Zit jij altijd opgesloten in huis? Wij zien op een dag heel veel mensen. De hele dag door. Daar hebben we wel of niet intensief contact mee.
heb ik ook gedaan, niemand wist nog dat ik zwanger was, dus moest mijn dochtertje wel meenemen. ze zat naast mij tegen de muur op de behandeltafel en heeft helemaal niks in de gaten gehad. Dat ziet een kind niet hoor, en neem aan dat jou kind je wel vaker ziet uitkleden??
Volgens mij zeg ik juist ook de hele tijd dat het voor niemand van de twee zwaarder is, maar dat iedereen zo zijn eigen zware momenten heeft. Ik kan er zelf alleen niet tegen dat er gesteld wordt dat werkende moeders zelf niet voor hun kinderen zorgen! Ik vind het knap dat er vrouwen zijn die thuis bij hun kinderen blijven. Ook financieel gezien. Maar verder voel ik me echt niet schuldig. Ik ontwikkel mezelf nu, ik zit goed in mijn vel, en toen ik gedwongen in de WW zat was ik echt niet gelukkig. En dat merkte hij ook.
uit de opmerkingen in dit topic haalde ik er niet uit dat je niet goed voor je kindje zorgt, maar misschien bedoel je in je omgeving??? Dat je finn naar een kdv brengt betekend toch helemaal niet dat je niet goed voor hem zorgt??
Ik bedoel wennen aan de zorg door een ander. Tuurlijk zie je andere mensen, maar zoals ik het begrijp uit reacties hier zijn de kindje 100% bij mama, hier is dat gewoon niet zo. Ook mijn man heeft zo zijn momenten dat hij voor Finn zorgt of dat hij hem in bad doet ofzo.
@Tulip...Nou...Bosi zegt net nog dat Finn opgesloten zit in een KDV. Maar goed. Deze twee groepen zullen het waarschijnlijk nooit eens worden. Ik dacht dat ik met respect reageerde, want dat heb ik ook echt, voor allebei de groepen. Als je zelf goed nagedacht hebt over je keuze en hier achter staat, kan ik daar alleen maar lof voor geven!
Nee joh, lijkt me helemaal niet het geval bij de meeste thuisblijfmoeders. Die laten ook weleens een kindje een aantal uur bij de oma of andere oppas. Mijn man is vaak echt heel veel weken thuis achterelkaar 24 uur. Dan doet hij de kinderen dus gewoon net als ik.
jep, morgen gaat mijn dochter naar oma een dagje zodat deze huisvrouw lekker naar de huishoudbeurs kan
Dan begreep ik het gewoon verkeerd! Dat bedoelde ik met 'niet gezond' (misschien ook niet helemaal netjes verwoord). Ik dacht echt dat die 100% betekende dat de kindjes echt alleen maar bij de moeder waren en nergens anders. Zelfs niet bij papa. Hahaha...studeren en dan nog zo'n domme oen zijn...Oops!
Maar ik ik meen het dus wel dat ik echt respect voor heb voor beide kampen! Dus Caruli...bij deze! Je doet het goed meid! En tulip...veel plezier morgen! Hahaha! Ik ga nog even een filmpje kijken! (heb vakantie...haha!)
waar gaat dit over !!! als wij al met vingers wijzen naar elkaar over wie het beter heeft, wie het zwaarder heeft moeders onder elkaar, hoe willen we dan dat de buitenwereld ons wel waardeert ??? iedereen doet het beste naar zijn kunnen moeders die kunnen thuis blijven, goed voor jullie lekker doen zolang je kan moeders die werken, knap !! want soms heb je geen keuze financieel .. of heb je er gewoon zin in ! elke moeder verdiend respect hoor !! met of zonder job dit slaat echt nergens op
Ik heb dit topic niet gevolgd en dus nog géén reakties gelezen maar wil toch het volgende kwijt: Ik ben bevallen in Engeland, waar we tot mei vorig jaar hebben gewoond (vriend is Engels). Tijdens mijn zwangerschapsverlof werkte mijn vriend nog, maar we stonden op het punt naar Frankrijk te verhuizen, waarna ik vanuit huis zou gaan werken en mijn vriend huisman zou worden. Toen ik thuiszat benijdde ik mijn vriend, en hij mij. We dachten elk namelijk dat de ander het véél makkelijker had. Nu zijn de rollen omgedraaid en benijden we nog steeds elkaars leven. M.i. hebben we het allebei even zwaar. Ik kan soms onder het mom van 'werk' even internet surfen, mijn vriend kan soms onder het mom van 'batterij opladen' even op de bank liggen terwijl de kleine slaapt. Vanwege het feit dat we allebei de hele dag samen thuiszijn en ik dus vanuit mijn kantoortje kan horen hoe de kleine kan rellen af en toe, wéét ik hoe zwaar het huisvrouw/man bestaan is. Je hebt geen moment rust.
Ik voel me niet aangesproken in ieder geval, over dat ik klaag dat ik het moeilijk heb of wat dan ook. Want dat is niet zo. Maar ik zou dolgraag (meer) thuis willen zijn, maar dat zit er hier echt niet in hoor! Als mijn loon weg zou vallen, hebben wij niet eens geld meer om boodschappen te doen, of kleren te kopen voor mijn zoontje... Sorry, kan daar nooit zo goed tegen, of het heel gemakkelijk is om thuis te blijven..
ik bedoel dus degenen die wel alleen maar klagen en vinden dat thuisblijfmoeders het beter hebben. Verderop heb ik het ook beter uitgelegd, degenen die echt thuis willen blijven en het niet kunnen zeuren vaak ook niet zo en geven ook eerlijk toe dat ze jaloers zijn. Ik heb het over degenen die alleen maar roepen dat thuisblijfmama's luie monsters zijn en alleen maar klagen terwijl ze ook 3 vakanties per jaar kunnen schrappen, snap je wat ik bedoel??
ik ben jaloers....Jaloers op mama`s die lekker bij hun kindje thuis kunnen zijn...waarom? omdat ik wel MOET werken ivm het inkomen... Het liefst had ik de eerst vier jaar van de kinderen thuis gebleven zodat ze niet naar een opvang hoefde... maarja dat gaat niet dus moet ik werken... Maar voor mij zijn alle mama`s gelijk waardig of ze nu werken of niet... heb gewoon respect voor iedereen voor mama`s die werken en voor mama`s die thuis zijn.. maar ik denk wel dat er over thuisblijfmoeders een vooroordeel is ... dat ze de hele dag op hun krent zitten en niets doen... in mijn ogen niet waar .. ik heb een vriendin die thuisblijfmoeder is en die werkt thuis der benen ook uit der lijf hoor... ik werk gelukkig maar 24 uur en geen 36/40 uur..per week.. maar laten we elkaar gewoon respecteren... dat is het gene wat belangrijk is toch?
Nu wil ik niet gaan beweren dat thuisblijfmoeder niks doen, maar ik kan me eigenlijk ook niet indenken dat die de héle dag bezig zijn. Het huis hoeft toch niet iedere dag gestofd en gestofzuigd enz te worden, wat doe je dan nog meer dan je kinderen bezighouden? Tja sorry, vraag het me serieus af.
Verbitterd en jaloers? Goh jij denkt wel heel zwart/wit he? valt me op in meerdere topics Ik ben nog steeds heel blij dat ik de mogelijkheid heb om zelf voor mijn kindje te zorgen. Maar als ik weer eens in een rolstoel moet, omdat ik het van de parkeerplaats niet red tot de afdeling verloskunde, of als ik me 's nachts in bed niet eens kan omdraaien zonder mijn bekken te voelen kraken, dan vind ik het nogal scheef dat ik geen hulp krijg ja. Beter plannen?! Of ik nu vorig jaar of over 10 jaar kinderen had gekregen, dan nog had ik met bekkeninstabiliteit te maken gehad. Ik vind dat geen gewone consequenties, dat is een zwangerschap met deze complicaties pertinent NIET. En ook vind ik het nogal vervelend dat jij ervan uitgaat dat ik geen dingen wil laten voor opvang. Ik zeg juist dat ik GEEN opvang voor mijn zoontje wil, anders had ik wel gaan werken. Maar dat ik het scheef vind dat moeders die buitenshuis werken en dan verlof krijgen, wel gewoon kinderopvangtoeslag blijven krijgen. In het kader van bezuinigen, mag die regel wat mij betreft afgeschaft worden. Al snap ik dat dit niet te regelen is met wachtlijsten e.d. En ja, ik zou graag wat meer hulp krijgen, al is het maar een uurtje van de thuiszorg om hier in huis wat te helpen. Want je snapt dat ik vanuit een rolstoel verdomd weinig kan. Of nee, ik vraag me af of dat past in jou bekrompen referentie- en denkkader.