Hoi allemaal, Ik heb een probleem. Ik zit niet lekker in mijn vel en ik heb geen idee waar het vandaan komt. Ik blijf nu een beetje in een negatief cirkeltje hangen met mijn meisjes en daar wil ik uit komen. Mijn meiden zijn nu 7 maanden. De eerste 3 maanden vond ik ontzettend zwaar. Mijn hele leven stond op z'n kop en ik was echt aan het overleven. Toen ik weer begon met werken en ons ritme er goed in zat ging het ineens super. Ik kon echt genieten. Ik had de grootste lol met mijn meisjes en ze deden het super. Ze sliepen goed, aten goed, lachten veel en waren erg makkelijk. Sinds een paar weken is mijn ene dochter wat minder gaan slapen. Ik heb het idee dat haar ritme wat aan het veranderen is en dat ze minder slaap nodig heeft, prima. Ze heeft al vanaf 8 weken doorgeslapen dus we zijn altijd flink verwend geweest. Maar sinds deze week wordt ze gewoon om de zoveel uur wakker 's nachts. Dan begint ze te huilen, en soms valt ze weer in slaap. Nu zijn we al een aantal nachten eruit gemoeten om te troosten. Dan gaat ze na een poosje weer slapen. Maar ik lig uren wakker, net alsof ik lig te wachten tot ze weer begint. Overdag slaapt ze trouwens ook belabberd. Mijn andere dochter is juist het tegenovergestelde, zij heeft veel slaap nodig. Ik merk dat ik het erg lastig vind om met beide ritmes mee te gaan. Ik vind het moeilijk om te schakelen. Want het liefst wil ik ze in 1 ritme houden( dat is immers de afgelopen 7 maanden goed gegaan). Ik ben nu al heel de dag van hot naar her aan het rennen om ze een beetje tevreden te houden. Zo ben ik ook al weken bezig om het vierde flesje eraf te halen,op advies van het cb, i.v.m. beide meisjes aan de flinke kant. Dit lukt echt voor geen meter. Ik heb niet het idee dat ze honger hebben maar meer dat ze dat flesje gewoon willen. Ben hem af gaan bouwen en zit nu op de 90cc. Nu probeer ik om de paar dagen het flesje helemaal weg te laten maar dan worden ze na een half uur (na het tussendoortje en de thee) stik chagrijnig. Huilen en niets is goed. Dan denk ik: ze zijn moe. Maar nee hoor want als ik ze op bed leg dan is het helemaal drama. Mijn meiden zijn chagrijnig, ik ben chagrijnig en ik kan niets hebben. Ik weet dat ik het patroon van nu moet gaan doorbreken maar ik vind het zo ontzettend moeilijk. Ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen. Iedere dag probeer ik weer iets nieuws maar het werkt alleen maar averechts. Ik wil gewoon weer een fijn ritme terug waarin ik kan genieten en niet hoef te overleven. Hebben jullie tips?
Eerste tip: accepteren dat die rukperiodes er bij horen, zeker het eerste jaar... Tweede tip: oplazeren met het CB (tenzij ze ernstig overgewicht heeft natuurlijk) en je dochter dat 4e flesje geven. Derde tip: probeer niet je kindje in een ritme te duwen, dat werkt vaak, en nu ook blijkbaar, averechts.. Ik neem aan dat je een duowagen hebt, misschien 1 zitgedeelte erop doen? Zodat je ene dochter lekker kan slapen, en je ander om zich heen kan koekeloeren, en jij lekker buiten bent en niet binnen hard gillend gek wordt van chaggie kids Vierde tip: schakel hulp in, laat mensen oppassen e.d. en zorg dat je af en toe geniet momenten hebt, nu kan dat even niet met je dochters, dan maar een avondje/middagje/uurtje zonder. Lijkt ne echt wel zwaar hoor, een tweeling. Heel veel succes in ieder geval!
+1! Kijk naar je kindjes. Je kunt iets niet forceren. Als ze dat 4e flesje nog willen, zullen ze het nodig hebben. Zelf heb ik dat ook gemerkt. Je kindjes geven zelf wel aan wanneer ze een flesje minder willen. Ze slaan die dan in 1 keer over. En die gebroken nachten....breek me de b*k niet open. Wij hebben dat dus al een jaar. Probeer te accepteren dat het een fase is. Het gaat over. Succes!
Bedankt voor de tips! Jullie hebben gelijk. Ik ben te strak in mijn ritme en regelmaat en dat is mijn zwakte. Maar tevens ook hetgeen wat erg goed werkt voor ons als gezin. Het moet wel met een tweeling. Omdat ik juist erg van het ritme ben, probeer ik ook erg goed naar mijn meisjes te kijken wat zij nodig hebben. Maar soms ben ik dat gewoon even kwijt en weet ik niet waar ze op dat moment aan toe zijn. En inderdaad ik moet gewoon sch*t aan het cb hebben, dus als ze dat 4de flesje nodig hebben dan blijf ik het gewoon nog even geven. Maar ik ben dan ook wel een beetje bang dat ze dadelijk doorschieten naar te dik zijn. Ze zitten nu net iets boven het gemiddelde. Mijn ene dochter is heel anders gebouwd, echt zo'n lekker klein propje . De ander is wat slanker gebouwd. Vannacht heeft ze trouwens heeeerlijk geslapen (en ik ook). Ik heb haar om half acht op bed gelegd en heb geen kik gehoord, meestal jengelt ze nog even. Tussendoor werd ze ook altijd nog even wakker maar dat is nu niet het geval geweest. En vannacht heeft ze ook heerlijk geslapen. Heb haar om half 8 vanochtend eruit gehaald. En nu ligt ze weer lekker te slapen dus misschien was het inderdaad even een rukperiode . Mijn man en ik gaan dit weekend even lekker samen naar een hotelletje en de meisjes gaan logeren. Ben er echt aan toe. Dankjulliewel allemaal!
Net boven het gemiddelde is toch goed? Dan hebben ze wat reserves als ze eens ziek zijn. En er is nog veeel marge tussen 'net boven het gemiddelde' en 'boven de curve' hoor. Geen zorgen maken.
Anders minder de melk in de fles? Of Water in de fles? Vind het in elk geval super knap hoe je het allemaal organiseert! Ik vind 1 kindje af en toe al zwaar, laat staan dat je er 2 hebt en dan ook nog met verschillende ritmes.. Wees trots op hoe goed het ook gaat! En geniet van je weekendje! Knuffel voor jou. (geen bruikbare tips maar wilde het toch even kwijt)
Dankje Shakes, ik ga het van me afzetten . Wat lief MamavanAnne! Ik vind het altijd fijn als ik zoiets te horen krijg want soms twijfel ik weleens aan mezelf of ik het allemaal wel goed doe. Het weekendje was super. Ben er echt door opgeknapt. Eventjes geen moeder zijn en niet te hoeven zorgen. Heb mijn meisjes heel erg gemist en ze liggen nu weer lekker thuis in hun bedje te knorren. Dat is ook heerlijk!
Ons meisje heeft ook vanaf 6,5 mnd TOT vorige week slecht geslapen, vaak wakker s nachts. Was een of ander sprongetje, ben gestopt met zoeken naar redenen, accepteren.... Nu heeft ze alweer een volle week doorgeslapen, van de ene op de andere dag, maar er komen vast meer van zulke periodes... Soms is het gewoon zwaar, zeker met twee lijkt me. Sterkte en succes kan ik je wensen, bedenk dat je niet de enige bent en dat het weer over gaat!