als ze vroegen of ik extra kon werken. En dan idd uitgebreid uit gaan leggen waarom ik dan niet kon. Daar word het ook niet beter van, want dan gaan ze vragen of je afspraken niet kunt verzetten enz... Moet je daar ook weer over bakkeleien... Als je gewoon geen zin hebt, kun je dat niet eens zeggen... Daarbij: soms dat toontje: "Maar je bent ècht de àllerlaatste die ik bel en niemand kan!" en dan de volgende dag op het werk komen en van meerdere collega's horen dat ze niet eens gebeld zijn! Nu heb ik geleerd om gewoon "nee" te zeggen als ik niet kan of niet wil, zonder uitleg, excuses of iets van dien aard. Ik ben (inmiddels) van mening dat mijn collega's niets (of in elk geval weinig) met mijn privéleven te maken hebben en dat ik hun geen verklaring schuldig ben. Wat betreft het roddelen: Ik las laatst ergens de uitdrukking: Like water from a duck... Oftewel: laat het van je afglijden als water van een eend... Als je al 5 dagen inclusief een studie en bijbehorend huiswerk heb je je handen al vol! Overigens: Ik moet ook wel eens bellen naar collega's om een dienst op te lossen, dan moet ik vaak zo 10/15 man (vrouw) bellen. Dan ben ik ook vrij kort aan de telefoon. "Nee, lukt het niet? Jammer, dan ga ik de volgende bellen, fijne avond!" Dat is geen desinteresse, het kost alleen veel tijd om iedereen te bellen en tijd is nu net iets waar je niet veel van hebt in de zorg! Het zal dus in het geval van TS echt niet zo kwaad bedoeld zijn.