Dat idd… Maar ik vond het ook moeilijk, dan komen er vragen: wat is de gemiddelde zwangerschapstermijn… zit ik daar met mijn vroeggeboortes van 24,3 en 24,6 weken… Maar goed @lisa27 het is niet mijn bedoeling om jouw gewenste babyshower af te branden, maar meer om meer perspectieven te laten zien hoe er ook naar gekeken wordt. Neemt niet weg dat jouw teleurstelling er mag zijn.
Wie zou er in jouw ogen dan wat moeten organiseren, man, (schoon)moeder, (schoon)zus, vriendin? Misschien zou je het kunnen aangeven want kan zo zijn dat mensen daar helemaal niet mee bezig zijn, het kennen of wat eerder gezegd ze houden niet van leuke dingen organiseren. Je zou ook zelf een uitnodiging kunnen maken en familie, vriendinnen kunnen uitnodigen voor een high tea babyshower! En dat iedereen wat meeneemt voor de high tea en dat je zo een gezellige middag hebt met elkaar. Of in gesprek gaan met je man misschien kan hij wat via familie/vrienden laten regelen.
Een goede vriendin van me weet dat ik het heel graag wil en ik heb het ook voor haar georganiseerd toen ze zwanger was. Mijn man weet ook dat ik er best wel mee zit. En kijk het gaat mij er helemaal niet om dat het een heel groot feest moet worden dat hoeft absoluut niet. Al komen er een paar mensen gezellig ff langs om koffie en thee te drinken oid. Het gaat mij erom dat ik dit soort dingen heel vaak voor anderen doe en het niet terug krijg en daardoor ga ik me afvragen wat er mis is met mij…..
Ja het is idd breder……. Ik doe altijd mega veel voor anderen en krijg nooit iets terug. Dat klinkt dramatisch maar is helaas wel zo. Als een vriendin ziek is pas ik op haar kinderen, maar andersom is het altijd teveel gevraagd. Ik ga me gewoon afvragen wat er mis is met mij…..
Ik snap je gevoel hoor. Is gewoon niet leuk! Hier had ik het ook met bepaalde mensen en dan vooral met cadeaus voor verjaardagen bijv. Ik deed altijd veel moeite en kreeg er nooit is wat voor terug. Is wel wat anders maar het gevoel een beetje hetzelfde. Het ligt niet aan jou. Heb altijd het idee dat die mensen het te druk hebben met zichzelf. Die denken hier niet over na. Het is jammer dat je man het balletje niet even opgooi richting je vriendin of zij wat voor je kan regelen! Hopelijk kan je toch nog een beetje genieten van je zwangerschap!
Niks mis met jou hoor alleen maar lief! En lullig van je naasten als ze het weten en jij hebt het voor hun gedaan. Zelf geef ik ook liever dan dat ik krijg maar met de jaren ben ik wel gaan nadenken bij de mensen waar het eenrichtingsverkeer is
Niet waar je nu op zit te wachten maar wellicht "op zoek" naar wat andere vrienden.. dit klinkt wel heel teleurstellend.
Er is echt niets mis met jou, wellicht zit het in de communicatie. Vraagt zij of je wilt oppassen? Vraag jij of je kan helpen door op te passen? Vraag jij als je ziek bent of ze kan oppassen? Niet iedereen heeft hetzelfde empathische vermogen. Daar waar jij wellicht snel denkt, ik kan helpen en ik ga helpen, denkt een ander daar totaal niet over na. Ik pas ook niet meteen op kinderen van een vriendin als ze ziek zijn. Dat kan iedereen vaak wel zelf regelen, als de nood er is, sta ik voor ze klaar. Misschien ben je wel een beetje te aardig voor iedereen?
Ja het gevoel is idd hetzelfde. Tegenwoordig heb ik sowieso het idee dat mensen veel meer met zichzelf bezig zijn en tuurlijk moet je eigen gezin op 1 staan das logisch maar tis toch ook fijn om anderen te helpen? Tenminste dat vind ik wel.
Ik bied het inderdaad vaak zelf aan dat klopt, maar als ik ziek ben oid bied eigenlijk nooit iemand het spontaan aan dus dan vraag ik het gewoon netjes en dan nog wordt er 9 vd 10 keer nee gezegd……
Ik zou een high tea met zus en schoonzussen en paar vriendinnen geweldig leuk hebben gevonden. Maar bij de eerste twee kwam het niet dus bij de tweeling ook niet verwacht en niet gekomen. In mijn omgeving vinden de meeste het onzin. Sowieso is de interesse in mijn kinderen in mijn omgeving minimaal. Gelukkig ben ik zelf wel zeer geïnteresseerd in ze Oh en ik heb een schoonmoeder die echt dol op ze is. Ik snap jouw teleurstelling, zeker gezien de beloftes. Probeer het wel los te laten want je wordt er vast niet vrolijker van. Fijne zwangerschap!
Ik kan me je teleurstelling goed voorstellen en kan niet begrijpen als de mensen die dichtbij je staan je wens kennen deze bewust negeren. Wat iemand anders al zegt: misschien toch gaan investeren in andere mensen. Ja, het leven is druk, maar uiteindelijk draait het om oprechte aandacht. Wilde niet wegklikken zonder te reageren. Knuffel. Edit: qua nieuwe contacten op doen: moeders van de opvang, van school, sport, zit je in commissies, clubjes? Uiteindelijk toch op anderen afstappen?
Ik denk dat je vooral je verwachtingen wat bij moet stellen. Vaak sluipen bepaalde gewoontes er ongemerkt in, zo van die regelt dat wel en is diegene er niet dan gebeurt er niks. Het is natuurlijk wel flauw dat je familieleden weten van je wens en er niks mee doen maar dat zegt meer over hen dan over jezelf. Zelf vind ik dat hele babyshower gebeuren dikke onzin wat uit Amerika is overgevlogen evenals van die gender feestjes met zo’ n taart die aangesneden moet worden. In mijn omgeving leeft dit totaal niet. Mijn kinderen zijn al wat ouder en hier wel altijd een leuke kraammand gekregen maar geen feestjes voor de geboorte. Weleens een kleine onverwachte attentie zoals een rammelaar of een knuffeldoekje.Ik ben benieuwd hoe dit zal zijn als mijn eigen kinderen ooit zelf kinderen gaan krijgen. Ik vind het wel flauw dat je eigen man je wens zo negeert maar er is echt niks mis met jou. De een is nu eenmaal attenter dan de ander.
Ik heb zelf 2x geen babyshower gehad en vind dat helemaal prima. Ik hou niet van verrassingen en al helemaal niet om in de belangstelling te staan. Ik begrijp je gevoel wel, omdat je zegt zelf altijd je best te doen om voor anderen wat te regelen. Dan zou het fijn zijn om daar ook eens wat voor terug te krijgen. Maar ik zou er dus niet te lang mee zitten..
Sorry dat ik niet meer gereageerd heb! Ik ben inmiddels 37 weken zwanger en lichamelijk helemaal op dus zit niet veel meer op het forum. Het hele babyshower idee heb ik maar opgegeven. Inmiddels heb ik wel een nieuwe vriendin erbij waar ik onwijs blij mee ben. Gewoon een moeder van een meisje uit mijn dochters klas. Ik heb besloten om niet continu anderen te willen pleasen, vooral niet als het maar van 1 kant komt!
Ik zag van de week een filmpje over vriendschap. Als je een vriendschap aan gaat start je een patroon. Als je telkens geeft gaat die ander er ook niet meer over na denken. Als je van jezelf weet dat je daar makkelijk in valt is dat een goed moment om bewust af en toe wat naar achter te gaan of juist zelf kleine dingen te vragen. Niet teveel. Maar genoeg om niet in oude patronen te vallen of op tijd weg te wezen.
Attent zijn vind ik een prachtige eigenschap, dat jij dat van nature hebt is mooi en waardevol. Het is inderdaad wel belangrijk daarin je eigen grenzen naar jezelf toe aan te gaan geven. Geef je veel maar krijg je weinig terug, merk je dat je daarvan baalt dan zou ik niet meer investeren in het geven. Mensen die veel geven doen dit omdat ze er zelf ook blij van worden, wanneer je er dus niet meer blij van wordt omdat het niet terugkomt is dat voldoende reden om je tijd en aandacht aan een ander te geven. Niet iedereen is even attent. Sommige willen wel maar het lukt niet goed, anderen zijn simpelweg niet zo. Uiteindelijk zoek je in het leven toch mensen met wie je een beetje op één lijn zit qua eigenschappen, zodat je wederkerigheid hebt. Dit hoeft lang niet altijd, je kunt ook best bepaalde dingen met iemand doen en mat anderen weer andere dingen. Het belangrijkste blijft echter altijd dat vriendschap iets moet opleveren, een fijn en gelukkig gevoel op en door welke manier dan ook.