pffffff waar zal ik beginnen ondertussen bijna 3 jaar verder en nog steeds kinderloos kunnen geen rede vinden om rust te creeeren ben ik nu aan de pil gegaan voor tijdelijk heb inmiddels de zolder opgeruimd alles wat ik afgelopen jaren gekregen had aan kinderspullen en speelgoed weer weggegeven in overleg natuurlijk nu heb ik nog 1 doosje met spulletjes wat we zelf gekocht hadden. 2 rompers,een inieminie pakje voor de geboorte,schoentjes en een knuffel en als ik die zie moet ik zo ontzettend huilen wat ik ook zo erg vind is dat wij al jaren de namen klaar hebben en nu gaat t kindje van me zus zo heten weet even niet wat ik met me emotie`s aan moet
Gewoon aan toe geven, het is ook moeilijk als je zo lang geduld moet hebben, met de onzekerheid dat t er ooit van komt.. Ik weet niet hoe goed de band is met je zus, maar heb t er ook met haar over?! Krop het niet op, desnoods dat je met iemand gaat praten, een ha psycholoog, maatschappelijk werk.. Gewoon om het van je af te praten
Ik kan je helaas niet helpen maar wil je wel even veel sterkte wensen. Lijkt me enorm frustrerend vooral aangezien jullie dus beide wel vruchtbaar zijn. Ik hoop dat jullie toch snel de spulletjes van zolder mogen halen en mogen genieten van een goede zwangerschap.