Ik wilde nog even vragen hoe lang jullie nu uiteindelijk al met een dood vruchtje rond hebben gelopen voordat het of vanzelf kwam of gecurreteerd werd... bij mij is het waarschijnlijk al 5 weken dood nu... Groetjes Annie
@ Chantal, ja ik heb vrijdag weer een echo ivm de cystes en inderdaad, toen ik op 1 december de nacontrole had waren ze al flink geslonken ten opzichte van de keer ervoor. De gyn gaf toen aan dat hij dacht dat de kans vrij groot zou zijn dat ze na drie weken helemaal weg zouden zijn. Let's hope so, dan hoef ik hopelijk daarna niet meer terug, ben het wel een beetje zat nu
Hey Chantal, wat ongelooflijjk rot voor je. Kan me zo goed voorstellen dat je het gevoel hebt dat je het niet kunt afsluiten. Dat had ik tussen mijn beide curettages in ook. Je wilt verder, en de miskraam achter je laten, maar je bloedt opeens zo enorm en dat maakt je onzeker. Gelukkig weet je nu wel hoe het komt, maar wel vervelend is dat je niet weet of de pillen zullen aanslaan. Bij een curettage ben je er meteen vanaf en weet je waar je aan toe bent, maar mochten de pillen hun werk doen, dan ben je achteraf misschien toch blij dat je geen curettage hebt gekregen. Ik duim voor je dat het allemaal goed gaat en dat je het kunt afsluiten. Was je niet bang dat je heel erg zou gaan bloeden of pijn krijgen terwijl je bij het kerstdiner van je dochtertje was? Hoop maar dat je er geen last van hebt. Echt super vervelend voor je! Ik weet uit ervaring hoe je je voelt. Hoe is het het nu met je? @Annie: ik heb op 12 september gehoord dat het vruchtje dood was, en ben pas op 5 oktober gecuretteerd. Hier zaten dus 3 weken tussen. Vermoedelijk was het vruchtje al ongeveer 2 weken dood en heeft het dus al met al 5 weken dood in mijn lichaam gezeten. Dat vond ik helemaal niet beangstigend, integendeel, maar wilde net als jij toch eens verder. Je wacht al zo lang. Ga je nog actie ondernemen? @Jude; ik hoop nu ook echt dat er bij jou niet iets is achtergebleven in je baarmoeder. Dat er ook nog niet eens bij, zeg! Duim ook voor jou dat niet alleen de cystes verdwenen zijn, maar ook dat je baarmoeder netjes schoon is en dat jij helemaal opnieuw mag beginnen. @Hommeltje: ik ben ook benieuwd hoe het met je is. @Corien; nee, vandaag gaat het echt even niet zo goed. Mijn demente schoonvader heeft ook nog eens een keer een tia of hersenbloeding gehad vannacht. Hij kon vannochtend niet bukken en staan, en reageerde nauwelijks. Natuurlijk kun je gewoonlijk al niet begrijpen wat hij zegt, maar vannochtend was het toch anders en was het helemaal niet goed. De dokter is vanmiddag langs geweest en heeft een tia of hersenbloeding geconstateerd, afhankelijk van het herstel de komende 24 uur. De broer van mijn schoonmoeder (och erm) wordt morgen gecremeerd en vanavond is de avondwake. Hier is alleen mijn vriend naartoe geweest. Ik ga morgen uiteraard wel mee naar de crematie en na afloop gaan we meteen naar mijn schoonvader. Al met al een hele rotte tijd en wij hopen echt dat 2007 een beter jaar wordt voor ons. Dat hebben wij wel verdiend, vind ik maar zo. Vond het wel heel erg voor mijn schoonvader (en schoonmoeder). Hij is altijd zo opgewekt als hij ons ziet. Soms staan de tranen in zijn ogen van ontroering als we bij hem komen en nu te bedenken dat hij misschien een soort kasplantje blijft, dat breekt mijn hart. Ik hoop toch zo dat hij weer goed hersteld! Corien, hoe is het nu met jouw moeder? Dames, voor iedereen heel veel sterkte toegewenst! Ik probeer snel weer iets van me te laten horen, maar weet niet goed hoe alles loopt. Liefs, Marla
Hey Marla, Wat vervelend zeg, alsof het niet ophoud dit jaar ofnie? Dat gevoel heb ik ook wel eens. Echt heel zielig voor je schoonvader (en schoonmoeder natuurlijk). Was vast heel erg schrikken vanmorgen. Hoop maar dat hij toch weer een beetje de oude wordt en niet als een kasplantje de laatste jaren van z'n leven moet doorbrengen. Stertke met de familie en op de crematie morgen! Met mijn moeder gaat het wisselend. De ene dag heeft ze heel veel pijn en de andere dag gaat het redelijk goed. Ze is nog steeds met chemo's bezig (moet er nog 1) waardoor ze ontzetted moe is. We weten nog niet wat er hierna gaat gebeuren. Daar zijn de artsen nogal vaag over, eerst weer eens bekijken zeggen ze dan.... heb het idee dat ze zelf ook niet zo goed weten hoe verder. Afgelopen vrijdag heeft m'n moeder een etentje georganiseerd voor de mensen die haar altijd helpen. Ze wilde dat thuis doen omdat ze niet de hele avond in een restaurant kan zitten en de catering was super. Had alleen wel een beetje rot gevoel voor de tijd omdat het voor mij een beetje voelde als een soort afscheidsetentje, al heb ik dat gevoel steeds weggedrukt. Achteraf was het gelukkig gewoon heel gezellig en leuk! Annie, mijn vruchtje was ook ongeveer bij 5/6 weken opgehouden te groeien en bij 11,5 week is een spontane miskraam opgang gekomen (uiteindelijk wel gecuretterd) waardoor ik dus ook zo'n 6 weken met dood vruchtje heb gelopen. De meeste miskramen gebeuren rond de 11/12 weken omdat hier hormonaal iets veranderd. De eerste weken geeft de hypofyse (in de hersenen) hormonen af waardoor het vruchtje blijft zitten. Na 3 mnd neemt normaal gesproken de placenta deze functie over maar aangezien bij ons de placenta niet goed is gevormd, komt het er dan (meestal) uit. Hoeveel weken zit jij nu na je laatste ongi? Sterkte deze weken, dit is een moeilijke periode weet ik helaas uit ervaring. Chantal, stertke de komende dagen. Hoop dat de pillen hun werk doen en dat het zonder al te veel pijn gebeurd. Hou ons op de hoogte.... Jude, stertke vrijdag! Liefs, Corien
Hallo dames, Nog niet alles bij kunnen lezen maar dat komt nog wel. moet morgen om 6.30 in het ziekenhuis zijn voor de curretage, zie er erg tegen op maar het moet toch gebeuren. Het rare is wel dat het vruchtje groeit maar er geen hartje klopt. Want op het moment dat er alleen een vruchtzak te zien was was al bekend dat het niet goed zou zijn. Nu is er echt duidelijk een vruchtje te zien maar geen hartje. Zo blijf je jezelf gek maken toch? Ik breng jullie snel op de hoogte en lees alles even terug zodat ik op op jullie kan reageren. Liefs Hommeltje.
Hoi Corien, Als het goed is is het morgen 11 weken na de LM. Misschien dat het nu dan wel snel op gang komt ja. Ik heb vanmiddag de afspraak bij de gyn en dan kijken ze denk ik hoe ik er voor sta. Maar ik heb er weinig trek aan dat het weken gaat duren dat bloeden, dan wordt ik liever gecurreteerd. Ik zou het nieuwe jaar toch graag met een schone lei beginnen en niet met een paar weken bloedverlies Groetjes Annie
Hoi Annie, Ik heb 17 november een miskraam gehad , ook missed abortion. Ik zou 14 weken en 5 dagen zwanger zijn maar het was al overleden in de 12e week , dus op het moment dat ik het aan iedereen had verteld natuurlijk. In de 10e week heb ik een echo gehad en toen was alles nog helemaal goed , zogroot als het moest zijn en een krachtige hartslag. Dus een grote teleurstelling en schok dat het zo was. De dag na het slechte nieuws kwam de miskraam op gang maar als ik had geweten wat een ellende daar van zou komen had ik gekozen voor curettage , want hoe langer je draagt hoe meer het op een bevalling lijkt. heel veel sterkte met die moeilijke keuze , het aller beste is je eigen kop volgen monique
hallo Monique, Welkom. Ontzettend veel sterkte met het verlies! En jouw verhaal lijkt op mijn verhaal met het verschil dat ik met 9 weken een goeie echo had alles erop en eraan en hartactie en met 12,3 weken echo en toen was er geen hartactie meer te zien. De week erna heb ik op natuurlijk wijze miskraam gehad. Enne dat was inderdaad een mini bevalling. Ik heb in totaal 10 uur weeen gehad waarvan de laatste 4/5 uur om de minuut. Omdat het niet zonder slag of stoot ging toch naar ziekenhuis. Maar niet gecurreteerd. De foetus kwam in het ziekenhuis eruit. Fysiek en emotioneel was het heel zwaar. En jij was gewoon nog verder dan ik: vreselijk! en dan verwacht je het ook niet meer. Wat een ontzettende schok moet het zijn geweest. Mag ikje vragen of je daarna nog lang gebloed hebt? Ik ben nu 4 weken bezig en nu is gebleken dat niet alles eruit is. Heb nu pilletje maar denk dat ze voor geen meter werken want ik voel niets en er komt ook weinig uit. Terwijl de bijsluiter zegt: houd je vast meid nu gaat het gebeuren @Homeltje als ik het goed gelezen heb,wrodt je deze morgen gecurreteerd. Heel veel sterkte meid! Ik denk aan je! @Marla en Corien. Ik heb zojuist jullie verhalen mbt vervelende gebeurtenissen in jullie familie gelezen. Gecondoleerd. En wat ontzettend naar allemaal. Het wordt zo wel allemaal wat te veel he? Houd moed...volgend jaar wordt het een mooi jaar! Moet haast wel na alle ellende dit jaar. Ik denk dat ik straks maar de gynae ga bellen of het wel zo moet gaan zoals het gaat.... niks gebeurd er! Nou meiden, hou je haaks! Liefs, Chantal
Hoi Hommeltje, heel veel sterkte morgen. 't is zoals je zegt, het moet toch gebeuren maar echt, het valt reuze mee hoor. En dan kun je weer vooruit kijken! Succes.
Hoi Sjannie, Ik ben ook naar het ziekenhuis gegaan vanwege de pijn die ik had van de weeen , helaas werd ik niet serieus genomen en werd in de wachtkamer gezet. Daar op het toilet is het dus gebeurd , het herentoilet want de dames was besmeurd met ontlasting. Na afloop ben ik nog onderzocht door een gynaecoloog en alles leek goed dus weer naar huis. Thuis gekomen kwamen de naweën en ook die waren erg pijnlijk daarna nog een hevige nabloeding en toen ben ik flauwgevallen en liep daarbij een hersenschudding en een hoofdwond op die ook weer in het ziekenhuis gehecht moest worden en daarna weer naar huis.Een week later bleek bij mij ook nog niet alles weg te zijn en heb ik ook pillen hiervoor gekregen ( ergometrine) ik kreeg last van mijn spataderen waardoor ik niet alle 5 pillen heb gebruikt maar bij controle was alles gelukkig wel weg.Daarna was het hevige bloeden ook over maar alleen nog wat bruine afscheiding. monique
Hallo allemaal Nou ik ben vandaag bij de gyn geweest en het vruchtje was kleiner geworden en de vruchtzak groter en geen hartactie. Ik word volgende week vrijdag gecurreteerd. Moet toch eerst 5 uur van te voren die maagtabletten in me vagina inbrengen,(Ik zei die wil ik niet maar de gyn zei dat het moest dat was bij hun protocol anders doen ze de curretage niet!) zodat de baarmoedermond open gaat staan en dan krijg ik dagopname en doen ze de curretage(onder plaatselijke verdoving en niet onder narcose dat is ook het protocol!). Ben ik er in ieder geval nog voor het eind van het jaar vanaf. Heb wel de fotootjes van de echo meekregen, want die had ik gevraagd. Ik bewaar ze in een speciaal doosje samen met mijn zwangerschapstesten en de speen en knuffeltje die ik al bij de spullen van de verloskundige had gekregen. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om die weg te gooien of aan een ander kindje te geven. ZE WAREN VOOR DIE VAN MIJ Nou ik ben mijn ei weer even kwijt...Liefs Annie
He Annie, Wat een dag weer ofnie... maar misschien ook wel fijn dat je nu weet waar je aan toe bent en dat je het nieuwe jaar weer goed kan beginnen. Wel raar dat ze zich zo aan het protocol vast houden, het is toch jou lichaam! En onthou wel dat jij de baas bent over je eigen lichaam, als je echt iets niet wilt, moet je het ook niet doen. Maar aan de andere kant is het natuurlijk ook zo dat ze vast geen dingen doen die slecht zijn voor je. Ze willen ook heus het beste. En marla, hoe was de crematie? Trokken jullie het een beetje? Is nooit leuk maar hoop dat het toch mooi was. En hoe is het met je schoonvader? Ik ben sinds vanmorgen ongi geworden! Joepie! Voor het eerst zo blij met deze elende.... had wel even heel erge buikkrampen (wat ik anders nooit had) maar dat is nu ookal weer over. Dus wij mogen er ook weer voor gaan in het nieuwe jaar! Liefs, Corien
Cvdw, proficiat met je ongi zijn Ik was ook heel blij met mijn ongi na de MK, heeft me terug nieuwe hoop gegeven, een nieuwe start voor een hopelijk vruchtbaar 2007! IK duim voor je! Marla, inderdaad heel wat te verwerken op heel korte tijd, ik hoop dat je schoonvader er niet teveel aan overhoudt van die tia's, misschien raar gezegd maar je sluit nu 2006 af met een hele hoop verdriet en verlies, misschien heb je nu alles wel al gehad en is het nu aan jouw beurt voor een stapel geluk! groetjes flyke
Eindelijk eens goed nieuws van mijn kant. Ik heb gisteren de echo gehad en alle cystes waren verdwenen. Alles was helemaal tot rust gekomen zei de gyn en het baarmoederslijnvlies was zich aan het opbouwen. De eierstokken deden nu nog niet veel en moesten nog op gang komen. Dat houdt in dat ik na mijn miskraam van bijna 5 weken geleden nog geen eisprong heb gehad. Hij verwachtte dit binnen nu en 2 weken. Ik mag het ook gewoon weer gaan proberen nu en dat terwijl ik de eisprong nog moet krijgen dus. Het gevoel dat het in theorie al kan lukken deze maand doet me echt goed, merk ik aan mezelf. Ik voel me heel opgelucht en kan eindelijk weer vooruit gaan kijken. Hij zei wel dat het bijzonder was dat ik een stuk of 5,6 cystes had zitten. Meestal komt dat voor bij medicijngebruik bij IVF of om een eisprong op te wekken, maar dat was bij mij niet het geval. Het kan zijn dat ik meerdere eisprongen tegelijk heb gehad... Daarom vroeg hij dus of er tweelingen in mijn familie voorkomen, maar dit is niet het geval. Ik sta er dus wel van te kijken hoe het ook had kunnen gaan als alles goed gegaan was... @marla, dit kan dus ook een verklaring zijn voor het feit dat ik net als jij ook nog gewoon "ongesteld" ben geworden terwijl ik waarschijnlijk al zwanger was. Het kan zijn dat er toch 2 vruchtjes zaten en dat het met 1 na 4 weken al misgegaan is en dat ik daar dan bloedverlies van had (terwijl ik dacht dat ik ongesteld was geworden). De andere kan dan nog zijn blijven zitten en daar kwam ik dan pas na nog eens 5 weken achter. Het is koffiedik kijken, ik kom daar toch niet meer achter nu. Maar het blijft vreemd allemaal hoe het bij mij gegaan is. In elk geval hoef ik pas weer terug voor controle als ik weer zwanger ben om te kijken hoe het er dan voor staat. Heb nu 7 echo's gehad in 8 weken tijd en vind het wel even genoeg geweest nu! Liefs, Jude.
Hallo Dames, Ben 3dagen geleden voor de curretage geweest en het is me best zwaar gevallen. Heb nu erge last van krampen maar dat had ik bij de spontane miskraam ook. Merk wel dat ik erg bang ben voor een nieuwe zwangerschap , zal het ook een keer goed gaan? Heb nog niet alles bij kunnen lezen omdat ik erg moe ben maar dat doe ik snel. Fijne kerst! Hommeltje.
Hallo, @Corien ben gewoon jaloers op je dat je nu ongi bent. Wel in positieve zin hoor! Ben ook blij voor je. Ik zit nog steeds met de nasleep. En morgen heb ik een echo en dan hoop ik dat het er goed uitziet. Heb wel minder verlies en de pillen zijn me meegevallen sterker ...heb er niet zo'n last van gehad. Is dit nu een goed teken of niet? We gaan het morgen horen. Bij jou betekent je ongi dat alles hersteld is en dat je er weer voor mag gaan! @Jude. Wat ontzettend goed nieuws dat alle cystes weg zijn! En wat een apart verhaal over die meerdere eisprongen.... goh dat dat kan he? Nou ook voor jou gefeliciteerd en dat je gelukkig geen operatie hoeft! @Monique: wat erg om te horen dat ze je in het ziekenhuis niet serieus namen! je was notabene al 14 weken! En dan nog op het herentoilet omdat... nou zeg! Ik vraag me af of je VK er geen rol in heeft gespeeld? Ik heb haar nl gebeld toen ik weeen had. En zij heeft mij naar het ziekenhuis gestuurd en ik moet zeggen ik ben daar wel heel gelukkig en goed opgevangen. Zo zie je maar weer .... en ik vind dat zo erg dat er zo met mensen om wordt gegaan! Ik heb zelf 10 pilletje gekregen en moest deze in 5 dagen innemen. dus 2 per dag. Ik moet wel constateren dat het bloedverlies minder is. Het wisselt wel van buine/rood bloed en de ene dag meer dan de andere. maar al met al minder dan verleden week voor ik met die pillen begon.Toch nog een vraag hoe lang duurde dat bruine bloedverlies nog? Ik ben nu nl in totaal 5 weken bezig en dat maakt dat ik het nu nog niet kan afsluiten en hoop dat ik voor het einde van het jaar klaar ben zodat ik komende jaar schoon kan beginnen. @Annie: ik benhet met corien eens. Het is wel jouw lichaam. Het protocol vanhet ziekenhuis vind ik zelf persoonlijk erg ongebruikelijk. Vaginale tabeletten en plaatselijke verdoving in de baarmoeder...Daar er toch vaak voor een lichte narcose wordt gekozen. Ik weet niet of er nog een ziekenhuis is maar je zou natuurlijk ook daar eens kunnen informeren. En ook aan jou de vraag, kun je het niet doorspreken met je VK en kunnen zij hierin een rol betekenen. Bij mij is alles via de VK gegaan. @Hommeltje. Meid toch. Wat vervelend dat het je zwaar gevallen is. zo zie je maar weer. Tis bij iedereen weer anders. Ik wens je ontzettend veel sterkte! Ook ik ken het gevoel. Zou het de volgende weer wel goed gaan. Daarentegen houd altijd hoop en vertrouwen. Nou dat was het weer even voor zover! Veel liefs, chantal
@ Chantal, hoe gaat het nu met je, was alles nu goed na de echo? Hoop voor je dat je er nu echt vanaf bent! 5 weken is echt een lange tijd, bij mij duurde het in totaal ruim 4 weken en dat vond ik eerlijk gezegd ook al niet echt normaal. Ik ben er nu ook net pas sinds een week helemaal vanaf, eindelijk... Volgens mij is je hele lichaam dan behoorlijk in de war en voor dat je dan weer in een normaal ritme zit, pfff, wat duurt dat dan allemaal weer lang. Kun je nagaan, dat ik na ruim 4 weken nog niet eens een eisprong had gehad! En je wilt natuurlijk ook liever zo snel mogelijk verder gaan... Veel sterkte nog! Liefs, Jude.
Hallo Meiden, Nou vandaag weer voor de echo geweest. Zat om 8.00 uur vanmorgen al in het ziekenhuis. Pffft. Ik moest bij de echoschopiste komen en ik kon dit keer ook zelf meekijken. En ja het was duidelijk dat het nog niet schoon was. Zelfs ik kon het zien. Er zit nog overal slijmvlies en enkele bloedstolsels in mijn baarmoeder. Toen naar de gynae en daar is besloten om mij as vrijdag te curreteren. Nou ben ik dan toch voor het nieuwe jaar er eindelijk klaar mee. Hoewel ik geloof ik daarna nog wat bloedverlies heb maar dat moet dan met een weekje over zijn! Maar ja mag dat dan ook wel na ruim 6 weken tegen die tijd! Sinds gisteren heb ik meer krampjes in mijn buik. en verlies ik wel het nodige .....moet je opletten komt straks nog die hele zooi voor vrijdag eruit Tis in ieder geval nu fijn dat er wat aan gedaan wordt want het is net wat de echoscopiste vanmorgen zei..je blijft er zo in hangen en er is geen zicht op wanneer het nou klaar is. Overigens wederom echt TOP opgevangen en behandeld in het ziekenhuis. Dat is echt heel fijn. Tot later...... Liefs Chantal
Hoi Chantal, Wat balen dat er nog steeds wat zit maar goed dat ze je meteen vrijdag weer gaan curetteren. Inderdaad wel fijn dat alles dan in het oude jaar afgesloten kan worden. Sterke vrijdag! En na de curettage heb je waarschijnlijk nog maar heel weinig bloedverlies. Bij mij was het minimaal (was prima te doen met een inlegkruisje) en heeft 10 dg geduurd. Je zult het nu ook onderhand wel spug zat zijn na zoveel weken. Maar nog ff volhouden dus en dan komt het allemaal weer goed en kun je er in het nieuwe jaar weer volop voor gaan! Hommeltje, Wat vervelend voor je. Hoop dat het nu weer iets beter met je gaat en hopelijk weinig pijn. Wat is je precies zo zwaar gevallen. De lichamelijke ingreep of meer de geestelijke? 't is ook niet niks natuurlijk maar voor de meeste vrouwen komt het allemaal weer helemaal in orde. Ook ik ben bang voor een volgende zwangerschap. Zal het goed gaan ed. maar dan bedenk ik met dat het bij de meesten gewoon een gezond kindje wordt geboren na een miskraam. En een beetje angst is natuurlijk heel normaal, ook vrouwen die geen miskraam hebben gehad vragen zich ook wel eens af of het allemaal wel goed zit tijdens een zwangerschap. Wij zullen het echter iets meer hebben, vooral in de eerste maanden. Marla, hoe gaat het aan jou kant? Begrijp dat je wat minder op het forum bent met al die gebeurtenissen thuis. Hoop dat je toch een goed kerst hebt gehad. Liefs, Corien
Corien, goh wat vervelend dat je het gevoel hebt dat de doktoren niet goed weten wat ze na de chemo met je moeder zullen doen. Hopelijk vinden ze toch nog iets om haar leven te rekken. En wat erg dat je het etentje van je moeder aanvoelde als een soort afscheidsetentje. Lijkt mij heel erg moeilijk voor je! Wel fijn dat het toch heel gezellig is geweest. Enne........ je bent dus ongesteld geworden. Super! Gefeliciteerd! En, en..... ga je nu een cyclusbanner nemen? Ik had dat wel meteen na mijn eerste ongi gedaan, en dat voelt zo goed, net alsof je dan bevestigd krijgt dat je weer zwanger mag worden. Heel veel klusplezier de komende tijd. Ik ga nu weer naar mijn eisprong toe, dus we lopen toch best redelijk gelijk op. Ik had al zo'n gevoel dat je ongi eraan kwam, toen ik je hoorde praten over vruchtbaar slijm. Echt fijn voor je dat je lichaam zich weer goed hersteld heeft! Chantal, hoe is het vandaag gegaan met de echo? Is je baarmoeder nu helemaal schoon? Ik hoop echt voor je dat je geen curettage meer hoeft. Heb je niet al te veel buikpijn door de pillen gekregen? Hebben ze ook kunnen zien of je al een eisprong hebt gehad? Annie, sterkte overmorgen! Ik vind het ook raar dat je toch pillen krijgt, als je deze zelf liever niet hebt. En als jij liever een narcose wilt, vraag dan of je deze niet alsnog kunt krijgen omdat je het echt niet ziet zitten om geconfronteerd te worden met de ingreep. Het is net als Corien zegt jouw lichaam! Heel veel succes! Is je vriend of man er ook bij aanstaande vrijdag? Flyke, haha, kom je weer om de hoek kijken? Ik denk er net zo als jij over: dit jaar een flink portie ellende, dan zal volgend jaar hopelijk een dito portie geluk brengen. Dat wens ik jou en de anderen hier ook toe! Jude: Jippieeeeee; gelukkig zijn je cystes helemaal weg. Dat is in ieder geval heeeeel goed nieuws. Wat moet dat een opluchting voor je zijn. En als ik het goed begreep is je baarmoeder ook netjes schoon? Nou maar hopen dat die eisprong snel komt. Zal inderdaad wel komen door je hormoonhuishouding die nog in de war is. Ik merkte dat mijn hormonen zich ook nog netjes moesten zetten na mijn curettages. Het voelt inderdaad zo goed, he dat je in theorie weer zwanger kunt zijn/worden. Ik had dat ook heel sterk toen ik er weer voor mocht gaan. Ik kon de hele wereld weer aan. Wat jij zegt over een tweeling: daar heb ik ook nog heel kort over nagedacht. Mijn zus heeft een 2-eiige tweeling en ook was mijn overgrootvader er eentje van een tweeling. Wie weet was mijn "ongesteldheid" inderdaad wel een miskraam van een vruchtje van een tweeling. Maar net wat je zegt: je kunt het niet meer achterhalen. Toch vind ik het wel logisch. Je probeert voor jezelf een verklaring te vinden waarom je ongesteld bent geworden. Ik moet wel zeggen dat ik me geen buikpijn herinner en ook geen rare stolseltjes, maar ik heb er natuurlijk ook niet zo bij stil gestaan. En Hommeltje: Ik heb nog veel aan je moeten denken. Wat ontzettend vervelend voor je dat de curettage je zo zwaar gevallen is. Ik had ook best wat buikpijn in het begin. Dat schijnt normaal te zijn. Je mag wel een paracetamol gebruiken. Ik probeerde dat zo min mogelijk te slikken, maar heb er een paar dagen na de curettage toch een gepakt, omdat ik zo'n rot gevoel had in mijn buik. Bij mij kwamen de emoties ook pas echt los na de curettage en dat viel mij ook zwaar. Je hormonen moeten nl. ook weer een plaatsje vinden. Hoe gaat het nu met je? Is de buikpijn wat afgenomen. Heb je veel of weinig bloedverlies? Als je opeens weer veel meer gaat verliezen, dan kun je beter even contact met de gyn opnemen. Ik hoop maar dat je je snel weer beter gaat voelen. Moonique: Goh wat erg voor je van de miskraam. Zeker als je al voorbij de twaalf weken grens was en er vanuit gaat dat alles goed is. Echt vreselijk. Ik schrok ook nogal dat je niet serieus werd genomen in het ziekenhuis en dat je de miskraam zelfs op het herentoilet hebt gehad. Lijkt me zo erg: helemaal alleen op zo'n vies ziekenhuis toilet. Ik zou erg kwaad zijn op het ziekenhuis als ik jou was. Ik hoop dat je een beetje over het verdriet van de miskraam heen kunt komen. Ben je inmiddels al weer ongesteld geweest? Ik voel me gelukkig weer veel beter. Mijn schoonvader is weer een beetje opgeknapt. Hij heeft een beroerte gehad en is toch wel een stuk achteruit gegaan, maar hij is in ieder geval erg opgewekt. Hij heeft nog steeds gekromde benen. Dat kan door een soort van kortsluiting in zijn hersenen komen. Hij krijgt binnenkort fysiotherapie en hopelijk helpt dit. Hij praat voor zijn doen al weer redelijk. Het is niet zo als voorheen, maar toch al weer beter dan vorige week donderdag. Ach ja, we wachten maar af hoe alles zich verloopt en houden de moed er maar in. Iedereen heel veel sterkte! Liefs, Marla