geslacht weten?

Dan zou ik t niet doen als ik jou was. Het zal heel jammer zijn voor je vriend als ie er dan zo achter komt. Ook ik wilde t eigenlijk stiekum wel weten. Nu achteraf ben ik blij dat ik t niet gedaan heb. Zo is t veel 'spannender'.

 

Moeilijk... ik denk niet dat je het geslacht geheim kunt houden tov je vriend. Ik denk toch dat jullie gezamelijk een keuze moeten maken: allebei niet weten of allebei wel. Het is voor hem wel makkelijk om te zeggen dat hij het niet wil weten, maar als je gek wordt van de spanning dan komt dat echt niet ten goede aan je zwangerschap.

Ik heb zelf 2 jongens en ben zwanger van een derde. Bij mijn 2e wist ik niet wat het werd, maar nu wilde ik het zo graag weten, dat het me 24 uur per dag bezig hield. Nu ik het weet kan ik er veel meer van genieten. Ik heb het geluk dat mijn man de keuze aan mij liet. Ik kan me goed voorstellen dat er veel mensen zijn die vinden dat je dan maar moet kiezen om het geslacht niet te weten, maar zelf weet ik uit ervaring dat dat niet altijd zo makkelijk is als het lijkt.

Praat er dus goed over met je vriend, en succes.....

 

Ik denk dat als een van jullie het echt niet wil weten jullie het niet moeten vragen. Ik werd op een gegeven moment ook erg nieuwsgierig en twijfelde heel erg. Maar mijn man wilde het nog steeds niet weten dus ik heb me ingehouden. Achteraf heb ik er geen spijt van.

 

Mijn vriend wilde het wel weten en ik niet. Ik heb toen toch besloten hem zijn zin te geven en achteraf ben ik daar zielsblij om. Ik vind het gewoon leuker om samen naar iets toe te leven, of je het geslacht nou geheim houdt of niet.

 

mijn vriend wilde het in eerste instantie ook niet weten, nu het steeds dichter bij komt begint hij toch te twijfelen, maar als hij besluit om het niet te weten, dan wil ik het alleen weten. dan moet hij maar even weg gaan zodat hij het niet hoort en ziet. en kan hij ook niet naar de nieuwe babykleertjes kijken die ik dan zou gaan kopen. maar dat zou hij dan niet zo erg vinden.

 

wij wilden het wel weten, maar ik moet zeggen dat het heel moeilijk is om je niet te verspreken. soms dan glipt er wel wat uit.
maar als 1 van de 2 het niet wil weten, denk ik dat je het beter allebei niet kunt weten.

 

Was het vorige keer ook zijn keus dat jullie niet naar het geslacht hebben gekeken?

In dat geval zou ik zeggen, nu jij je zin! Heeft ie zich daar maar bij aan te passen...
Als je het zelf de vorige keer ook echt niet wou is het een ander verhaal natuurlijk.

 

Wij hebben ook een beetje onenigheid gehad. Maar we hebben afgesproken als er 1 het niet wil weten, dan helemaal niet.

Ik denk als ik het zou weten en mijn vriend niet, dat ik me vast een keer versproken had. En wat dacht je van de aanschaf van de uitzet... ik had dan gegarandeerd iets afgestemd op het geslacht. Bijvoorbeeld minder witte/creme kleurig maar juist wel een kleur!


Succes meid!

 

hé bedoel je dus dat jij het dan wel zou weten en je vriend niet? Dat zou ik wel heel erg raar vinden!
Mijn vriend wilde het in eerste instantie niet weten en ik wel heel erg graag, maar ik respecteerde zijn wens en heb er dus ook niet meer naar gevraagd of bij hem gepushed...later kwam hij er zelf mee dat hij het toch ook wel graag wilde weten dus nu is inmiddles bekend dat wij een dochter krijgen. Maar als hij het nog steeds niet had willen weten had ik er ook niet naar gevraagd bij de VK...het gaat toch om een kindje van jullie samen tenslotte en het zou wel heel erg vreemd zijn als de een daar iets meer van weet dan de ander!

 

Ik ga maandag voor de 20 weken echo naar de gynaecoloog.. we willen het heel graag weten. Nu maar hopen dat het kindje zich goed laat zien! Dat kan natuurlijk ook nog, dat het kindje zich steeds omdraait!

Maar nu een volgende, kunnen jullie het geslacht wel stil houden voor de omgeving of vertellen jullie het? Ik denk dat we het wel vertellen, want ik kan het niet nog ca. 20 weken voor me houden denk ik.. (en als ik het niet vertel, verspreekt mijn vriend zich wel). Ik vind het ook niet zo erg als iedereen het weet.

Tijgertje

 

Ik heb altijd gezegd dat ik het niet zou willen weten en mijn man ook alleen nu twijfelen we.
We hebben tegen elkaar gezegd dat we eerst maar eens afwachten of alles goed gaat en daarna daar over na gaan denken...
Als ik daar nu ook al over na zou moeten denken wordt ik helemaal gek...

(tsja ben een twijfelaar )

 

Mijn vriend wilde het ook niet weten, maar ik perse wel. Toen ik hoorde dat we een meisje zouden krijgen was ik vervuld. Ik heb het drie weken voor me kunnen houden, maar daarna barste ik het uit. Dus bedenk goed wat je wilt, want voor je houden is moeilijker dan je denkt. Nu is hij wel blij dat hij het weet, nouja blij, hij is er niet boos om of teleurgesteld. Minder spannend vinden we het ook zeker niet!

Liefs San

 

Je kunt de echoscopiste ook vragen het geslacht op een papiertje te schrijven en dit in een envelop te doen.
Dan hoeven jullie het nog niet te weten, maar mocht je je bedenken, dan scheur je de envelop open en weet je het alsnog.

Wij weten het allebei wel, maar houden ons nog even stil tegen de buitenwereld. Onze gynaecoloog wilde het met de 20-weken echo niet zeggen, maar we hebben met 29 weken een pretecho laten maken en daar was het overduidelijk.
We hoeven ons dus ook maar tien weken stil te houden over het geslacht en ik ben ervan overtuigd dat dat wel lukt.

 

Haha Dat hebben mijn broer en schoonzus ook gedaan. Oh, wat hebben ze daar spijt van gehad. Ze hebben het opengemaakt en daar stond: "Ik denk een meisje gezien te hebben, maar kan niets garanderen". Nu hebben ze het tegen bijna niemand durfen vertellen, hebben roze kleertjes gekocht en zaten tot het einde van de zwangerschap in de stress (stel nou het dat het toch en jongen is..). Maar het bleek toch wel een meisje te zijn.

 

2 vrienden van mij hebben het wel zo gedaan. Zij wilde het niet weten en hij wel. Hij heeft het naderhand aan de vrouw van de echo gevraagd wat het was. Hij weet dus al een hele tijd wat het wordt en heeft zich gelukkig niet versproken. Ik zelf zou dat geloof ik niet doen.