Ik dacht dat de eerste 13 weken de kritieke weken waren... Als er dus iets niet goed zou zijn gegaan met organen etc, was de vrucht er voor die zeven weken weer uitgekomen??
Ik doe mijn best niet al te onzeker te zijn. Na vijf weken voelde ik ineens geen kramp meer..en maakte ik me daar juist weer zorgen om *zucht* . Net als het wel of niet misselijk zijn. Als ik dan vervolgens merk dat alles oke lijkt te blijven dan laat ik het weer meer los. Wat een gemuts he?
Nou dat zijn ze ook, de eerste 12-13 weken, maar ik had dus ook weer van iemand gehoord dat de eerste 7 weken dit ook al zijn. Ik weet het verder ook niet precies, aan de andere kant stelt het wel weer gerust toch?
Helemaal geen gemuts hoor. Denk dat we allemaal wel onze onzekere momenten hebben. Dat is het mooie aan het forum, er is altijd wel iemand die weer heel positief is en niet onzeker en zo hou je het mooi in evenwicht..
@Chicken: Ja wel een beetje, maar ben pas echt gerustgesteld als ik een 12 weken echo heb gehad. Vanaf welke week kan de termijn echo eigenlijk? Dank je voor je antwoorden..fijn dat we allemaal een beetje in hetzelfde schuitje zitten
Van de echo's heb ik niet veel verstand. Ik krijg deze ook pas met 12 weken, waarschijnlijk omdat ze alles dan echt pas goed kunnen zien. Als je een medische indicatie hebt, dan krijg je eerder een echo. Ik zie dat wij bijna gelijk lopen trouwens...leuk!!
Chicken for Suuskebab..come in come in..... Ben namelijk zo benieuwd hoe het was!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
* gaap... he goeie morgen allemaal ben even in slaap gevallen op de bank.. en lekker dat het was!! tot het moment dat die stomme wekker weer af ging en ik zo meteen aan het werk moet bah geen zin! toen ik wakker werd had ik voor mn gevoel een super snelle hartslag.. hebben anderen daar ook wel eens last van? k dacht even dat ik die van de baby kon voelen ofzo :S nu gaat het wel weer beter.. maar voelde wel even apart. moet ik de dokter daarvoor bellen? ik heb nu af en toe wel steken in mn onderbuik. dat is niet erg toch?? en als ik naar de wc ga dan heb ik geen harde poep, maar juist zachte! en voel me nu ook minder lekker zeg maar.. nou ik ga me maar klaar maken.. en dan naar t werk.. pffffff groetjes!!
zoo jullie hebben heel wat bijgeschreven... linda: ik heb idd net veel gegeten en het kwam er nog net niet uit... dus heb het maar jou kant op geschoven ik kijk eigenlijk best nar de bevalling uit. het is wel itens en pijnlijk natuurlijk. maar het is ook zon apart gevoel gewoon niet te omschrijven/.. ze zeggen idd de eerste 12 weken... maarja daarna kan het ook nog mis gaan natuurlijk.. maar vaak zegt je gevoel al heel wat.. bij mijn 2e zwangerschap had ik toch niet zon goed gevoel. was heeeel erg onzeker had bloed verlies gehad. en vaak krampen( deze waren heel anders dan 1e zwangerschap) toch was met 12 weken alles goed. alleen met 17 weken was mijn kindje toch overleden.. waaraan weet ik nu nog niet.. dit was een zwnager schap tussen mijn dochter en zoon.. dus eigenlijk is dit mijn 4e kindje... maarja heb het er nog welles moeilijk mee dus praat er niet echt over... maar bijv nu voelt het gewoon heemaal goed! dus ben ook erg zeker van mn zaak... meiden met echos vandaag kom eens melden!!!
Dat lijkt me vreselijk zeg... Hoe voelde je dan dat het toch mis zat waarom je geen goed gevoel had? Of wil je daar liever niet verder over praten...kan ik wel begrijpen.
chiquita: jee meid met 17 weken zeg tja die magische grens van 12 weken is er niet echt meer... maar hopelijk zit je gevoel nu goed en gaat het allemaal goed deze keer
mijn dochter is bijna 3 en mn zoon net 1.. dus ze zitten al wel vlak op elkaar... en daar dus eigenlijk nog een kindje tussen.. het zat me dus niet echt lekker omdat ik bloed verloor en er gezegd werd dat ik een miskrama had gehad maar het kindje zat er nog gewoon. toen is het ook gewoon goed blijven groeien. maar ik had echt nergens last van helemaal niet. ( dat wil dus niet zeggen dat als je nergens last van had het mis gaat he dames!) mar ik had bij mn dochter gewoon overal last van tot in het extreem dat ik opgenomen moest worden vanwege uitdroging...omdat ik niks deed als overgeven... en had ook telkens wat krampjes die toch net iets anders voelde.. en was gewoon erg onzeker... dat was ik ij de eerste zwagerschap ook wel maar niet zo.. ook las ik toen heel veel miskraam topics. en was ik er ook constant mee bezig.. wat er mis kan gaan. dus was te veel met miskramn bezig zeg maar..heel raar eigenlijk.. maar toch was het een kklap in het gezicht... maarja ons engeltje waakt over ons nu. zo denk ik dan maar... hoewel ik soms wel de fout bij mezelf zoek heb ik iets verkeerds gegeten of dat soort dingen maarja daar zal ik nooit meer achterkomen.. ik heb nu een nieuw klein kindje in mn buik. n het voelt gewoon erg goed. geniet er ook iedere minuut van.. en weet dat het goed zit
goedemiddag! @bevalling: bij de 1e waren de vliezen gebroken maar de weeen kwamen niet op gang, en ben opgenomen in het ziekenhuis om ingeleid te worden. Was een hel als ik eerlijk ben. de totale bevalling heeft 40 uur en nog wat geduurd. Heb er niet veel van meegekregen, en ik had hele pijnlijke rugweeen. Ik werd op een gegeven moment ook verdoofd en daarna heb ik eigenlijk niets meer meegekregen. Ik ben ook ingeknipt. Ook dat ik een dochtertje had was niet goed doorgedrongen terwijl ze die nacht naast me lag in het ziekenhuis! Dat is uiteindelijk wel goed gekomen hoor Bij de 2e ben ik gewoon heerlijk thuisbevallen. De verloskundige had mij gestript omdat het niet echt opgang kwam maar ze brak per ongeluk mijn vliezen. Als het nog niet ging werd ik weer ingeleid, was doodsbang! Uiteindelijk kwam de bevalling goed op gang. Het was een geweldige bevalling. Echt eentje uit het boekje. Ik heb van de eerste slijmprop die ik was verloren tot de laatste perswee volledig 'aanwezig'. Ook de pijn was goed te doen. Elke bevalling is anders. En weet je, ik ben nu 2 keer overvallen door de kracht van mijn eigen lijf en geloof me, je hebt niks meer te vertellen, maar dan op een prettige manier! Het is niet te geloven wat voor kracht er in een vrouwenlichaam zit! En als het kindje dan op je buik ligt, nat, onder de creme, tevreden knorrend en je aankijkend van 'He! jou ken ik volgens mij!' Nou dan is het het allemaal waard geweest! Het is een onvergetelijke geweldige ervaring! @hier: Alleen moe maar ook dat gaat nu wel weer. En boobs? Welke? :'( Ik denk dat dat nog wel komt (hoop ik dan hahahahaha ) kus
Ik denk niet dat je zulke dingen zelf in de hand hebt, dat het je eigen schuld is bedoel ik. Je kan er niks aan doen. Ik word wel een beetje bang van je verhaal. Hoe weet ik nu dat mijn krampjes groeikrampjes zijn? Ik kan niet voelen of het wel of niet goedzit...sorry trouwens voor mijn ego verhaal na jouw gevoelige bericht, maar ik maak me een beetje druk soms.
Zit hier bijna spontaan te janken van het moment als het kindje op je buik ligt...hahaha...hormonen hormonen!! Boobs...welke???? Pfffff....wil je de mijne even een uurtje komen halen? M'n vriend kan me niet eens omhelzen, dan ga ik al door de grond.
@Dicky: Mijn borsten lijken op springen te staan, maar ik wil graag met je ruilen, want mijn borsten zijn normaal al groot genoeg! Verder ben ik ontzettend moe soms, kan niet eens een film afkijken. En misselijk, vanochtend hield ik het niet binnen. Ook last van mijn stoelgang.
kml: nou ik had natuurlijk al een zwnagerschap gehad en dus wist ik hoe deze krampjes moesten voelen. maar deze gngen gewoon erg diep zeg maar en was zo hevig dat ik gewoon niet kon staan of zitten moest echt in elkaar gekrompen liggen... tot dat het weer zakte. dus dat hoort eigenlijk ookniet te zijn. nu heb ik ook lichte steekjes. maar weet dat dit echt groeikrampjes zijn.. ( maarja dat soort dingen weet ik nou wel na 3 zwangerschappen) bij mijn eerste zwangerschap ging ik echt voor ieder wisse wasje naar de gyn was echt te erg.... niet te onzeker zijn hoor!!! wat er bij mij gebeurd was kkomt gewoon biijna niet voor...
hahahahahahahaha ja ik ook..................stinken #-o !!!!!!! schaamde me diep op mijn werk, liep te scheten! Niet normaal ach ja ze zullen wel gedacht hebben! hihihihihi