Waarschijnlijk herkent iedereen het hier wel, dat lichaam dat je elke maand weer zo ongelooflijk in de :c: kan nemen! Zwaar vermoeiend. Deze maand slechts in totaal twee keer geklust en dan niet eens in de juiste periode (man werkt veel in het buitenland). Ik dacht dus een heerlijke cyclus door te gaan, even een pauze van hoop en zou het toch?... Maar nu heeft mijn lichaam besloten deze maand allemaal nieuwe kwaaltjes te uiten....grrrrr. Wat is dit toch eigenlijk ontzettend grappig, ik trap er gewoon met beide benen in. Dus nu toch maar weer die knop van lichamelijke ongemakken negeren, aan zetten. Ben wel blij dat mijn mannetjes niet in de buurt is, anders zou die zich een breuk lachen. Ik de rationele theoreticus gelooft momenteel niet dat de wonderen de wereld uit zijn. Wat heerlijk dat je hier altijd al je gevoelens even kwijt kan. Ben zo blij dat jullie er zijn. liefs kiki
Hai, Wat herken ik je verhaal! Ik zit nu op het wachtbankje en weet dat het waarschijnlijk niet raak zal zijn omdat we eigenlijk niet in de goede periode geklust hebben. Maar toch.........................! Mijn lichaam geeft geen signalen(doet mijn lichaam nooit) maar ik loop wel weer heeeeeeeel vaak naar de wc om te kijken of ik al bruin bloedverlies heb. Daar begint mijn ongi een paar dagen van te voren altijd mee. GRRRRRRRRRRRRRR! Kan mezelf wat dat betreft wel voor de kop slaan maar kan het niet helpen. Veel liefs Nataly
Hoi hoi, Ook ik sluit me bij jullie aan hoor. Ik word komende vrijdag geopereerd en we hadden dus besloten om de vorige klus periode over te slaan omdat als ik zwanger zou zijn niet geopereerd zou kunnen worden en het allemaal een hele tijd uitgesteld zou worden. Nu ik afgelopen zaterdag na een week van allerlei kwaaltjes toch ongesteld werd was ik zelfs een beetje teleurgesteld. Raar hoor wat al die hormonen met ons doen. Liefs, Bibu !
Hallo klusvrouwtjes Hier nog zo eentje hoor ik zit ook op het "wachtbankje" en dan let je toch meer op kleine dingen zoals een krampje en een ditje en datje Het eerste wat ik dan denk "voel ik me anders...hoe zou ik me moeten voelen als ik zwanger zou zijn" en nog meer van die kronkel gedachtes haha Daarbij zie ik hier ook mensen die al in de 11e ronde zitten en dan denk ik..."stel je voor dat het bij mij ook zolang duurt...kan ik uberhaupt wel zwanger raken" Man wat dit allemaal met je doet als je eenmaal besloten hebt dat je voor een kelin wondertje wilt gaan is niet normaal meer! Maar laten we allemaal positief blijven denken xxx Sabine
Hey meid. weet precies wat je bedoelt. Maaar..... was ook iemand van hier , die had wegens omstandigheden maar 1 keer geklust.... en RAAK! Wilde ik ff zeggen liefs sancho
ja ssoms laat je lichaam je mooi verrassen soms stelt het je gigantisch teleur! Sterkte meid met zwanger worden! Dikke kus Swiggy
Ik ben zo iemand die al 11 rondes bezig is om zwanger te worden. Je wordt op een gegeven moment meer gelaten. Je leert je lichaam beter kennen en herkent de signalen dus ook eerder. Bij mij geldt hoe langer ik bezig hoe makkelijker het wordt. Veel liefs Nataly
Het niet letten op kwaaltjes bedoel je dan? want dat heb ik idd ook.. maar vind het wel steeds moeilijker worden als het weer niet gelukt is.
Ik ben al een paar jaar van de pil af en heb dan ook geen last meer van ontpillen. In de periode voor het doelbewust klussen heb ik ontdekt dat ik tussen ei en ongi een heleboel 'zwangerschapskwaaltjes' heb. Dus dat ben ik iedere maand gewend...ik heb dan ook een ingebouwde knop om alle lichamelijke kwaaltjes te negerener, deze knop is alleen niet zo energiezuining En nou net deze maand, de maand die ik zelf als pauze zag, begin ik van alles te voelen wat ik nog 'nooit' heb gevoeld. En deze maand is het biologisch gezien onmogelijk. Op de een of andere manier vond ik die pauze zo fijn gevoel. Gewoon weten dat het niet zo is, soort bevrijdend gevoel...heel gek. Dus nu moet ik de knop (=ik voel niets, merk niets) zelfs nog aanzetten als ik niet zwanger kan zijn. En Natasja, ik kan me niet voorstellen hoe jij je moet voelen. Ik ben nog niet zo lang bezig maar heb eigenlijk een soort bewondering voor jou en iedereen die al zolang bezig is. Wondertjes komen helaas niet op afroep. Kost jullie waarschijnlijk heel veel energie. Weet nooit zo goed wat ik moet zeggen....alleen weet ik dat het komt wanneer het komt. En ik denk dat als je er iets of veel langer over doet, de beloning meer wordt beschouwd als een echt wonder. (mijn oersoonlijke mening, geen aanval hoor!) liefs kiki...pfieuw...dat lucht op...
hihihi zou niet weten wat ik als aanval zou moeten opvatten hoor hihihi Als het komt is het idd een wondertje! heb er dan zo lang op moeten wachten.. maar ik wacht braaf door.. weet zeker dat ook ik en de andere meiden moeder mogen worden (hihihi ligt ook aan mijn bui hoor, soms ben ik overtuigd dat ik nooooit zwanger mag worden hihihi)
HAHAHA begrijp de verwarring. Bedoelde dat als je binnen een maand zwanger bent, het nog steeds een wonder is...maar toch een beetje anders.