Eten als machtmiddel

Hier ook al tijden drama tijdens het eten. Ik maak me er niet druk om. Eet je prima en eet je niet jammer dan.

Wat ik wel jammer vind is dat hij wat aan de magere kant is (12 kg)

Ik ga hem niet dwingen , ooit gaat hij het wel leren. Tot die tijd eten wij gewoon rustig verder en maken we ons er niet druk om.

Kan me wel goed voorstellen dat het voor jullie frustrerend is , miss hien helpt het als je gewoon verteld dat het etenstijd is , en dat hij gezellig met papa en mama gaan eten?

 

Ik wilde het eerst nog zeggen, maar vond het zo lullig na mn opmerking van gister.
Maar idd qua eten betreft ben ik het eigenlijk altijd met je eens

 

Maar als hij normaal eet kan hij toch geen trek meer in een boterham hebben na het eten? Hoeveel tijd zit daar tussen?
Fruit kan idd ook als toetje gegeven worden.

 

Ik zou dan eerder zijn eerdere eten voortzetten opgewarmd. Kan hij dat nog eten. Als hij dat op heeft e nog honger dan evt 1 boterham.
Vandaag hier ook, de dames wilden snoepje maar jongste had bord niet leeg en veel had ze niet gekregen. Ze besloot om het toch nog op te eten (ff in magnetron) en daarna een snoepje.

 

Nee dat zal misschien niet. Maar in dit geval zal ik hem eraan herinneren d at hij zijn avondeten niet opgegeten heeft en dat hij dat volgende keer maar wel moet doen, want nu heeft ie honger en krijgt ie niks meer. Morgen ochtend mag hij weer ontbijt.

Ik ben misschien heel hard, maar ik heb gemerkt dat je daardoor wel een kind krijgt xat gewoon aan tafel eet.

 

Niet alles gelezen, maar onze zoon was een drama met avondeten. Nu soms nog wel.
Vanaf een jaar of 3 hebben we verplicht dat hij minimaal 3 hapjes moest eten. Niet eten, ook prima maar dan niets lekker meer of zeuren dat je toch wel wil eten.

Inmiddels moet hij minimaal 5 hapjes eten en ik merk dat het avond eten met de dag beter gaat en hij steeds wat meer eet. Hij krijgt overigens na 15.00 geen eten meer van ons. Rond 16.30-17.00 gaan we altijd avond eten.

 

Maar waarom zet je dan niet door, geef hem gewoon eens niets meer na het avondeten. Kijk het een week aan. Werkt het niet voor jullie kies je een andere methode.
Hij krijgt toch z'n zin, doordat jij alsnog die boterham gaat smeren. En reken maar van yes dat hij dondersgoed die link nog legt.

 

Ik zeg dan tegen mn dochter dat ze niks anders meer te eten krijgt. de volgende ochtend is er pas weer ontbijt maar verder krijgt ze niks.

iemand die ik ken die deed het avond eten van de avond ervoor als ontbijt serveren dat gaat me dan ook wel wat ver maar als je niet wilt eten prima maar dan eet je daarna niks meer.

dat snappen ze vaak op die leeftijd prima.

 

Ik kan mijn bericht niet meer wijzigen maar ik wilde nog even zeggen dat het hier wel helemaal goed gekomen is uiteindelijk. Hij eet als een bootwerker.

 

Ik denk dat hier nog wel winst te behalen valt. Als je tien keer waarschuwt snap ik best dat je zoontje denkt dat je het toch niet echt doet. Een keer waarschuwen en vervolgens doen wat je zei is voor hem denk ik veel duidelijker. Er zijn hier al veel goede tips gegeven. Ik zou duidelijke afspraken met je man maken over hoe jullie het gaan aanpakken en jullie daar vervolgens ook strikt aan houden. Dat biedt duidelijkheid en structuur en het klinkt alsof jullie zoontje (alle kinderen denk ik) dat goed kan gebruiken.

Heel veel succes, ik hoop dat je snel dat gevoel van strijd kwijt kunt zijn, lijkt me erg vermoeiend en frustrerend.

 

Mijn zoon moet nog twee worden maar is 98 cm , dus hij is idd mager.
Als hij echt honger krijgt gaat hij zeker wel eten hoor. Denk dat het belangrijkste is dat je het vol houd hoe moeilijk het ook is.

 

Hoe ziet jullie weekindeling eruit? Hij zoekt heel hard aandacht, waarom?

Ik zou eerst nagaan of je overdag meer balans kunt creëren zodat hij niet zo'n behoefte heeft aan aandacht tijdens eten (natuurlijk gebruiken ze eten dan als aandachtsmiddel)

 

Heel veel kinderen hebben een periode dat ze niet/nauwelijks/slecht eten.

Door de strijd aan te gaan geef je hem macht en leer je hem eten als machtsmiddel te gebruiken. Persoonlijk ben ik daar geen voorstander van.

Door eten aan te bieden, zoals een boterham, na het normale avond eten keer je hem dat hij toch wel eten krijgt. Nu is het een boterham en ach wat is daar nou mis mee kan je denken, maar de kans bestaat dat ze uiteindelijk meer strijd gaan maken en dat een boterham ook niet meer goed genoeg is. Naast het feit dat er dan helemaal geen groente meer gegeten wordt.

Jij en je partner moeten bespreken wat jullie willen en hoe jullie dit willen en samen eraan houden.

Wij hebben ervoor gekozen om maar een klein beetje op het bord te doen. Dus bij agv een klein schepje groente, 1 stukje aardappel en een klein stukje vlees. Een vol bord kan meer strijd geven omdat het te veel lijkt.
Afspraak= iedereen blijft aan tafel zolang we aan het eten zijn.
Afspraak= je hoeft niet te eten, maar het mag wel. Maar je blijft dus wel aan tafel.
Afspraak= als wij (ouders) klaar zijn met eten en de jij (kind) bent op dat moment niet aan het eten, dan is het eetmoment voorbij. Tafel wordt afgeruimd en er kan niet meer gegeten worden.

Borden verplaatsen doen we ipc niet. Ook al eet je niet, je laat je bord staan. Misdraag je je zo dat we het bord weg moeten halen, prima. Maar het bord blijft weg.

Bij ons werkt dit prima. De oudste eet gewoon netjes zijn bord leeg en vraagt soms om meer, afhankelijk wat we eten.
De jongste probeert soms de strijd aan te gaan, maar er is geen ruimte voor strijd. Meestal eet hij alsnog zijn bord leeg. Zo niet, ook prima.

En het werkt niet binnen een week. Ja je kunt aanvoelen of het voor jullie werkt, maar de periode slecht eten is echt niet binnen een week over.
De meeste kinderen zorgen echt wel dat ze niet uitgehongerd raken.

 

Ja zo doen wij het dus ook. Mijn vriend ging ook nog wel eens de strijd aan maar dat werkt totaal niet. Dit werkt het beste hier. Eten is goed. Niet eten? Dan niet maar je krijgt niets anders. Zo doe ik dat ook als onze zoon een periode heeft dat hij 's morgens of 's middags niet eten wil. Hij heeft van die periodes dat hij 1 eetmoment van de dag moeilijk doet. Prima, maar geen snoep of koek dan.

 

Dit klinkt inderdaad als macht proberen uit te oefenen. In dat geval ben ik echt hard, volgende maaltijd nieuwe kans. Anders beseft hij dat hij macht heeft. Ook tussendoor niet iets extra (vullends), gewoon wat ze altijd krijgen.

 

Ik snap jouw gedachtengang wel......maar ik denk wel dat als je nou een weekje even doorzet. Dus hem aansnoeren in de kinderstoel, hem steeds weer terugzetten als ie gaat staan, hem niks meer aanbieden als hij niet aan tafel heeft gegeten, hem niet 10x waarschuwen (dus het eten zal toch vaker in de prullenbak verdwijnen) en het even voor lief nemen dat je zelf lauw eten naar binnen moet werken..........dan heb je er daarna misschien wel profijt van. Ik ben er bijna van overtuigd dat jouw zoontje heel snel door heeft hoe het werkt. Alleen jij moet er zelf mee beginnen om consequent te zijn. Anders denk ik niet dat het makkelijker/beter gaat worden.

 

Wij hebben dit ook een tijdje gehad. Wij werden vooral moe van het niet gezellig bij elkaar zijn s avonds.

We hebben voor haar de tafel niet meer gedekt en zijn vooral gezellig gaan eten. Niet overdreven maar gewoon vertellen aan elkaar hoe se dag was enz.

Ze vond het echt niet leuk! Met twee dagen was ze er klaar mee. Het klinkt hard maar t heeft echt goed geholpen.

Ooh en zeker geen andere dingen laten eten!