onze peuter is nu een ECHTE peuter.. ze maakt drama om ALLES ! ze wil dr jas niet aan en raakt helemaal in paniek, mama gaat weg, helemaal in paniek, ze wil een poppie mee in bed, in paniek.. aankleden is een drama, gillen schreeuwen en roepen : past niet ! enz enz maar ook het probleem van niet willen eten, ze eet dus smorgens helemaal niks, wat ik ook probeer ik krijg er niks in, tussendemiddag een paar kleine hapjes en savonds 3 bonen en een ministukje vlees. een banaan eet ze weer wel.. iemand nog tips hoe ik dit het beste kan aanpakken ? wat moeten moeders toch een hoop geduld hebben
Met gillen heb ik weinig ervaring, dus wat dat betreft geen tips. Met in paniek raken wel. Je moet zelf in elk geval rustig blijven en desnoods 10x uitleggen wat er gebeurt en dat het niet erg is en dat je weer terugkomt. Verstoppertje spelen kan helpen om de paniek als jij weggaat te verkleinen, omdat ze dan leert dat je altijd weer terug/tevoorschijn komt. En over het niet willen eten.... als ze honger heeft eet ze vast wel. Kleine kinderen kunnen desnoods op een krentenbol per dag overleven. Geen strijd van het eten maken in elk geval. Gewoon alle maaltijden voorzetten, als ze niet meer wil eten en begint te klieren en te gooien, dan haal je het weer weg. En dan ook geen tussendoortjes. Mijn zoontje is ongeveer even oud als jouw dochtertje en dat begrijpt ie dondersgoed hoor. Hij mag altijd een plakje ontbijtkoek als hij nog honger heeft na zijn ontbijt. Maar als het brood niet tot de laatste kruimel op is, komt er ook geen koek op tafel. En reken maar dat ie dat snapt en tegen heug en meug die stukjes brood naar binnen werkt. Zodra hij zijn mond leeg heeft is het dan: "Koek! JAAAAAA Koek!". Zelfde voor zijn beker melk. Als hij nog dorst heeft mag hij na de melk nog sinaasappelsap, want dat vindt ie heerlijk. Maar eerst moet die melk op. Enige nadeel is dat ik zelf met goed fatsoen ook geen sap meer bij het ontbijt kan nemen, haha. Avondeten is hier ook moeizaam. Wij doen er allang niet meer moeilijk over. Hij eet graag vlees en soms wat stukjes aardappel. Groente niet. Nou ja, dan maar niet. Als de groente verstopt zit in stamppot of pasta gaat het een stuk beter, trouwens. Het helpt hier ook in de driftbuien om hem mee te laten beslissen over simpele dingen. Wil je kaas of jam op je boterham? Wie moeten er mee in je bed? Wil je blauwe of bruine sokken aan (en dan 2 paar voor haar neus houden waar ze uit mag kiezen)? Ga je jas eens pakken van de kapstok? Ik noem maar wat hoor, maar dat vindt hij helemaal geweldig en dan is het allemaal geen enkel probleem meer. Mijn zoontje kiest ook echt. De ene dag is het jam, de volgende dag weer kaas en soms komt ie zelf nog met een andere optie als worst of zo. Misschien werkt dat bij jou ook. Het klinkt allemaal wel makkelijk natuurlijk, maar een strijd met een peuter kun je haast niet winnen, dus die kun je maar beter vermijden. Of zoals ik laatst hoorde: 'Pick your battles", kies wat jij de moeite waard vindt om de boel op stelten voor te zetten en laat de rest lekker wezen. Succes!
Bedankt voor je advies, hier kan ik wel iets mee ! ik laat evy ook meer zelf beslissen/kiezen maar op sommige momenten is ze ZO verschrikkelijk koppig (zal ook wel een karaktereigenschap zijn) en dan is er echt geen land mee te bezeilen.. bedankt voor je tips, in elk geval
Ja keuzes geven werkt hier ook erg goed. Ook het uitleggen tijdens een driftbui nu ook. Dus als ze al in een driftbui zit, omdat ze haar zin niet kreeg, dan op haar niveau gaat zitten en uitleggen ( dwars door het huilen heen) en dan vraag ik meestal is het zo goed, en vaak zagt ze dan "ja" En als ze niks zegt en dus boos blijft zeg ik, dan moet je maar even afkoelen totdat je niet meer moet huilen of boos bent.
Dylan is ook een dramakoning Keuzes geven werkt hier juist niet goed. "Wil je een boterham?" "Ja". "Met pindakaas?" "Ja". Krijgt ie een boterham met pindakaas, blieft hij hem niet Als hij niet wil eten, dan maar niet. Over het algemeen werkt verder negeren bij hem nog het beste. En dan echt negeren. Ik moet hem zelfs niet aankijken.