Ik heb sinds ik 2 jaar geleden hersteld ben van paniekaanvallen nog steeds het probleem dat ik mezelf helemaal gek maak door in en om huis overal krassen te zoeken en dan helemaal van in paniek te raken. Ben erg zuinig op me spullen en een perfectionist, maar dit is niet meer normaal ik kan hier een hele dag door laten verpesten. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee aan moet. Ik weet dat ik het los moet laten dat het normaal is dat niet alles nieuw kan blijven, maar toch het komt iedere keer terug en ik wil dit niet meer. Hiervoor maakte ik me er nooit druk om waarom nu al 2 jaar lang? Hebben jullie tips?
Ik zou een verwijzing vragen bij je huisarts. Als het je dagelijkse leven belemmert is het reden genoeg om er hulp voor te zoeken. Misschien krijg je wel zoveel handvatten dat je dit onder controle kunt houden en van je dwang af kunt komen.
Ik ben ook bekend met paniekaanvallen. Ben ervoor in therapie gegaan, tot nu toe gaat het prima. Maar als ik een "terugval" krijg meld ik mij weer terug. Misschien voor jou ook een idee? Sommige dingen kun je helaas niet zomaar loslaten, hoe graag je het ook zou willen. Misschien heb je een stressvolle periode? Waardoor je angst weer terug is gekomen? Of vermoeid bijvoorbeeld. Volgens mij kan het heel veel oorzaken hebben. Sterkte in ieder geval!
Vergaat werkelijk de wereld als je een kras ziet? Nee, laat het los. Ik ben wel in therapie geweest voor vanwege chronische pijn. Ze hebben mij geblinddoekt door de gangen laten lopen/rennen. Ramen laten zemen en dan halverwege zeggen stop maar. Zo irritant. En nog veel meer hoor. Puur om de controle los te laten. En telkens de zin: Vergaat de wereld als je dat nu niet doet? Zijn er ernstige gevolgen voor je gezin? Nee? En geen maar..of maar dat.. In het begin heel moeilijk.. maar uiteindelijk is het mij gelukt. En ik ben ook zeer perfectionistisch ingesteld. Maar durf om hulp te vragen.
Klinkt alsof jij jezelf probeert af te leiden van iets. Vraag een verwijzing bij de huisarts zodat iemand jou kan bijstaan om dat uit te zoeken.
Huisarts en vervolgens iets van therapie ofzo. Hopelijk kun je graven naar de veroorzaker/ kern van dit 'probleem' en er aan werken, hopende dat t minder wordt.
Ja krassen op je spullen zijn ook zo zonde.. Helaas hoort het er wel bij. Wat voel jij als je ergens een kras op ziet? Verandert er iets in jouw leefsituatie als ergens een kras op zit? Jouw gezin, huis, werk? Inderdaad vraag een verwijzing
Nee dit is niet normaal. Het klinkt eerder als een symptoom van een obsessief compulsieve stoornis (ocs) oftewel dwanghandelingen. Probeer je iets te ‘bezweren’ met je gedrag? Praat hier zeker over met je huisarts, het zit je functioneren in de weg. Heel veel sterkte!
Ik heb ocd. Gaat nu best goed. Ik heb ook even in therapie gezeten en werden dezelfde vragen gesteld als wat is het ergste wat er kan gebeuren als je een kras ziet? In mijn geval als ik een bepaalde handeling niet uitvoer. Ik weet hoe vervelend en frustrerend het is. Bij mij was het het ergst als ik hele dagen thuis zat. Ook toen ik nog geen kind had was het erger. Nu probeer ik echt tegen mijzelf constant te zeggen; het is geen ramp als er wat scheef staat of niet is zoals ik het wil. Ik probeer het zo goed mogelijk te doen en zo min mogelijk tijd en energie in te steken. Er zijn belangrijkere dingen in het leven. Je kunt jezelf ook positief laten denken. Ik heb geen zin in therapie. Ik kan dat ook allemaal zelf. Maar je moet het wel willen.
Dwangneurose.... ik herken het. Inclusief angst en paniek ( omdat je dan de controle verliest). Ik heb het ook...mijn hele leven al. Het verschilt bij mij nog weleens waar het zich op concentreert. Als kind waste ik steeds mijn handen en moest ik elke avond en ochtend douchen. Nu heb ik het met eten. Op dit moment is het onder "controle" maar zodra dat het niet meer is dan komt er paniek en blijf ik zoeken en onrustig. Tip: ga in therapie om er handvatten voor te krijgen. Ik herken het nu...en probeer dan ook de therapie toe te passen als het te heftig wordt.
Dank jullie wel voor alle reacties. Ik vraag mezelf ook zovaak af waarom doe ik dit eerder lette ik er helemaal niet op en als ik het zag deed het me niks. Waarom sinds ik overspannen ben geweest/paniekaanvallen heb gehad. Psycholoog zei ook dat het kwam doordat het beter met me ging toen dat me lichaam zo gewend is negatief te zijn ik automatisch wat anders opzocht. Ik weet dat het echt niet normaal is en dat ik ermee moet stoppen maar het lukt niet....
Klopt...stoppen zal lastig zijn. Dan komt er weer iets anders voor in de plaats. Tenminste...dat heb ik wel. Maar dat betekent niet dat je helemaal vrij kunt zijn van die handelingen. Je kunt ermee aan de slag.
Ik denk dat het ook wel met mijn perfectionisme te maken heeft. Ik wil alles te goed doen , stel hele hoge eisen aan mezelf. En zo ook wil ik dat alles netjes blijft in huis. Al weet ik wel dat dat echt niet kan. Er wordt geleefd in huis en dan is het logisch dat er naar 7 jaar wat krasjes in de vloer zitten (die een ander geeneens zou zien) niet alles kan altijd nieuw blijven. Zou niet best zijn voor de winkels, haha! Ik denk ook vaak dat het alleen bij ons zo is terwijl dat echt niet zo is. Ik weet echt dat het onzin is van mezelf en dat het moet stoppen maar het lukt me niet! Ik schaam me er ook voor, vind het al heel wat dat ik het hier zo neerzet.