een helse bevalling

na 42,2 wk met een enorme buik gelopen te hebben en zeker de laatste weken meerdere malen aangegeven te hebben bij de gyn dat het zo niet langer kon...werd ik klaargemaakt voor een inleiding. het was vanaf 38wkn al bekend dat onze meid echt groot zou zijn ...maar helaas is de regelgeving zo dat ze je laten lopen tot het vanzelf begint. begrijp me goed ik ben zeker voor een natuurlijke bevalling die natuurlijk begint maar dit had heel anders af kunnen lopen dus vandaar deze 'inleiding'van mijn verhaal

maandag zou ik ingeleid worden, mijn baarmoeder was nog maar half verweekt. zondag ben ik daarvoor opgenomen en heb ik een zogenaamd lintje gekregen....deze werdt s'ochtends om 10u ingebracht. rond een uur of 3 smiddags had ik vrij krachtige weeen die redelijk door leken te zetten. toen ik rond een uur of 6 even onder de douche dacht te gaan en dus opstond van het bed...braken mijn vliezen..het bleek dat ons meisje in het vruchtwater had gepoept...ondertussen werd ik aan de monitor gelegd..de weeen werden krachtiger en bouwden zich steeds meer op. toch waren ze prima weg te zuchten...ik keerde compleet in mezelf met manlief aan mijn zijde die mijn hand vasthield en glaasjes ijswater aandroeg..zonder hem had ik het nooit gered! rond 11u savonds werd er voor het eerst gekeken naar hoeveel cm ontsluiting ik had..ze dachten namelijk dat de weeen snachts niet door zouden zetten. tot hun grote ---mijne ook-- verbazing had ik al 5cm ontsluiting! dat viel me reuze mee.....en de weeen zetten dus wel door! tussen 2 en 3u snachts had ik volledige ontsluiting en mocht ik gaan meepersen...men deed nog even snel een echo waaruit bleek dat onze meid nog steeds in de sterrenligging lag..maar we waren al zo ver dat we uiteraard door gingen. verder was het heel erg druk met bevallingen en rende men regelmatig de kamer uit naar een andere patient...ik raakte ietwat in paniek waardoor mijn persweeen het af lieten weten...er werd een infuus gezet met weeen opwekkers zodat het door kon gaan. opnieuw kwam ik op het punt van persen maar helaas er gebeurde niets...onze meid zakte wel maar kwam er niet uit. er werd een vacuumpomp gezet die er overigens ook nog eens afschoot en na twee knippen te hebben gezet was het drama compleet...er werd aan alle kanten aangemoedigd en aan me getrokken maar zonder resultaat...de zuignap was goed zichtbaar oftewel dochterlief was er bijna maar helaas....de hartslag begon te dalen dus werdt er beslist om over te gaan tot een keizersnede..we waren inmiddels 2u verder en onze dochter moest nu echt geboren gaan worden het werd te zwaar voor haar.. de keizersnede verliep prima al moest er twee man bovenop me staan om haar eruit te trekken....en toen.....was het stil...onze dochter had een enorme hoeveelheid vruchtwater binnengekregen en kreeg dus geen lucht...we hebben haar heel even mogen zien en toen werd ze afgevoerd naar de afdeling neonthalogie. waar ze nog dik anderhalve week heeft gelegen, ze woog overigens 4590gr en was dik 60cm groot...doordat ze haar zo hard eruit getrokken hebben was ze bont en blauw..de lever had moeite om deze blauwe plekken af te breken..gevolg was dat ze een bloedtransfusie moest ondergaan, door de vacuum had ze enorme hoofdpijn en was erg geiiriteerd ze moest dus echt helemaal tot rust komen en ze vondt het moeilijk om snacht haar zuurstofgehalte op pijl te houden. gelukkig is alles in orde gekomen en houdt onze dochter er niets blijvends aan over. je moet er niet aan denken wat er allemaal had kunnen gebeuren.

tja van een onbezorgde kraamtijd kun je niet echt spreken...ik ben redelijk opgeript zoals ik gekscherend zeg...al herstel ik goed. we rijden drie maal daags op en neer naar het ziekenhuis en dat is behoorlijk vermoeiend...maar we weten waarvoor we het doen natuurlijk
we hebben goede hoop dat ze snel naar huis mag en dat het genieten dan kan gaan beginnen

 

bedankt voor alle reacties...idd je moet er niet aan denken wat er gebeurd had kunnen zijn. dat doe ik dus ook niet..ik geniet gewoon extra van dochterlief