Hai, Is iemand niet bekend mee met Kidd bij zijn kind? Voor diegene die niet weten wat het is...het is kiss die onbehandeld is bij grotere kinderen... Ik zou wat meer hier vanaf willen weten.
Ik heb hier ervaring mee, bij mijn dochter van nu bijna 6 jaar. In het begin van dit schooljaar ging het niet goed, erg driftig. Concentratieproblemen en onrustig. Ik ben naar een chiropractor gegaan en zij gaf aan dat het om KIDD ging. Ze is een aantal keer daar geweest en daarna was het een ander kind. Op school gaat het heel goed, driftbuien zijn minder. Blijft natuurlijk gewoon een meisje van bijna 6 hahaha.. Ook is ze nu zindelijk 's nachts en heeft ze heel snel daarna haar zwemdiploma gehaald. Zwemles ging daarvoor helemaal niet, lukte haar gewoon niet. Achteraf gezien hadden we veel eerder naar een chiropractor moeten gaan, ze is als baby heel onrustig geweest. Veel huilen en slecht slapen. Waarom denk jij aan Kidd?
Als je vragen heb stel zs gerust. Mag ook in n pb ik heb 3 meiden waarvan 1 met Kidd en 2 met Kiss, omdat we het bij de 2e ontdekten toen ze 14 weken was. En de derde bij 6 weken. De oudste was 2jaar. En nu nog steeds moet ik af en toe heen met de oudste en de middelste, de jongste gaat beter waarschijnlijk omdat we nog eerder waren. Ik hoor het wel.
We werden er door iemand anders op gewezen..ik heb het eea erover gelezen over de symptomen...en er kwam wat overeen, alleen komt het ook veel overeen met add...en nu vroeg ik mij dus af wat voor kenmerken jullie kinderen precies hebben? Ik hoor hem nooit over hoofdpijn (toen hij nog echt klein was 3 a 4 jaar wel regelmatig) of nekpijn (wel toen ie bij de fysio was voor iets anders en ze toevallig zijn nekwervels ging voelen, gaf hij daar pijn aan). Mjmw hoe kwam jij er dan precies achter? Hoe merkte je het aan je kinderen?
Mijn oudste zoontje is er ook voor onder behandeling. Als baby had hij een voorkeurshouding, heel erg. Hij heeft van 3-8 maanden fysiotherapie gehad. Toen hij eenmaal los kon zitten, leek het over te zijn. Toen hij een jaar of 5/6 was, merkten we dat zijn broertje van 3 harder kon rennen dan hij. Bovendien had hij sowieso een slechte motoriek, moeite met schrijven, maar ook met bewegingen zoals rennen en springen en evenwicht. Hij kon zich ook slecht concentreren, maar die link hadden wij niet gelegd. Daarom zijn we toen naar een kinderfysiotherapeut gegaan. Die zag hem binnenlopen en wist gelijk wat er aan de hand was. Na de eerste behandeling herkenden we hem al niet meer terug. Vooraf moest hij op een evenwichtsbal staan. Dat kon hij helemaal niet, nog niet een halve seconde. Na de behandeling bleef hij er heel rustig een aantal seconden op staan. Heel bijzonder. Achteraf zei de fysiotherapeut dat de babyfysio met hem nog contact over onze zoon had gehad, omdat het zo'n zwaar geval van voorkeurshouding was. Hij kon het zich nog herinneren, kun je nagaan, 6 jaar later. En dat het probleem achteraf gezien nooit opgelost was, maar toen zijn spieren eenmaal sterk genoeg waren, hebben zijn hersens constant correcties doorgevoerd in zijn houding, om zijn horizon recht te houden. Maar het probleem in zijn nekwervels, rug en bekken is blijven bestaan. Hij heeft een tijdje om de 2 á 3 weken een behandeling gehad, daarna iedere 2 maanden. En nu maken we een afspraak als we merken dat hij weer moeilijker gaat lopen. Het heeft direct effect, maar waarschijnlijk zal hij de rest van zijn leven hier last van blijven houden. En hij is nog steeds lang niet zo soepel en snel als zijn broertje, maar goed, misschien is zijn motoriek sowieso wel iets minder goed, dat kan natuurlijk ook. Qua gedrag is hij ook wel vooruitgegaan, maar dat kan ook wel met de leeftijd te maken hebben.
Zoals ik al gezegd had zijn we er met de middelse achter gekomen. Ze heeft 14 weken lang bijna achtereen gehuild, af en toe een slaapdag omdatbze oververmoeid was. Na 14 weken waren we de wanhoop nabij, en zag ik het niet meer zitten. Op een gegeven moment helde , 'toevallig' de kraamverzorgster op diemeen kus had voor mijn man. Die wees mij op een manueel therapeute die dan misschien wat voor ons kon betekenen. We waren behoorlijk cynisch. Wat hadden we daar dan te zoeken. Maar ach met mn nuchtere verstand erheen gegaan en eerst maar eens kijken wat ze te melden had.daar begon ik mijn verhaal.en zij heeft halerwege hetvverhaal afgemaakt. Heeft ze ook dit, doet ze ook dat.endat.en dusnheb ik haar laten behandelen. Vervolgens thuis aangekomen heeft ze 4uur lang geslapen. Dus ben ik heel vaak naar boven gegaan om te kijken of het goed ging. Later moesten we nog vaak terugkomen, en nog steeds wel. Dat merk ik dan aan het vele vallen, het onhandig zijn en heel vaak moeten plassen. Mn oudste dochter daar merkte ik het aan omdat ze heel angstig was durfde niks allen, was heel erg van de duidelijkheid en ohwee als het anders ging. Op het autistische af. Dus die zijn we ook gaan behandelen. En dat veranderde compleet. In de eerste week na de behandeling rende ze naar buiten. Zo de drempel af ipv gaan zitten. Nu merk ik het vooral aan haar gedrag. Het claimende en alles willenw eten komt dan in alle hevigheid terug en klagen oover de nek en de rug. De jongste was ik al vroeg mee ivm voorkeurs houding en die is er nu vanaf. De oudste twee zijn ook hypermobiel, dus daarom moeten we vaker terug dan anderen. Maar als ik jou was zou ik denken laat iemand het beoordelen, die er echt vanafweet. Op de wevsite van kiss kinderen vind je ook eenlijst met therapeuten die dat doen. En als er niks is kun je verder zoeken. Net zoals overal staat, de kenmerken horen bij kidd maar het hoeft geen kidd te zijn. En dus ook dat sommige mensen kinderen een hoge pijngrens heeben ontwikkeld omdat ze vanaf het begin al pijn hebben en dus niet anders weten. Daaromhuilen babys van 3 maanden vaak ineens veel minder. Succes! En als er wat is vraaggerust. Groeten!