Op een of andere manier lukte het mij nooit om mijn man te verrassen; hij zag het altijd al aan me dat ik zwanger was voordat ik het zelf besefte. Zelf zag ik overigens niks anders aan mezelf. Maar hij zei dan: volgens mij ben je zwanger. Na een paar weken voelde ik wel iets anders en dan ging ik de test doen en ja hoor. Reactie van hem: "Zie je nou wel, zei ik toch!" en dan feliciteren, zoenen, knuffelen, blij blij blij!
Mijn man zei al eerder tegen me volgens mij ben je zwanger dat gevoel had hij echt. Ikzelf ook. Voelde me anders. Ik deed een paar dagen voor ik ongesteld zou moeten worden (mijn menstruatiecyclus is ongeregeld dus van de vorige uitgegaan) een test en die was heel licht positief. Maarwe durfden nog niet blij te zijn omdat het nog geen dikke streep was. De 2 dagen erna weer paar testen gedaan en die waren heel erg positief. Mijn man was heel blij om papa te worden.
Wij deden samen de test op de badkamer...die van de kruidvat, en toen ineens zag ik een 2e streepje verschijnen! dus ik zei, fuck...een 2e streepje! OMG OMG OMG OMG! en hij: huh? Echt? He? nee...dat kan niet..nou al? Allebei lachend en een dikke knuffel gevend, en daarna allebei in tranen...was zo raar maar ook zo bijzonder!
Wij waren het weekend weggeweest en ik bedacht me dat ik 2 dagen over tijd was. Ik was echt nog nooit over tijd geweest, altijd stipt 28 dagen! Maar... we hadden alleen op dag 18 geklust, dus ik kon eigenlijk niet zwanger zijn. Toch had ik een vreemd gevoel, ik had echt ontzettend veel energie en opruimerig. (dat heb ik normaal nooit ) Dus toen we thuiskwamen heb ik toch een testje gedaan. Ik had de test in de badkamer gelaten en liep naar manlief. Na 30 seconden weer naar de badkamer, en toen zag ik wat verschijnen. Ik weer naar man: "er komt iets hoor! er komt echt iets! de hele tijde ben ik heen en weer gelopen (had natuurlijk ook gewoon de test kunnen pakken) Manlief kon het op dat moment ook niet meer houden en pakte de test op. Hij zei dat hij het ook zag, maar hij vond hem nog wel licht. Ik zei dat dat normaal was en dat ik echt zwanger was. We pakten elkaar beet zoals nooit tevoren en begonnen helemaal te hupsen van blijdschap! Wat een mooi moment! *zucht*
Hahaha echt grappig allemaal om het te lezen zeg Wij waren er niet echt mee bezig maar me zus zei dat ik toch maar een test moest kopen omdat ik de laatste tijd moe en misselijk was. heb daarna een test gedaan en ik was idd zwanger.. Toen mijn man thuis was heb ik hem de test laten zien en hij was heel lang stil daarna vroeg hij..klopt het wel? mag ik even de gebruiksaanwijzing lezen van de test? ooo hier staat dat het niet 100% is enz enz.. Daarna dezelfde avond nog 2 testen gehaald En ja hoor positief.. Daarna pas ging hij me omhelsen van blijdschap..wat een schatje toch!
zelf hadden we de dag voor dat ik in het ziekenhuis moest zijn voor bloedafname ( we ondergingen ivf behandeling!) toch stiekum een test gedaan, maar daar was het 2de streepje zo vaag dus hadden we allebij zoiets van tja wat moeten we hier mee........... volgende dag zouden we dus smiddags gebeld worden. man was net weg voor wat boodschapjes toen ik gebeld werd........met 'gefeliciteerd, je hcg is 141, je bent zwanger!' dus ik enkel huilen he, bakken met tranen......... komt me mannetje binnen werp een blik op me en zegt met een ernstig gezicht, 'weer misslukt zeker? ' ik kan niks zeggen enkel maar nee schudden hij: is het wel gelukt? ik schud ja! hij valt op zijn knieen op de grond voor me neer ( haha ik zat op de bank!) en zegt, och nee wat mooi toch, wat geweldig och nee he wat geweldig........... en dat wel een stuk of honderd keer hahaahha hij was helemaal overdonderd. liep de hele dag met een grijns rond hahahaha
wat leuk om allemaal te lezen. mijn vriend en ik hebben samen de test gedaan Bij de eerste zwangerschap was ik zoo zenuwachtig dat ik dacht dat 2 streepjes negatief was. dus ik legde argeloos de test weg terwijl mijn vriend zei: ja je bent WEL zwanger knuffel knuffel daarna had ik de test mee naar mn ouders genomen om te laten zien en mn moeder zei heel droog: waarom heb je zon koortsthermometer gekocht. (die zag neit dat het een test was hahah) ze waren blij oma en opa te worden!
mijn man en ik hebben saampies getest en hij schoot net als ik vol toen we positieve test in handen hadden
Ik was al een paar dagen overtijd maar negatief getest en we hadden allebei al het voorgevoel dat het wel raak was, We hebben in groningen getest terwijl onze beste vriend (die meestal in het buitenland zit) en mijn nichtje er bij waren, had een digitale clearblue en legde hem neer keek op de klok nu 1 min. wachten. kijk naar beneden en binnen 10 sec. stond er overduidelijk ZWANGER. mijn mannetje vaast gepakt en allemaal in de lach geschoten, zie je wel we wisten het. we waren in groningn omdat mijn oom een ernstig ongeluk had gehad vanwege beroerte achter het stuur, dus waren allemaal een beetje emotioneel, kan je zeggen het doet je datn erg goed om even te lachen, toen ge mms't naar mijn zwanger die hier was en bij mijn ouders, dus werd gelijk overspoeld met telefoontjes. We hebben het s avond aan mijn oom vertelt in het ziekenhuis, hij kon amper bewegen, maar wel zijn gebroken arm optillen om mij en martin proberen aan te raken..hij kon niet zeggen hoe blij ie was maar zijn tranen zeiden genoeg. schiet weer vol als ik eraan terug denk. Als we het niet vermoed hadden had ik mijn ouders verrast, maar we hedden allemaal zoiets van kan niet anders, mijn cyclus is nl. zo regelmatig als de klok.
Wij deden de test samen en zagen binnen seconden een plus verschijnen. Allebei helemaal blij, verbaasd, half in tranen.
Bij de eerste zij hij van "wat betekend dat twee streepjes"? Bij de vierde zwangerschap zei hij "het moet eerst nog maar goed gaan" (daarvoor 2 miskramen gehad).
Bij de eerste: omhelsde hij me... bij de tweede (MK) : viel hij stil.... En bij de derde gaf hij me gelijk op mn sodemieter... (door de telefoon, hij was op cursus) omdat ik zo vroeg getest had na mn miskraam.... Het was dus zelfs NA het testen nog even onduidelijk of ik nu wel echt zwanger was...
Hij was thuis toen ik de test deed, alleen zat hij 'nonchalant' in een boekje te bladeren.We waren al twee jaar bezig en hadden niet echt verwacht dat het er spontaan nog van zou komen.En hij had al vaker meegemaakt dat ik een test deed zeg maar. Dus ik doe die test, na een gigantische huilbui om niks te hebben gehad, en binnen 10 seconden verschijnt er een vette roze streep. Ik helemaal wezenloos: 'schat, er staan twee streepjes op... ' Hij: 'watte?'(echt een beetje duf, hij had de eerste moment totaal niet door wat ik zei volgens mij! ) Dus ik weer: 'er staan twee streepjes op!'(nog altijd helemaal verlamd ) Dus hij neemt die test van me aan, en begint er op te turen...Ineens: 'waar is die handleiding?!' Hij begint de handleiding te lezen, dan krijgt hij eindelijk door dat ik echt zwanger ben. Daarna heeft hij me vastgenomen, en hebben we allebei een beetje gehuild...supermooi moment gewoon! *zucht*
de eerste zwangerschap was het voor ons beide niet te geloven en ik heb ook wel 6 testen gedaan, helaas miskraam, met tygo durfden we eigenlijk niet meer te juichen, na 12 weken konden we pas genieten, ik had mijn vriend in een envelopje de test gegeven en hij keek er naar en zij eerst maar eens afwachten in december vorig jaar was ik weer zwanger, we waren erg blij, na 1 keer raak ik wou graag testen op nod dag was er van overtuigd, vriend wou toch liever een week wachten, ik was te ongeduldig en heb er stiekem 1 gekocht en heb hem deze gegeven en gezegd ik had wel gelijk hoor, hij kon je weer niet wachten helaas weer een miskraam geworden, na 5 weken niet ongesteld te zijn geworden zei mijn vriend volgens mij ben je zwanger, ik kon het niet geloven en zei dat het wel vaker langer kon duren om ongesteld te worden na een miskraam, toch een test gedaan en ja hoor 2 vette strepen, hij ik zei het toch, ik kon het niet geloven 26-09-08 een tweeling erbij gekregen
Ik was 4 dagen overtijd en mijn vriend wilde wachten met testen tot zaterdag. Op donderdag kwam hij thuis met 3 testen, voor zaterdag, zei hij.... hahaha! Toen kon ik niet meer wachten natuurlijk, want ik had al een sterk vermoeden.... Ik durfde niet op de test te kijken, dus liet ik hem eerst aan mijn vriend zien, aan zijn gezicht zag ik eigenlijk al genoeg, daarna zelf nog gekeken en toen staan springen en lachen ! Eindelijk na 13 maanden! En deze maand stond ons hoofd er helemaal niet naar! Ongelooflijk! De eerste dagen in een roes geleefd, mijn vriend en ik beginnen er nu langzaam aan te wennen.....
Vorige jaar de eerste keer reageerde hij heel blij en konden we het niet geloven. We waren net 2 maanden bezig. Jammer werd het een mk. De tweede keer 3 maanden na mijn eerste mk was het meer dat we zenuwachtig waren en niet konden geloven dat we weer zwnager waren. mk. De derde keer reageerde hij blij maar ik niet echt. Was weer 3 maanden na mijn mk. HAd niet echt vertrouwen erin. Wist het ook niet eens en dacht steeds dat ik ongesteld zou worden dus teste 3 dagen later. De test gaf toen al heel vaag. Werd ook een mk. De vierde (deze)keer teste ik 3 maanden na mijn derde mk. 2 dagen te vroeg. Ik had zoiets van ik heb een barbyknoei vanavond en wil best een glaasje wijn drinken. Ik had nog 2 testen en dacht voor de lol. Ik deed het s'middags uur of 3 testen. Ik kon het al niet geloven omdat ik er niet vanuit ging. Hmmmz ik dacht wel het is 3 maanden geleden dus heel toevallig zou het dan zijn. Ik heb gelijk mijn ventje gebeld en die reageerde met " JA zegt ze" .