Ik twijfel tussen Borre en Thomas. Mijn man heeft bij beide 'niet echt een gevoel' (jee lijkt wel een wijf) Vind het zo lastig, vooral omdat hij ook niet echt meedenkt. Bij elke keer dat ik het onderwerp aansnijd begint hij te zuchten en zegt dat ie het niet weet. Hoe gaat dat bij jullie? Soms denk ik wel eens. Was het maar een meisje, dan waren we er al lang uit (meisjesnaam hadden we al voor we aan kinderen wilden beginnen).
Och, hou op! Man heeft zelf geen enkel idee maar kraakt alleen maar alles af. Doodvermoeiend! En inderdaad, wanneer ik erover begin begint hij direct te zuchten. Hij wil vooral alleen maar niets Meisjesnaam hadden wij ook al, maar ook hier een jongen!
En als je nou zegt (bluffend, natuurlijk): 'Dan verzin jij de naam maar'? Of juist: 'Als jij niet meedenkt en ik mag kiezen dan wordt het ...' en dan een naam die helemaal niet bij jullie past? Hoe ging het dan met de meisjesnaam? (Hier nog ver voor de zwangerschap, maar ik ben degene die met namen komt en dan vindt hij ze wel of niet leuk en zo maken we het lijstje Over een paar namen zijn we het zelfs al eens, dus die staan al redelijk vast voor nu; best prettig)
Ja, mijn man denkt echt wel mee. Hij heeft de naam van Y. verzonnen, als variatie toen op Luna. Nu kwam ik met veel namen en vond hij een aantal leuk waaruit we er nu eentje gekozen hebben. Gaat gelijk op, en we vinden hetzelfde leuk!
Hier wel echt samen bekeken. Alletwee een lijstje maken en dan kijken wat wel en niet etc. Uiteindelijk zelf wel de meeste tijd er mee bezig geweest, waarbij ik geregeld met mogelijke namen kwam en hij zijn mening ook kon geven, maar hij kwam zelf ook zeker een aantal keer met namen.
Mijn man denkt wel mee, althans... hij kwam met namen aandie ik niets vond, op een gegeven moment kreeg hij een lijstje namen onder zijn neus geschoven met een aantal namen en dan kon hij er een aantal uit kiezen die hij mooi vond. We hebben alleen bij onze zoon heel lang over zijn naam gedaan, wat hij mooi vond, vond ik niet mooi. Daar zijn we ook pas laat uit gekomen, echt een paar weken voor de bevalling. Bij onze dochter waren we er met 12 weken over uit hoe ze zou heten als het een meisje was En nu waren we zelfs met 5 weken er al over uit!!
Meedenken is een groot woord, haha, ik maakte het lijstje en hij kon wel zeggen of hij het leuk vond of niet... Maar zelf verzinnen? Nee niet echt!
Haha hier bedachten we bij de tweeling allebei 1 naam, geen gezeur. Bij ons zoontje bedacht ik de kanshebbers en hij kraakte alles af. Uiterst vermoeiend. Uiteindelijk kwam hij met 1 naam en dat moest m worden, tis uiteindelijk die naam geworden voor in zn paspoort en een deel van die naam als roepnaam
Mijn lief heeft zeker meegedacht. Maar wij hebben ook de mazzel dat we snel 'het gevoel' bij zowel de jongens als meisjesnaam hadden. Voor wat betreft de tweede naam heeft hij uitgezocht of de initialen niet een of andere gekke afkorting vormden. Hij zou me nu het liefst een document laten ondertekenen dat de namen niet meer wijzigen gedurende de zwangerschap
Haha, die mannen toch. Meisjesnaam kwamen we op toen we gingen trouwen. Onze fotografe heette Veerle. En toen we de foto's voor het album aan het uitzoeken waren riep ik spontaan dat ik dat wel een heel mooie naam zou vinden voor als we een meisje kregen. was hij het meteen mee eens. En toen ik 4 jaar later zwanger was waren we het ook meteen eens dat het die naam zou worden voor een meisje. Maar het was een jongen, dus nog lang moeten denken. Uiteindelijk heb ik in de laatste maand een naam genoemd waar hij zich in kon vinden. Zal daar nu ook wel op neer komen.
Hier is manlief met de naam gekomen: Levi. Ik was nog niet overtuigd en had liever een dubbele naam. Maar nu we het kindje binnenshuis al bij zijn naam noemen ben ik er helemaal aan gewent en is het voor ons al een echte Levi. Als compromis zal hij voluit heten: Levi Daniël.. Allebei een beetje onze zin gekregen! Het is ook zo moeilijk en er is ook zoveel keuze.. Succes!
Mijn vriend had ook niet altijd zin om over namen te praten maar dacht verder wel mee. Wat jouw namen betreft: Borre vind ik 3 keer niks, Thomas (zo heet mijn vriend ook) vind ik leuker maar niet geweldig!
Mijn man kwam soms met namen. Maar meestal was het dan ik namen aandroeg. en uiteindelijk zijn we het samen eens geworden
Mijn vriend is juist de hoofd bedenker Ik ben wat makkelijker, hij wat secuurder dus het meeste komt van hem. Ook wat gedicht op geboortekaartje betreft.
Deze keer heeft mijn man de eer gehad voor de naam te verzinnen, iedere keer als ik erover begon was het "ik ga hem Jan Pietje Snot noemen hoor, ik moet hem aangeven, dus mondje dicht" met een knipoog erbij, toen hebben we op een middag wel wat dingen samen doorgenomen en gezegd dat vind ik leuk en dat juist niet en toen noemde hij een naam en was meteen goed, en achteraf zijn er heel veel leuke dingen die de naam voor ons juist persoonlijk maken (vernoemingen, verhaal erachter e.d.) DAT vind ik juist leuk, zomaar een naam kiezen omdat het mooi klinkt vind ik boring, er moet wel iets achterzitten...
Ik ben altijd veel met namen bezig geweest en vind dan ook veel namen erg leuk. We hadden voor we zwanger waren altijd 2 namen voor een meisje op het lijstje staan. Toen we eenmaal wisten dat het een meisje werd, is 1 van die namen mijn favoriet geworden. Maar mijn man noemde een andere naam. Een die ik ooit geopperd had, maar hij afgewezen had. Ik vind de naam nog steeds heel mooi, maar vond de naam die ik had wel wat unieker. Dus ik heb nog lang geprobeerd om die naam er door te krijgen, maar mijn man is vanaf het begin aan de naam die hij toen noemde vast blijven houden. En hij vind de naam nu echt bij ons meisje horen. Ik mag wel meer doen met de 2e en 3e naam, dat boeit hem wat minder. Ik vraag hem dan wel om zijn mening uiteraard. Soms vind ik het wel eens jammer dat hij zo vastbesloten was vanaf het begin, want geen enkele naam was nog een optie. En ik wou gewoon nog wat namen laten passeren en kijken of er een leukere of betere bij zou zitten. Ik vind het ook nog steeds jammer dat het niet de naam word die ik het liefst wou, maar vind de naam die onze dochter nu krijgt ook absoluut niet lelijk. Vind het een hele mooie naam. Over jou namen TS, ik vind Borre wel heel gaaf eigenlijk!!
Ik heb die naam uit een boekenserie van mijn zoon. Daarvoor wist ik niet eens dat hij bestond. Dat was ook het commentaar van mijn man. Ik wil wel een 'echte' naam. Heb m opgezocht in een namenboekje en daar stond hij in (Betekenis is beer) Ik vind het wel leuk als een naam niet te veel voorkomt. Een echt persoonlijke betekenins heeft het niet. Gisteravond was hij ineens wel heel druk aan het denken. Niet dat er veel uitkwam overigens, maar voelde me er niet meer alleen in staan. Misschien maar even laten usten.