Waarom staat dit topic hier? Misschien even aan een moderator vragen of ze 'm kan verplaatsen? Ik denk dat veel alleenstaande moeders geen ruzie hebben met hun partner . Ik heb overigens wel een vriend, maar dat is nog geen halfjaar 'aan', dus wij hebben eigenlijk geen ruzie.
Hmm om even op TS te reageren,... de ruzies werden hier heftiger zo ongeveer totdat Alyssa half jaar oud werd.... Toen merkten we dat ze er moeite mee had.....en ineens ging het knoppie om. We hadden idd vaak ruzie omdat het over haar ging...of hij niet hielp (lees ik maakte ruzie) En ik was ook onredelijker jah...ik had gelijk en daar kon niemand aan tornen vooral mijn partner niet! Maar dat is rustiger geworden dus, en het onredelijke is helemaal verdwenen toen ze 9 maanden werd ongeveer. Ze zeggen niet voor niets, 9 maanden ontzwangeren denk ik.....want vanaf toen ging mijn lichaam weer zijn eigen gang zonder eisprong hahaha...dus minder last van de hormonen. Misschien moet je je niet aan mij optrekken.....of vergelijken....want ik heb echt veel last van hormonen........en kan daardoor echt onredelijk en heeeeeel licht ontvlambaar reageren...... Maar het is dus idd paar maanden anders geweest....en toen mijn hormonsters tot rust kwamen kwam ik dat ook.....en werden de ruzies minder en rustiger. ZOals velen zeggen, het is nu meer een discussie die tot heftige woorden uit kan lopen...heb al bijna 1 jaar niets meer gegooid....behalve de deuren dan hahahaha. Groetjes, Miranda
Wij hebben misschien 1x per jaar echt ruzie. En ja als ik ongesteld moest worden (iedere maand dus) goede meningsverschillen. Ik denk ook wel dat dit te wijten valt aan het feit dat ik aan de Clomid zat.
wel eens een meningverschilletje en dat is naar een paar uur weer goed misschien 1 a 2keer in t jaar dat vriendlief zn telefoon tegen de muur aangooid en dat we flink schreeuwen en dan beide boos gaan slapen bijvoorbeeld hij op de bank ik op bed en de volgende dag dan niks tegen elkaar zeggen en gewoon de hele dag gaan werken en dan praten we er s'avonds over en dan is t weer goed.nou valt mee toch? je kan beter gelijk over dingen praten voordat er een bom barst want mn vriend is zo'n lekkere opkropper en dan barst de bom wel eens
als ik ongesteld ben hebben we ruzie.... niet zo dramatisch hoor met slaande deuren en geschreeuw maar wel gewoon nukkig zijn tegen elkaar.....bij nader inzien ik ben eigenlijk de enige die nukkig is en die ruzie heeft me man trekt zich er weinig van aan als het weer eens die tijd van de maand is verder nooit meer echt een grote ruzie, die tijd hebben we gehad toen we nog jong en heethoofden waren, door ons kindje zijn we beiden volwassen geworden
Echt ruzie hebben we pas 1 keer gehad (en dat was eigenlijk ook vrij snel weer over). Meningsverschillen hebben we wel vaker, maar die praten we gewoon uit en dan is 't weer goed.
wij hebben nooit op die manier ruzie. sinds Ties er is hebben we weleens woorden (door vermoeidheid..) maar echt ruzie niet.
kan me de laatste keer niet herinneren, voor zover ik weet hier in huis helemaal niet en we wonen hier al 6 jaar. sowieso een ruzie is lang geleden, daar hadden we het laatst nog over.
Komt zelden voor, meningsverschillen daarentegen wel wat vaker maar zijn meestal weer goed te praten. Op zijn tijd is het toch ook niet erg, ze zeggen dat het ook wel eens goed is.
Het ligt er aan..... Soms 1 x per half jaar, daarna kan het 2 x in 1 maand raak zijn. Het is dan wel binnen een uurtje ofzo weer oke. Maar eerst gaat er heel wat gescheld en geschreeuw aan vooraf. Wij zijn allebei behoorlijk fel, en ik gooi graag met dingen ( borden, bekers, glazen ) Wij zeggen ook altijd wat we denken, en als ik het er niet mee eens ben dan hoort hij het meteen.
Hele heftige ruzies gebeurt hier zelden.. Afgelopen maand wel 2x grote ruzie gehad maar wel binnen een half uur weer opgelost.. in de vier jaar dat we samen zijn denk ik in totaal 4x voorgekomen.. tuurlijk hebben we weleens discussies maar dat is in 10 minuten weer klaar.. sinds de geboorte van L. hebben we wel vaker discussies maar dat zijn meer dingen over het feit dat er hondenharen op de grond liggen manlief is alleen in de weekenden thuis en denkt nog wel eens dat ik de hele week niks aan het doen ben.. Vorige week was hij vrij en merkte hij dat het idd niet zo makkelijk is en dat ik hele dag loop te vliegen om de boel op orde te krijgen.
Ruzie met schreeuwen en slaande deuren is hier (in 14 jaar!) nog nooit voorgekomen! Moet er niet aan denken zeg! Wel felle woordenwisselingen, meningsverschillen maar schreeuwen en met deuren gooien gebeurt hier gewoon nooit. Daarbij hebben we zelden ruzie, als het al zover is dan is het over het vele werken van mijn man (eigen zaak) en dat gebeurt dan 9 van de 10x op kantoor want daar werk ik ook en als het al is, barst daar de bom en niet thuis. Thuis is Charlotte er altijd bij, als we al meningsverschillen hebben praten we dat uit wanneer zij slaapt. Ik hoop ook niet dat dat hier een keer gebeurt want het lijkt me echt verschrikkelijk!
In de 4 jaar dat wij samen zijn hebben we nog nooit ruzie gehad. Wel hebben we zo af en toe een klein meningsverschil, maar dat stelt ook eigenlijk niks voor.
Wij zijn ruim 4 jaar samen en dit is bij ons gelukkig nog nooit voorgevallen. We hebben uiteraard wel eens een meningsverschil, maar dat wordt dan ook netjes uitgesproken. Slaande deuren, schreeuwen en met dingen smijten dat gebeurt hier nooit. Vroeger bij ons thuis trouwens ook niet.
niet.... af en toe een ergernisje en wat gezeur, maar nog nooit schreeuwend/schelden/slaande deuren/wegloop ruzie...
Hele heftige ruzies echt zeer zelden. Meningsverschillen zijn wel wel goed in en ook best fel ,maar ach dat hoort erbij
Nee hier hebben we zelden echte heftige ruzie. Tja een meningsverschil waar de stemmen wat verheven worden maar dat is meestal na een klein half uurtje weer over. Maar heel af en toe dan kan ik m wel aan de hoogste boom hangen als hij weer eens met zn opmerkingen komt. Waar ik echt super pissig om kan worden is dat als ik savonds op de bank plof als de oudste op bed ligt en dan zeg "pfffffff hehe ik zit" .. dan durft hij wel eens de opmerking te geven "je kan de hele dag zitten als je wil dus waar kan je moe van zijn" :x:x:x Dan moet ie echt even maken dat ie weg komt want dan sta ik echt op ontploffen .. als ik dan zeg dat ik smorgens vroeg al op ben met 2 kids en 3e op komt, de kinderen verzorg, het hele huis verzorg, de was verzorg en er voor zorgt dat meneer te eten heeft zodra hij thuis kom en daarna ook nog eens t zooitje weer op mag ruimen en de kids naar bed kan brengen en dat hij lekker tot 8 uur in bed kan blijven en als meneer uit zn werk komt op de bank kan ploffen en verder niets meer hoeft te doen dan krijg ik dus de opmerking "tja daar heb jezelf voor gekozen" :x:x:x:x:x:x Whaaaaaaaaaaaa dan kan ik m wel wat. Maaaaaaaaaaaaar hij waagt t zelden deze opmerking te geven hahahaha Ik schilder m af alsof hij nooit wat doe maar dat is niet zo hoor, t huishouden daar doet hij ook niets aan maar hij is wel met de kids bezig als hij thuis is. En als ik even lekker wil rommelen in huis wat meestal in t weekend is gaat hij altijd met de kids naar de speeltuin of boodschappen doen zodat ik vrij spel heb hier. Maar door die ene opmerking krijgt hij mij echt heel hoog op de kast en dan moet ik me ook echt inhouden want ik wil niet ontploffen als de kids in huis zijn, die hoeven dat niet mee te krijgen. Maar ik moet wel zeggen dat nu ik weer zwanger ben dat de kleine ruzies (lees meningsverschillen) meer zijn dan normaal. Maar dat ligt puur aan mij, ik ben heel snel geirriteerd nu en kan weinig hebben, en nu helemaal, begin t zwaar te krijgen maar t dagelijkse leventje gaat gewoon verder en dan ben ik zeer prikkelbaar en is hij altijd de klos, ook al heeft ie niets gedaan. Want de irritaties die ik van de jongens van overdag heb die krijgt hij savonds over zich heen. Heel onredelijk van me maar gelukkig begrijpt hij me en reageert hij heel luchtig en kalm waardoor ik eigenlijk ook weer rustig word.