Sorry maar ik moet mij ei even kwijt... Ik heb vandaag even een dipje. Ik ben zo trots op mijn meisje, want ze doet het zo goed, soms vind ik het zo moeilijk! Ze zit nu denk ik in een sprongetje: moeilijk in slaap komen, sneller wakker, huilerig etc etc. Het duurt nu al een week en ze lijkt zo ontevreden! Ze is tevreden als ik haar de fles geef, dan even spelen en als ze moe ik weer naar bed. Maar als ze na een uur wakker wordt, is het even goed en dan huilt ze weer. Niks is goed, alleen als ik met haar wandel vindt ze het prima. Nu is zo'n sprongetje voor haar het vervelendst en ik vind het naar om haar zo te zien. Maar de mensen om haar heen zien haar ook alleen maar huilen en zeuren. Ik ben bang dat ze haar straks niet mee leuk vinden. En misschien is het geen sprongetje, maar is ze gewoon zo? Ik word zo verdrietig om haar zo ontevreden te zien. Hopelijk is het alleen een sprongetje en zit ze binnenkort weer lekker in haar vel. Dan kan iedereen weer zien wat een heerlijk meisje ze is!
Dat komt helemaal goed hoor. Die sprongetjes zijn voor je dochter niet leuk, maar ook niet leuk voor de ouders toch?! Het gaat vanzelf weer over, ook al lijkt dat nu niet zo. Probeer af en toe wat tijd voor jezelf te nemen, al is het maar een blokje om. Ik deed dat ook in de eerste weken. Gewoon 's avonds een rondje lopen.. Ff frisse lucht en tijd voor jezelf en stilte Je zal merken dat je na zo'n wandeling er weer beter tegen kan. Sterkte!
Het komt echt goed! Inderdaad eventueel een draagdoek met je kleine meid. Het klinkt erg herkenbaar, en komt echt wel weer goed! Neem wat tijd voor jezelf en geniet vooral lekker van je meisje!
Een draagdoek is ideaal voor als ze huilerig of hangerig zijn. En kop op meid, elke ouder weet dat babies huilen, daarom gaan ze echt niet denken dat ze vervelend is. Ik begrijp je hoor, ik heb het nu op dit moment ook met onze jongen. Maar komt wel goed!
Bedankt meiden, Ik weet dat het een fase is, maar aangezien het al meer dan een week duurt, ben ik soms bang dat ze zo blijft... Ik heb een draagdoek (moet even kijken hoe ik die moet gebruiken). Ze slaapt wel als ik met haar ga wandelen, maar ja, dat kan ik moeilijk de hele dag doen. Heb haar vanochtend om 09.15 op bed gelegd en ze was nu nog af en aan aan het huilen. Heb haar net op haar buik gelegd en voor nu is het rustig. Hoop dat dat helpt. Voelt ze zich misschien iets meer geborgen. De nachten gaan gelukkig wel goed. Gisterenavond heeft ze om 18.30 een klein flesje gehad (en verwachte haar dus tussen 21-22), maar ze werd pas om 23.40 wakker! Ze gaat de echt vroeg haar nachtritme in. Daarna om 04.00 en 07.50 uur. Maakte haar altijd om 23.00 wakker, maar nu ze zo rommelt met haar slaapjes, volg ik haar ritme maar. Dan maar even 2x eruit 's nachts voor een voeding.
Ik herken het heel erg! Ik was op een gegeven moment echt bang dat mensen haar stom vonden en dat ik het niet goed deed en mijn kind niet snapte. Maar na ieder sprongetje of fase kwam daar weer een heel vrolijk en lief meisje tevoorschijn. En ja, ze heeft pit, dus soms kan zo ook wel wat pinnig zijn... Maar echt pittig is ze alleen tijdens die sprongetjes... En hoewel ik nu inmiddels wel beter weet, vind ik het toch zwaar en val ink best wel terug in die gedachten. 'Doe ik het we goed?', 'Vinden ze haar wel lief?', 'Is het niet de aard van het beestje?'... Maar je gaat er steeds makkelijker mee om!
Mensen nemen het haar heus niet kwalijk dat ze huilt en gewoon even niet lekker in haar vel zit hoor!
Ik ben blij dat mijn onzekerheid en onmacht herkenbaar is. We moeten er gewoon even doorheen. Ik ben ook alleenstaand moeder, dus is soms moeilijk om even tot rust te komen en te relativeren. Ik doe ook niemand een plezier om op haar te passen als ze is zoals nu... Dus gewoon even afwachten en hopen dat ze snel weer lekker in haar velletje zit!
Komt echt wel goed meid. Onze jongste heeft ook zo'n periode gehad. Huilen,krijsen en noem maar op maar is allemaal goed gekomen. Hier ging ik ook enorm veel wandelen en dan viel ze altijd als een blok in slaap en wanneer ik dan thuis kwam lag ze gerust nog een uur te slapen en moest ik haar wakker maken voor de voeding. Je kunt altijd hulp vragen.Als iemand mij hulp zou vragen en het gaat om een huilende baby dan zou ik daar echt niet over twijfelen en gewoon doen.Het is maar voor eventjes dus mensen doen het heus wel graag als je het vraagt. Wees daarin niet te trots en bedenk veel mensen vinden het fijn om je te helpen. Komt goed!!
Wat vervelend meid, ook voor de kleine! Onze 1e is nu een maand, nog geen sprongetjes gehad, maar kan me wel voorstellen dat je je verdrietig en machteloos voelt door al dat gehuil en "ongezellige" gedrag van je dochtertje. Onze kleine meid doet het sinds de geboorte ontzettend goed, mogen in onze handen knijpen, echt waar, maar af en toe breekt het mij ook op, dan heeft ze buikkrampjes en is ze beetje misselijk door gulzig drinken, begint ze weer te huilen. Niks lekker knuffelen of spelen op zo'n moment, vind ik erg jammer dan, maarja, dan bedenk ik me dat het allemaal maar van tijdelijke aard is en koester ik de momenten dat ze wel lekker in haar vel zit, en dat is gelukkig 't meest vd tijd zo! Dat van die andere mensen moet je je niet aantrekken hoor, ze zullen jouw kind heus niet meteen als vervelend bestempelen! Hier heb ik het andersom; mensen die komen zien haar altijd lekker rustig slapend of op een ander "goed" moment. Dan is ze oooooh zooooo schattig en lief. En dan denk ik:"hopelijk vind je dat ook nog als je er 24u mee in de weer bent, ze haar dag niet heeft en jijzelf ook bekaf bent...". Moeder zijn is niet altijd 'n roze wolk, en daar mag je best aan toegeven! Veel sterkte en suc6!
Anouk, het is alsof je mijn meisje omschrijft toen ze zo oud was. Ze sliep van voeding naar voeding en was een super tevreden baby! Tuurlijk waren er ook de krampjes, maar dat was 1 uur op de 24. En ze doet het nu ook nog super hoor, ben trots op haar, alleen is het ff niet zo makkelijk. Voel me vandaag trouwens wel stukken beter. Gisterenavond kwam mevrouw al om 18.30 voor de fles, dus besloot haar een klein glesje te geven en dan een gewone rond 21.00. Ze heeft dus van 19.00-23.40 geslapen?!?! Vanochtend wilde ze weer niet slapen (wel moe). Na een uur heb ik haar op haar buik gelegd om te kijken of het wat zou helpen. Ze heeft geslapen van 10.15-13.30! Zat er ineens 5,5 uur tussen de laatste voeding... Zo onvoorspelbaar! Zoals jullie allemaal al zeggen: het komt goed! Dank voor jullie steun en bemoedigende woorden!